بالاخره پس از منتشر شدن چند عکس و شایعه، بیامو M5 جدید بهطور رسمی رونمایی شد. به نظر میرسد که با تمام چرخ محرک بودن M5 جدید، این مدل از سری 5 یکی از جذابترین نسلهای این خودرو باشد. در واقع این اولین مدل از سری M است که شاسیبلند نیست ولی سیستم تمام چرخ محرک دارد. سالها است که خودروهای سری M محرک عقب هستند و در واقع بیامو به این مورد افتخار میکند؛ ولی انتظار میرفت این موضوع تغییر کند و حالا نسل جدید M5 آغازگر این تغییر خواهد بود.
یکی از دلایل حضور سیستم دو دیفرانسیل در M5 جدید، افزایش خیرهکنندهی قدرت و توان است؛ چراکه به نظر میرسد محور عقب بهتنهایی از پس این قدرت برنمیآید و بیامو بهناچار این تغییر را ایجاد کرده است. با دیدن عملکرد خودرو همراه فناوری تمام چرخ محرک، بعید به نظر میرسد که طرفداران بیامو ناراحت شوند.
قوای محرکه
بیامو M5 از جدیدترین نسل پیشرانه ۸ سیلندرِ ۴.۴ لیتری توربوشارژ دوقلو بیامو، با ۶۰۰ اسب بخار قدرت و ۷۵۰ نیوتنمتر گشتاور، بهره میبرد. تمام این قدرت توسط جعبه دنده اتوماتیک ۸ سرعته ZF که مخصوص M5 تیون شده است، به چرخها منتقل میشود.
بیامو M5 با بهره گیری از سیستم تمام چرخ محرک، در ۳.۲ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت میرسد که حتی از M4 GTS نیز سریعتر خواهد بود و M5 را به سریعترین محصول در سبد بیامو تبدیل میکند. دستیابی به این شتاب، واقعا برای یک سدان خانوادگی قابل تحسین است.
پیک گشتاور در دور موتور ۱۸۰۰ حاصل میشود. در نمودار منحنی گشتاور، تا دور موتور ۵۷۰۰ تغییری دیده نمیشود. اما مورد جالبتر، بعد از دور موتور ۵۷۰۰ است که با کم شدن گشتاور، پیک اسب بخار را شاهد هستیم.
متأسفانه حداکثر سرعت به ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت محدود شده است که احتمالاً برای طرفداران M5 مشکلی به وجود نخواهد آورد. البته با آپشن M Driver’s Package محدودیت حداکثر سرعت تا ۳۰۵ کیلومتر در ساعت افزایش پیدا میکند. بدون شک با این همه قدرت و گشتاور همراه با سیستم دو دیفرانسیل، حداکثر سرعت بالای ۳۲۰ کیلومتر در ساعت، دور از انتظار نیست. مسلما شتاب بالای M5 جدید، محصول سیستم تمام چرخ محرک است. همانطور که به یاد داریم، شتاب M5 نسل پیش به خاطر محور عقب بودن قابل توجه نبود. ولی آیا نسل جدید M5 به سرسختی نسلهای پیش از خودش عمل میکند؟
قاعدتاً جواب این سؤال باید مثبت باشد، وگرنه بیامو نسل جدیدی معرفی نمیکرد. اما فرمانپذیری این مدل M5 منطقیتر شده است.
فرانک فن میل، مدیرعامل بیامو، میگوید:
به لطف سیستم M xDrive، نسل جدید M5 در کنار القای حس اسپرت در پیست و هنگام رانندگی جاده، حتی در بالاترین حالت عملکرد خودرو، پایداری بیشتر و کنترل راحتتر را در سختترین شرایط مانند رانندگی در برف و باران، مهیا میکند.
فرانک فن میل پیش از این در بخش آئودی اسپرت (معروف به Audi Quattro GmbH) مشغول به کار بود؛ پس مسلماً متخصص سیستمهای تمام چرخ محرک است و به نظر میرسد که این سیستم را در M5 به کمال رسانده باشد. M5 بهصورت پیشفرض، روی حالت ۴ چرخ محرک با کنترل پایداری دینامیک (DSC) قرار دارد. راننده میتواند این حالت را بر اساس سلیقهی خود تغییر دهد. اما حتی در حالت تمام چرخ محرک با DSC، میتوان با M5 کمی سُر خورد و دریفتهای هیجانانگیز داشت.
دیگر حالت موجود، ۴ چرخ محرک اسپرت است که قدرت بیشتری به محور عقب فرستاده میشود. در این حالت DSC به حالت دینامیک (M Dynamic Mode) تغییر میکند و خودرو راحتتر دریف خواهد کرد.
ولی حالت ۲ چرخ محرک است که M5 را به یک هیولای مدرن تبدیل میکند. در این حالت، خودرو کاملا محور عقب میشود. البته این حالت مانند سیستم دریفت موجود در خودروهای رقبا نیست که بهطور موقت و فقط برای لذت بردن باشد. در M5، این سیستم فقط به محور عقب قدرت میرساند و تا تغییر ندادن این حالت بهطور دستی، خودرو محور عقب باقی خواهد ماند.
موضوع جالب دیگر این است که میتوان در تمام حالتها، DSC را غیر فعال کرد که در این صورت، هر شرایطی بدون دخالت سیستم کنترل پایداری خواهد بود تا راننده از شرایط خالص در پیست، لذت ببرد.به عنوان مثال در شرایط بارانی پیست، میتوان سیستم ۴ چرخ محرک را بدون DSC داشت؛ یا در شرایط پیست مرطوب، ۴ چرخ محرک اسپرتِ بدون DSC و اگر پیست خشک بود، محور عقب بدون DSC و نهایت هیجان.
تیمو گلاک، رانندهی فرمول ۱ و یکی از رانندگان تست بیامو، میگوید:
به لطف سیستم M xDrive، کنترل M5 بسیار دقیق و چسبندگی خودرو در شرایط معمولی و دشوار بینظیر است.
در بخش سیستم تعلیق نیز دپارتمان M بیامو سنگ تمام گذاشته است. سیستم تعلیق طبقدار دوبل جلو و سیستم تعلیق چندمیلهای عقب، توسط دپارتمان M بیامو کاملا از نو طراحی شده است. همچنین آنتی رولبارهای سفتتر، نگهدارندههای جدید و ضد ویبرههای بهتر برای تضمین هندلینگ بینظیر M5 کار گذاشته شدهاند؛ در محور عقب نیز از بالشتکهای الاستومری سفارشی و بست فلزی X شکل استفاده شده است. در جلو نیز استراتهای با بست تیغهای و روبهجلو به کار رفته است.
لاستیکهای سفارشی میشلن با اندازههای ۱۹ اینچ ۲۷۵/۴۰ در جلو و ۲۸۵/۴ در عقب کار گذاشته شدهاند. رینگهای آلیاژی سایز ۱۹ اینچ با رینگهای سیاه ۲۰ اینچی نیز قابل سفارش هستند. ترمزهای مزین به علامت M از نوع سرامیک کربن خواهند بود. برای تضمین از سنگین نبودن M5، جنس سقف از فیبر کربن است، درحالیکه کاپوت و گلگیرهای جلو نیز آلومینیومی هستند.
تجهیزات داخلی
همانطور که انتظار میرود، داخل خودرو سرشار از فناوریهای پیشرفته و لوکس همچون سیستم جدید iDrive، تشخیص و فرمانپذیری از طریق اشاره (Gesture Control) و ریموت پارکینگ است.
سرعت سنج، دیجیتال شده است و برای اولینبار M5 از فناوری نیمه خودران که در سری ۵ بیامو استفاده میشود، بهره میبرد. طرح دسته دنده M5 بسیار زیبا است؛ البته با حرکت دسته دنده به چپ برای حالت خلاص، چپ و بالا برای دنده عقب و راست برای تعویض حالت بین اسپرت و معمولی، هنوز هم کمی عجیب به نظر میرسد. در کنار دسته دنده دکمههای M را میبینیم که برای تنظیمات حالت مختلف سیستم تعلیق، فرمان و گاز است. دکمهی جدیدی که بالاخره در M5 استفاده شده، برای حالت اگزوز است.فرمان خودرو به غیر از جابجایی دکمههای M1 تغییر زیادی به خود ندیده است و البته رنگهای زیبایی هم مانند آبی متالیک Marina Bay برای M5 در دسترس است.
مدل First Edition
در هنگام عرضه، ۴۰۰ دستگاه از نسخهی اولیه موسوم به First Edition برای فروش جهانی موجود خواهد بود که البته فقط ۵۰ دستگاه برای فروش آمریکا در نظر گرفته شده است. از مشخصات این نسخه میتوان به رنگ قرمز تیره متالیک، طرح سیاه جلوپنجره، هواکشهای عریض روی گلگیر، اگزوزهای اختصاصی و پلاک مخصوص شماره شاسی اشاره کرد که در مجموع، ۱۹,۵۰۰ یورو به قیمت M5 استاندارد، اضافه میکند.
M5 جدید میتواند به یکی از هیجان انگیزترین مدلهای بیامو تبدیل شود که باید تا عرضه آن منتظر ماند. قیمت نهائی این خودرو، نامشخص است، اما میتوان پیشبینی کرد که در نسخهی پایه، بیش از ۱۰۰ هزار دلار قیمت داشته باشد.
"سازمان فضایی آمریکا (ناسا)" در همکاری با شرکت "لاکهید مارتین" موفق شد سامانههای نسل جدید فضاپیمای سرنشیندار "اوریون" را راهاندازی کنند.
به نقل از گیزمگ، سامانههای نسل دوم کپسولهای "اوریون"(Orion) که اولین سری سرنشیندار این فضاپیما محسوب میشود، با موفقیت راهاندازی شد.
در این راهاندازی اولیه در مرکز تست تجهیزات پایگاه فضایی "کندی"(Kennedy) و مرکز عملیاتی "نیل آرمسترانگ"(Neil Armstrong) انجام شده است.
در این راهاندازی برای اولین بار تمام سامانههای رایانهای و تجهیزات مربوط به تامین نیروی نسل دوم کپسول اوریون به طور کامل به هم متصل شده و تست شدند.
این راهاندازی بخشی از پروژه آمادهسازی فضاپیمای اوریون برای ماموریت فضایی سههفتهای در سال 2019 است که البته بدون سرنشین خواهد بود.
قرار است در این ماموریت فضاپیمای اوریون 64 هزار کیلومتر فراتر از مدار ماه برود و در این پرواز بسیاری از قابلیتهای پروازی و سامانههای جزئیتر که در ماموریتهای سرنشیندار مورد نیاز هستند، تست شوند.
این تست بدون سرنشین با توجه به حساسیت سامانههای کامپیوتری فضاپیما بسیار ضروری است زیرا 480 میلیون دستور در هر ثانیه باید بوسیله آنها پردازش شده و هزاران دستور و روال اجرایی در حالی که دیگر بخشهای فضاپیما در حال کنترل است، میبایست در محیط سرشار از اشعه فضا، اجرا شوند.
به علاوه در این ماموریت قابلیت صفحههای خورشیدی این فضاپیما برای نیرورسانی به تجهیزات مورد ارزیابی قرار میگیرد.
در راهاندازی اولیه انجام شده توسط ناسا، رایانههای مدیریت فضاپیما به سامانههای نیرودهی و دادهای متصل شدند و مهندسان نحوه برقراری ارتباط بین این بخشها و اجرای دستورات را مورد ارزیابی قرار دادند.
در طول دو تا سه ماه آینده حدود 55 مولفه مربوط به سامانه خلبانی این فضاپیما به آن اضافه شدند و مورد ارزیابی قرار میگیرند.
"مراک کراسیچ"(Mark kirasich) مدیر پروژه اوریون گفت: این مرحله، سلامتی و وضعیت رایانههای مرکزی فضاپیمای اوریون را مشخص کرد و ما آماده تست قسمتهای اولیه دیگر و بخشهای مختلفی هستیم که در آینده اضافه میشوند.
وی افزود: در این تست تمام بخشها به خوبی تست شدند و ارتباط آنها به طور کامل برقرار شد که این موفقیت گامی بزرگ در پیشبرد و تکمیل فضاپیمای اوریون برای ماموریتهای انسانی در اعماق فضا محسوب میشود.
اوریون در لغت به معنی شکارچی است و جدیدترین فضاپیمای ناسا برای حمل انسان به فضا و اکتشافات دور دست از جمله سیاره مریخ محسوب میشود.
مراحل اجرایی این فضاپیما پس از اتمام پروژه شاتل و بازنشستگی ناوگان شاتل کلید خورد و نخستین پرواز آزمایشی بدون سرنشین خود را در ۵ دسامبر ۲۰۱۴ با موفقیت انجام داد.
این فضاپیما مانند فضاپیمای آپولو از یک کپسول حامل فضانوردان تشکیل شده است که میتواند به فضای ماورا زمین به اکتشاف در سیارات دیگر و همچنین سیارکها بپردازد و پس از آن با فرود به زمین به وسیله چتر نجات در اقیانوس سقوط کند.
روز گذشته، ساکنین ایالات متحده شاهد وقوع پدیدهی خورشید گرفتگی کامل بودند که در صد سال گذشته بیسابقه بوده است. گرفتگی کامل خورشید، از غربیترین نقطهی ایالات متحده شروع شد و تا شرقیترین نقطهی آن ادامه داشت. گرفتگی مشابه، در سال ۱۹۱۸ میلادی رخ داده بود. بسیاری از مردم از ایالتهای مختلف، به نقاطی سفر کردند که گرفتگی کامل در آنجا مشاهده میشد.
بسیاری از مردم ترجیح میدادند که به جای عکاسی و فیلمبرداری، گرفتگی را مشاهده کنند و از تماشای لحظهای آن لذت ببرند؛ اما در این میان افراد کنجکاوی بودند که تصاویر بسیار زیبایی از خورشید گرفتگی کامل تهیه کردند تا زیبایی آن را به دیگر مردم نیز نشان دهند. این تصاویر، همگی ماندگار میشوند و یکی از زیباترین پدیدههای طبیعی را به آیندگان و افرادی که شانس دیدن خورشید گرفتگی را نداشتهاند، نشان میدهند.
البته هرگاه خورشید گرفتگی کامل رخ میدهد، باید یادی از آلبرت اینشتین، فیزیکدان برجستهی قرن بیستم کرد؛ زیرا اینشتین بود که برای نخستین بار اعلام کرد نور با عبور از کنار اجرام بزرگ آسمانی، خم میشود. خورشید گرفتگی کامل سال ۱۹۱۸ میلادی ثابت کرد که اینشتین درست میگوید و از آن زمان به بعد، هرگاه خورشید گرفتگی کامل رخ میدهد، باز هم نظریهی اینشتین اثبات میشود.
در ادامه میتوانید گزیدهای از بهترین تصاویر خورشید گرفتگی کامل ۲۱ آگوست ۲۰۱۷ در ایالات متحده آمریکا را مشاهده کنید.
گرفتگی بر فراز اورِگان
شخصی به هنگام پرواز بر فراز اورِگان، از پنجرهی هواپیما تصویری زیبا از خورشید گرفتگی به ثبت رسانده است.
گرفتگی و عظمت صخرهها
شاید بتوان این تصویر را یکی از بهترین تصاویر خورشید گرفتگی نامید. عکاسی که این تصویر را به ثبت رسانده است، میگوید چهار روز تمام برای ثبت این تصویر برنامهریزی کرده است. او به همراه دوستان خود به این نقطه آمده و توانسته تصویری زیبا خلق کند.
مراحل گرفتگی
اورِگان، یکی از نقاطی بود که مردم میتوانستند گرفتگی را بهطور کامل مشاهده کنند. در این تصویر، مراحل گرفتگی خورشید و کنار رفتن ماه از مقابل آن نشان داده شده است.
حلقهی الماس
حلقهی الماس، به لحظاتی قبل و بعد از خورشید گرفتگی گفته میشود. در این لحظه بخشی از نور خورشید ظاهر میشود؛ اما هنوز هم ماه بخش عظیمی از آن را پوشانده است و پدیدهای شبیه به حلقهی الماس به وجود میآورد. این تصویر توسط مَت دروبنیک از بندر کارلستون، کارولینای جنوبی به ثبت رسیده است.
هلال خورشید
در این تصویر، بخشی از خورشید توسط ماه پوشانده شده و هلال خورشید را به وجود آورده است. این تصویر در محوطهی شرکت SparkFun Electronics واقع در نیووت، کلرادو به ثبت رسیده است.
فوران تاج خورشیدی
جزئیات فوران تاج خورشیدی در این تصویر، بینظیر است. این تصویر توسط محسن از مادراس، اورِگان به ثبت رسیده است.
گرفتگی روی نان
نیازی نیست که حتماً برای تماشای خورشید گرفتگی به آسمان نگاه کنید. در این تصویر، شیلا ساند از اورِگان، توانسته است تصویر خورشید گرفتگی را روی یک نان ببنید و به ثبت برساند.
سایههای گرفتگی
در این تصویر، عکاس زیر سایه درخت قرار گرفته و توانسته نور خورشید را که از میان شاخهها و برگهای درخت عبور کرده و به زمین تابیده است، ثبت کند.
گرفتگی از فضا
ساکنین ایستگاه فضایی بینالمللی نیز شانس این را داشتهاند که به هنگام خورشید گرفتگی کامل، در مدار نزدیک به آمریکا حضور داشته باشند و سایه ماه را روی آمریکا مشاهده کنند.
عبور ایستگاه از مقابل خورشید
یکی از عکاسان ناسا، توانسته است به کمک دوربین و تجهیزات مناسب، تصویری از لحظهی عبور ایستگاه فضایی بینالمللی از مقابل خورشید به ثبت برساند.
لحظهی عبور ماه
همانطوری که میبینید، ماه در حال عبور از مقابل خورشید است. این تصویر از پارک ملی کاسکادس در واشنگتن به ثبت رسیده است.
آغاز گرفتگی کامل
این تصویر که توسط ناسا به ثبت رسیده، نخستین تصویر از گرفتگی کامل در اورِگان است.
نوری که تاریک شد
در این تصویر، ماه تقریباً بهطور کامل در مقابل خورشید قرار گرفته و تاریکی آغاز شده است. این تصویر در ایالت اورِگان به ثبت رسیده است.
عبور ماه
در این تصویر، ماه از مقابل خورشید عبور کرده است و آخرین پرتوهای نور خورشید به زمین تابیده میشوند.
بگذار نور بتابد
کنار رفتن ماه و تابش مجدد نور خورشید را در این تصویر بهخوبی میتوان مشاهده کرد. این تصویر نیز در اورِگان به ثبت رسیده است.
عکاسان کنجکاو
در این تصویر، تعدادی از عکاسان کنجکاو و خوشذوق دیده میشوند که میخواهند تصاویر زیبایی از گرفتگی کامل به ثبت برسانند. تاریک شدن هوا در این تصویر بهخوبی مشخص است.
نخستین پرتوها
در این تصویر، عبور نخستین پرتوهای خورشید را پس از عبور ماه مشاهده میکنید. نگاه کردن به این نور بدون محافظ، میتواند آسیبهای جبران ناپذیری به شبکیه چشم وارد کند.
مردم مشتاق
در این تصویر که از سیسترز، اورگان ارسال شده، دو دوست را مشاهده میکنید که به کمک محافظ چشمی، به خورشید گرفتگی نگاه میکنند.
هلال خورشید در لنز دوربین
در این تصویر که باز هم از سیسترز، اورگان ارسال شده، هلال خورشید را میتوان در لنز دوربین مشاهده کرد. به هنگام خورشید گرفتگی، نباید بدون محافظ، از طریق دوربین به آسمان نگاه کرد.
گرفتگی بر فراز کوهها
این تصویر در جکسون، وایومینگ به ثبت رسیده است. این ایالت، در ناحیه کوهستانی غرب آمریکا واقع شده و خورشید گرفتگی، منظرهی بسیار زیبایی در این ایالت به وجود آورده است.
تاریک شدن آسمان وایومینگ
در این تصویر، گرفتگی کامل را مشاهده میکنید. این تصویر در پارک ملی گرند تتون واقع در ایالت وایومینگ به ثبت رسیده است.
مستقر کردن تجهیزات
مردم ایالت وایومینگ، ساعاتی پیش از وقوع خورشید گرفتگی، دوربینها و تلسکوپهای خود را آماده کردند تا بتوانند خورشید گرفتگی را با جزئیات بیشتری مشاهده کنند.
حلقهی الماس در وایومینگ
پدیدهی حلقهی الماس، اینبار در کَسپر، وایومینگ قابل مشاهده است.
ترافیک سنگین
تراکم ترافیک در بزرگراه ۲۵ به هنگام ورود مردم به کَسپر، وایومینگ. این ایالت، یکی از نقاطی است که مردم میتوانستند خورشید گرفتگی را بهطور کامل ببینند. از این رو، افراد بسیاری به این ایالت سفر کردهاند.
مراحل گرفتگی در آیداهو
این تصویر در واقع ترکیبی از ۱۱ تصویر مختلف است که مراحل گرفتگی در بویز، آیداهو را نشان میدهد. در این ایالت، گرفتگی ۹۹.۵ درصدی اتفاق افتاد؛ اما تاریکی به اندازهای بود که چراغهای شهر روشن شدند.
چشم آسمان
در این تصویر، پوشیده شدن خورشید توسط ماه را بهخوبی میتوان مشاهده کرد. پیشتر، شبیهسازهای رایانهای، شکل ظاهری پرتوهای خورشید در جریان خورشید گرفتگی را پیشبینی کرده بودند که دقیقاً مشابه این عکس بود. این تصویر، در یوزفول، میزوری به ثبت رسیده است.
گرفتگی پشت ابرها
در ایلینوی، هوا ابری بود و به هنگام خورشید گرفتگی، امکان مشاهدهی مستقیم آن وجود نداشت؛ اما منظرهای به وجود آمد که ساکنین سایر ایالتها از مشاهدهی آن محروم ماندند. این تصویر، یکی از زیباترین مناظر خورشید گرفتگی روز گذشته است.
گرفتگی بر فراز صلیب سفید
صلیب سفید بالد نَب، یکی از ساختارهای مشهور ایلینوی است. روز گذشته، خورشید گرفتگی از بالای ناحیهی نزدیک به این صلیب عبور میکرد و عکاسان به آنجا رفتند تا بتوانند تصاویر خود را ثبت کنند. گفته میشود که روز گذشته ۷۰۰ نفر به این ناحیه آمدهاند.
عبور نور خورشید از عدسی دوربین
دو نفر در ایالت کنتاکی، خلاقیت جالبی به خرج دادهاند و از عدسی دوربین خود برای بازتاب نور خورشید استفاده کردهاند تا تصویر جالبی از خورشید گرفتگی جزئی خلق کنند.
گرفتگی و فلامینگو
یک مجسمهی بتنی در کارولینای جنوبی را مشاهده میکنید که همانند سایر مردم، به تماشای خورشید گرفتگی کامل پرداخته و. البته محافظ چشمی خود را فراموش کرده است!
جزیره پالمز
آسمان جزیرهی پالمز نیز ابری بود؛ اما ساکنین این جزیره برای دقایقی توانستند خورشید گرفتگی را از میان ابرها مشاهده کنند.
خورشید گرفتگی کامل بعدی، در سال ۲۰۲۴ در آمریکا قابل مشاهده است. در ایران نیز تاریخ آخرین خورشید گرفتگی کامل به سال ۱۹۹۹ (۱۳۷۸) باز میگردد. خورشید گرفتگی کامل بعدی، در تاریخ ۳۰ اسفند ۱۴۱۲ در ایران قابل مشاهده خواهد بود؛ اما برای مشاهدهی آن باید به شهرهای جنوبی سفر کنید.
اگر روزی پا به جنگلهای کپنهاگ گذاشتید و در مسیر حرکتتان انسانهای غولپیکری را دیدید، نترسید! آدم فضاییها حمله نکردهاند، تنها ذوق و سلیقه یک هنرمند جنگل را بهجای زیباتری برای گردش و وقتگذرانی تبدیل کرده است. دامبو هدف اصلی خود از خلق آثاری با ابعاد بزرگ در میان جنگل را در دو واژه خلاصه کرده است: اکتشاف و محافظت.
هنر برای ماجراجویان
توماس دامبو، هنرمند بازیافتکاری است که درزمینهٔ تولید وسایل منزل و دکوراسیون با مواد بازیافتی فعالیت دارد. او برای ساخت مجسمههای غولپیکر کپنهاگ از پالتهای چوبی بلااستفاده و چوبهای اضافی در جنگل استفاده کرده است.
نکته جالبی که مجسمههای دامبو را خاص کرده است، این است که او ۶ مجسمه را بر اساس نقشه خاصی در نقاط مختلف جنگل ساخته است. دامبو توانسته نقشه گنجی از بومیان تهیه کند و بر اساس این نقشه مجسمهها را در قسمتهایی درست کرده است که به باور بومیان در آن قسمتها ثروت عظیمی نهفته است. درواقع هدف اصلی او از این کار ماجراجویی بیشتر بوده است. برای پیدا کردن مجسمههای دامبو در جنگلهای کپنهاگ، باید دست به ماجراجویی بزرگی بزنید.
هر ۶ مجسمه منحصربهفرد ساختهشدهاند و هنرمند برای ساخت هر مجسمه حس نابی را به کار گرفته است.
مجسمههایی ساختهشده از عشق
شاید بتوان گفت توماس تنها به خاطر عشق به طبیعت و هنرش این مجسمهها را ساخته است. مجسمههای او در دانمارک و سایر نقاط جهان شناختهشده نیستند و در هیچ کتاب راهنمایی هم در رابطه با آثار توماس و نقشه مسیر مجسمهها، نوشته نشده است.
توماس درباره آثار خود میگوید:
اینکه کار من در سطح جهانی بهخوبی دیده نمیشود، دلیلی برای ناامید شدن من نیست. باید برای هنرهای محلی هم ارزش قائل شد تا در آینده این هنرها در سطح جهانی دیده شوند، من امیدوارم هنرهای محلی باعث شوند تا مناطق دورافتاده در جهان بهتر دیده شوند.
غولهای بزرگی چوبی قابل شستشو هستند و همانطور که پیشتر اشاره شد از ۶۰۰ پالت چوبی بزرگ برای ساخت آنها استفادهشده است. داوطلبان محلی نقش مهمی در ساخت این مجسمهها دارند.
بیشک ما در دوران هیجانانگیز اکتشافات فضایی قرار داریم. در سالهای اخیر، جستجو برای حیات فرازمینی و زیستگاهی تازه برای انسان به موضوع بسیاری از مطالعات تبدیل شده است. در این بین، جستجو و کشف سیاراتی شبیه به زمین در ناحیه قابل سکونت، به اولویت اول دانشمندان تبدیل شده است. اما مطالعهی جدید میتواند، تعداد سیاراتی را که برای یافتن شرایط قابل سکونت جستجو میکنیم، بهطور چشمگیری کاهش دهد.
در منطقه گلدیلاک
موقعیت زمین در فضا عالی است: فاصله زمین به خورشید، نه خیلی نزدیک و نه خیلی دور است، این موقعیت ایدهآل دمای سیارهی ما را به حدی نگه میدارد که بتواند قابل سکونت باشد و از حیات پشتیبانی کند. اکنون یک مطالعهی جدید نشان میدهد که ممکن است، پیدا کردن جرم کیهانی در منطقهی گلدیلاک (Goldilock) حتی از پیشبینیهای قبلی دانشمندان هم دشوارتر باشد.
منطقهی گلدیلاک یا قابل سکونت، ناحیهای است که با توجه به فاصله هر سیاره تا ستارهی میزبانش، امکان جریان یافتن آب مایع در آن سیاره وجود داشته باشد. اگر فاصلهی این سیاره به ستارهاش خیلی نزدیک باشد، آب تبخیر میشود و اگر خیلی دور باشد، منجمد میشود.
در همین حال، ستارگانی همچون خورشید ما بهتدریج پرنورتر میشوند که ملاکهای منطقهی قابل سکونت سیارات اطرافش را تغییر میدهد. در واقع به این ترتیب، ممکن است دمای سیارات یخی به نقطهای برسد که شرایط قابل سکونت پدید بیاید؛ اما بر اساس مطالعه جدید، همیشه چنین شرایطی نمیتواند شانس سکونت پذیری را افزایش دهد.
گرمتر از حد تحمل
توانایی سیارهای برای پشتیبانی از دمای حیات، حداقل به دو عامل بستگی دارد: میزان یخ سطحی و مقدار گازهای گلخانهای که به جو سیاره میرسند. با این وجود، بسیاری از سیارات یخی فاقد فعالیتهای آتشفشانی لازمی هستند که بتواند بهجز بخار آب، گازهای گلخانهای را هم به جو سیاره بفرستد.
بنابراین مطالعهی این تیم تحقیقاتی به رهبری یوان یانگ از دانشگاه پکینگ، مدلی را طراحی کردهاند که نحوهی تغییر آبوهوای یک سیارهی یخی با جوی از بخار آب را در طول زمان شبیهسازی میکند. این مدل شبیهسازی شده، نشان میدهد که برای ذوب یخهای سطحی این دسته از سیارات، نیاز به ۱۰ تا ۴۰ درصد انرژی بیشتری نسبت به مقداری است که زمین از خورشید دریافت میکند. بدون یخ که گرمای ورودی را بازتاب میدهد، این فرایند گرمای شدید، اغلب منجر به افزایش دما میشود که در نهایت، آب اقیانوسهای سیاره را میجوشاند؛ و بدون آب، این دنیاها دیگر قادر به پشتیبانی از حیات نخواهند بود.
البته این مشخصا خبر بدی برای جستجوی سیارات قابل سکونت در خارج از منظومه شمسی نیست. با توجه به افزایش ابزارهای قدرتمند، تعداد سیارات فراخورشیدی شناختهشده در دو دههی گذشته از چند سیاره در اواسط دهه ۱۹۹۰، تا هزاران سیاره افزایش یافته است. ناسا تنها در فوریه ۲۰۱۴ اعلام کرد که تلسکوپ فضایی کپلر، شکارچی سیارات، موفق به کشف ۷۱۵ سیارهی جدید شده است. اما تعیین اینکه کدام یک از این دنیاهای دور، ممکن است دارای قابلیت سکونت باشند، دشوار است.
دانشمندان میتوانند محتوای جو یک سیاره را بر اساس نحوهی عبور نور از آن تعیین کنند؛ فرایندی که قبلا برای تشخیص آب روی سیارات شبیه به زمین مورد استفاده قرار میگرفت. اما این روش هم به دانشمندان نشان نمیدهد که چه اتفاقی در این سیارات افتاده است. برای جستجوی سیارهای که قابل سکونت باشد و بتوانند روزی به محل زندگی انسانها تبدیل شوند، داشتن این اطلاعات میتواند به ما بینش بیشتری در مورد این دنیاهای جدید بدهد.
به لطف اختراع فناوری جدید، ساختمانها بهزودی خواهند توانست بدون استفاده از پنلهای خورشیدی، انرژی خورشیدی را به انرژی الکتریکی تبدیل کنند؛ متخصصان انرژیهای تجدیدپذیر در دانشگاه اِکستِر، در حال توسعهی فناوری جدید و پیشگامی هستند که میتواند روند تبدیل ساختمانی معمولی به مجتمعهای ساختمانی فوتو ولتاییک را شتاب بیشتری بدهد.
این محصولات، همانند سفالهای خورشیدی شرکت تسلا، میتوانند بخشی از معماری ساختمان شوند و انرژی الکتریکی تولید کنند. این گروه تحقیقاتی، بلوکهای شیشهای خلاقانهای ساختهاند. بلوکها بهگونهای طراحیشدهاند که انرژی خورشید را جذب و آن را به انرژی الکتریکی تبدیل کنند. تصور میشود ساختمانهایی که از فناوری بلوکهای خورشیدی استفاده میکنند بیش از ۴۰ درصد انرژی الکتریکی بیشتری نسبت به ساختمانهای مشابه ولی با فناوریهای دیگر، تولید میکنند.
مربع خورشیدی
این بلوکه که آنها را مربعهای خورشیدی مینامند، بهگونهای طراحیشدهاند که علاوه بر ساختمانهای جدید، در بازسازی ساختمانهای قدیمی نیز بتوان آنها را بهصورت یکپارچه با ساختمان قرار داد. طراحی مربعهای خورشیدی مشابه بلوکهای شیشهای است که از آنها برای منتشر کردن نور روز به بخشهای مختلف ساختمان استفاده میشود.
مهمتر آنکه، مربعهای خورشیدی هوشمند هستند و تابشهای خورشیدی ورودی را بر سلولهای خورشیدی کوچک تعبیهشده در آنها، متمرکز میکنند؛ این امر موجب افزایش انرژی تولیدی در هر سلول میشود. از انرژی الکتریکی تولیدی میتوان برای استفاده در ساختمان، مغازه یا حتی خودروهای الکتریکی استفاده کرد.
گروه اِکستِر که استارتاپی برای ساخت پنلهای خورشیدی تأسیس کردهاند و مربعهای خورشیدی خلاقانه نیز بخشی از محصولات آنها است، اکنون در حال جذب سرمایه برای آزمایشهای اقتصادی محصول و در نهایت ورود مربعهای خورشیدی به بازار در سال ۲۰۱۸ هستند. حسن بیگ، بنیانگذار مربعهای خورشیدی و پژوهشگر انستیتو محیط زیست و پایداری دانشگاه اِکستِر، میگوید:
صنعت مجتمعهای ساختمانی فوتو ولتاییک، نرخ رشد سالیانهی ۱۶ درصد دارد. تأسیس شرکتی برای ورود به این بازار در بلندمدت برای اقتصاد انگلستان سودمند خواهد بود.
تاپاس مالیک، مشاور علمی ارشد این استارتاپ، میگوید:
هدفگذاری ما ساخت فناوریهای خورشیدی یکپارچه، مقرونبهصرفه، کارآمد و جذابی است که کمترین تأثیر را بر محیط اطراف ما داشته باشد. سرمایهگذاری در حوزهی ساختمانهای فوتو ولتائیک، نیازمند جذب صنعت ساختمانسازی است؛ زیرا از این فناوری در توسعهی واحدهای اداری و ساختمانهای عمومی یا در پروژههای زیرساخت نظیر ایستگاههای قطار و پارکینگهای خودرو استفاده میشود.
گروه اِکستِر معتقد است که مربع خورشیدی در مقایسه با بلوکهای شیشهای رایج، عایق حرارتی بهتری است و انرژی موردنیاز ساختمان را نیز تأمین میکند. این فناوری در مراحل اولیهی خود قرار دارد و گروه در حال تنظیم دقیق طرحهای خود برای انجام آزمایش مربعهای خورشیدی در سایتهای آزمایشی است. جیم ویلیام، مدیر تحقیقات تجاری اِکستِر در کورنوال، میگوید:
واضح است که جهان در حال حرکت به سمت توزیع سیستمهای انرژی است و سهم در حال رشدی از این سیستمها به انرژیهای تجدیدپذیر تعلق دارد. این حرکت همراه با رایج شدن خودروهای الکتریکی، به این معنا است که فرصتهای قابل توجهی برای توسعهی روشهای جدید تولید انرژی الکتریکی وجود خواهد داشت.
مایکروسافت موفق به طراحی سامانه هوشمند همزمانی به اسم "مغزافزار" شده که میتواند به صورت درجا (real time) یاد بگیرد و واکنش نشان بدهد.
به نقل از انگجت، در بسیاری از موارد ما نیاز داریم که سامانههای هوشمند در کوتاهترین زمان ممکن و در بیشتر آنها به صورت همزمان نسبت به اتفاقات واکنش نشان بدهند.
برای مثال یک دستیار مجازی نیاز است که طی چند ثانیه پاسخ دهد و یا یک دوربین مداربسته هوشمند باید به محض دیدن متجاوز سیستم هشدار را فعال نماید.
در راستای بهبود عملکرد این فناوریها، مایکروسافت از جدیدترین محصول سختافزاری خود با عنوان "مغزافزار"(BrainWare) رونمایی کرد.
این سامانه هوشمند میتواند با استفاده از یادگیری ماشین با سرعت بالا با پاسخ همزمان در سامانههای ابری مورد استفاده قرار بگیرد.
درگاه FPGA جدید اینتل که Stratix10 نام دارد سرعت فوقالعاده بالایی دارد و میتواند 39 هزار و 500 میلیارد عملیات یادگیری ماشین را در کمتر از یک میلیثانیه به صورت همزمان انجام دهد. به عبارت دیگر این تراشه میتواند سنگینترین عملیاتهای مربوط به هوش مصنوعی را به راحتی انجام دهد.
این تراشه نسبت به موارد همسطح خود بسیار منعطفتر و روانتر عمل میکند که این قابلیت به خاطر استفاده از یک شبکه عصبی پردازشی پویاست که در این تراشه تعبیه شده است.
مغزافزار مایکروسافت علاوه بر سامانههای هوشمند خود این شرکت میتواند با دیگر سامانهها نظیر سامانه هوشمند گوگل و دیگر شرکتها به خوبی کار کند.
هر سامانهای که براساس یادگیری ماشین طراحی شده باشد میتواند از مغزافزار مایکروسافت استفاده کند تا بتواند مدت زمان پاسخگویی سامانه را بهبود بخشد.
مایکروسافت قصد دارد از این سامانه در سرویس ابری Azure استفاده کند تا همه بتوانند از این سامانه هوشمند تحت شبکه استفاده کنند.
در حال حاضر غولهای بزرگ اینترنت نظیر گوگل و فیسبوک نیز تلاشهایی در راستای طراحی سامانههای هوشمند دارند اما مطمئنا آنها نیز در صورتی که مغزافزار مایکروسافت بتواند انتظارات را برآورده کند با آغوش باز آن را خواهند پذیرفت و مورد استفاده قرار خواهند داد.
پژوهشگران مرکز فناوری و نوآوری سینتک دانشگاه آزاد قزوین به منظور کاهش تعداد خودروهای تکسرنشین و هزینههای رفت و آمد، سامانهای را راهاندازی کردند که با استفاده از آن همه مسافران، از طریق این نرمافزار به یکدیگر معرفی میشوند و میتوانند با هم همسفر شوند.
محمدرضا قازلی، مجری طرح با بیان اینکه این طرح با عنوان «رهسپار» اجرایی شده است، گفت: این سامانه راهکار نوین برای سفری ایمن و ارزان است که به وسیله به اشتراکگذاری وسیله نقلیه در سفرهای بین شهری صورت میگیرد.
وی عنوان این روش را Carpooling یا Ridesharing ذکر کرد و یادآور شد: سامانه «رهسپار»، اولین سامانه امن به اشتراکگذاری سفرهای شهری و بین شهری تحت شبکه اینترنت است که هدف آن ایجاد ارتباط بین مسافرین و رانندههای تکسرنشین است.
قازلی با بیان اینکه این نوع از رفت و آمد همزمان با جنگ جهانی دوم و در زمان بحران انرژی رونق یافت، اظهار کرد: در حال حاضر در بسیاری از کشورهای توسعه یافته دنیا استفاده از این سرویس مرسوم بوده و دولتها و شهرداریهای کشورهایی چون آمریکا، کانادا، چین، استرالیا، آلمان، انگلستان، فرانسه، هند و بسیاری از کشورهای توسعهیافته جهان کمکهای بسزایی از قبیل ایجاد لاینهای ویژه، فرهنگسازی و تشویق مردم را برای عملیاتی شدن این سیستمها انجام میدهند.
وی نمونه آن را یک شرکت فرانسوی فعال در این حوزه دانست که در حال حاضر در 22 کشور اروپایی بیشتر از 25 میلیون کاربر فعال دارد و این شرکت قصد دارد سطح خدمات خود را تا آسیا و خاورمیانه گسترش دهد.
قازلی با اشاره به تفاوت برنامه «رهسپار» نسبت به سایر برنامههای هوشمند حملونقل مانند اسنپ و تپ سی، افزود: در «رهسپار» شما با رانندهای تک سرنشینی همراه میشوید که مسیر یکسانی با شما دارد، بنابرین کرایهها در این سیستم به مراتب پایینتر از سایر برنامههای موجود است. به طور مثال در این سامانه کرایه مسافر برای طی کردن مسیر 50 کیلومتری بین تهران و کرج از 3500 تومان آغاز میشود. همچنین این سامانه برخلاف دیگر برنامهها در تمامی شهرهای ایران فعال بوده و تمامی هموطنان میتوانند از خدمات «رهسپار» بهرهمند شوند.
قازلی با اشاره به جزئیات عملکرد این سامانه، خاطر نشان کرد: در این سامانه افرادی که از خودروی شخصی استفاده میکنند و تک سرنشین هستند، مسیر خود را در نرمافزار رهسپار اعلام میکنند و مسافرانی که با آنها هم مسیر هستند و مبدا و مقصد مشترکی دارند، از طریق این نرمافزار به یکدیگر معرفی میشوند و میتوانند با هم، همسفر شوند و از این طریق تعداد خودروهای تکسرنشین به شکل چشمگیری کاهش خواهد یافت و همچنین باعث کسب درآمد رانندگان و کاهش هزینههای رفت و آمد مسافران خواهد شد.
مجری طرح با تاکید بر اینکه شیوه Carpooling در بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان از مهمترین ساختارهای حملونقل محسوب میشود، یادآور شد: مسافران با استفاده از برنامه «رهسپار» میتوانند تا 70 درصد در هزینههای رفت و آمد خود صرفهجویی کنند و همچنین رانندگان در مسیرهای روزمره دیگر تک سرنشین نبوده و میتوانند از این راه کسب درآمد کنند.
این محقق از اجرای پایلوت تجاری و نیمهتجاری این سامانه در دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین خبر داد و گفت: علاوه بر آن اپلیکیشن این سامانه با نام Rahsepar درکافه بازار و اپاستور قابل دریافت و نصب بوده و هماکنون در سراسر ایران فعال است.
وی اضافه کرد: در این سامانه اطلاعات کاربران سازمانی که اقدام به ثبتنام کردهاند، از طریق یک وب سرویس اطلاعاتی با پایگاه داده این واحد دانشگاهی بررسی شده و بعد از احراز هویت، کاربران این خدمات را دریافت خواهند کرد.
به گفته وی استفاده از چنین مکانیزمی باعث ارتقای امنیت کلی سیستم و کاربران به شکل قابل توجهی شده است و کاربران با خیال آسوده از این خدمات بهرهمند میشوند.
قازلی با تاکید بر اینکه تمام افرادی که از سیستم «رهسپار» استفاده میکنند، احراز هویت میشوند، توضیح داد: دانشجویان از طریق کد ملی، کد دانشجویی و اطلاعات هویتی که در سیستم وارد کردهاند و افراد غیر سازمانی نیز از طریق ثبت کد ملی احراز هویت خواهند شد، ضمن آنکه راننده متقاضی باید خودروی خود را در سامانه به ثبت برساند، به این ترتیب که تصویر گواهینامه و بیمه شخص ثالث خود را باید در سیستم «رهسپار» آپلود کند.
وی کاهش هزینههای رفت و آمد و استفاده از ظرفیتهای خاموش و بلااستفاده به دلیل استفاده از ظرفیتهای بالقوه مردمی را از مزایای این طرح نام برد و ادامه داد: کاهش مصرف سوخت و ترافیک و آلودگیهای زیست محیطی و در نتیجه افزایش بهرهوری اجتماعی و کاهش هزینههای دولت از قبیل مالیات بر گازهای گلخانهای از دیگر مزایای کاربردی شدن این سامانه است.
به گفته قازلی، طبق موافقتنامه 2016 پاریس در مورد تغییرات اقلیم، تمامی کشورها به میزان تولید گازهای گلخانهای بیش از حد مجاز، موظف به پرداخت مالیات هستند که پیادهسازی این سامانه میتواند در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانهای ناشی از احتراق خودروها موثر باشد.
مجری طرح با اشاره به اجرای نمونه اولیه و پایلوت پروژه «رهسپار» در بستر دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، خاطرنشان کرد: تمامی ابعاد پروژه شامل مباحث فنی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مورد ارزیابی قرار گرفت و بعد از ارائه گزارشی به معاونت علمیوفناوری ریاست جمهوری، دستور حمایت از پروژه «رهسپار» صادر شد.
به گفته وی، هماکنون محققان این طرح با بیش از 504 واحد دانشگاهی قرارداد همکاری دارند و هدف بعدی این شرکت دانشبنیان گسترش خدمات به تمامی استانهای کشور خواهد بود.
دانشمندان دانشگاه استنفورد و "مرکز تحقیقات، توسعه و مهندسی سرباز ناتیک" ارتش امریکا در حال تولید پارچههایی هستند که به وسیله جریان برق گرم میشوند.
به نقل از گیزمگ، با این حال، این پارچهها طوری طراحی خواهند شد که عرق بدن را حذف کند. هدف از ارائه پارچه جدید، تولید دستکشهایی است که در سرمای زیر صفر دستها را گرم نگه دارد و در عین حال آنها عرق نکنند.
ایده محققان، وارد کردن نانو سیمهای نقره بسیار ریز در داخل پارچههای نظامی است و با اعمال کردن جریان برق سه ولت به یک تکه پارچه آزمایشی با ابعاد 2.5 در 2.5 سانتیمتر، دمای آن این پارچهها در عرض یک دقیقه تا 56 درجه سانتیگراد گرم میشود.
هدف نهایی تولید یونیفرهایی است که شستشوهای مکرر را تحمل کرده و سربازان بتوانند دمای آنها را با بالا و پایین آوردن ولتاژ تنظیم کنند.
دانشمندان به دنبال استفاده از منابع برق جایگزین جهت کاهش نیاز به تعبیه باتری در این شیوه هستند تا بتوانند وزن پارچه را کمتر کنند. آنها همچنین در صدد استفاده از لایهای متشکل از ذرات هیدروژل حاوی پلیاتیلن گلیکول هستند و این هیدروژل میتواند عرق را جذب کرده و بدن سربازان را خشک نگه دارد.
همچنین، گرچه نانو سیمهای نقره قادر به تحمل شستشوی مکرر هستند، تیم علمی به دنبال تعیین دوامپذیری لایه هیدروژل و سازگاری آن با نانوسیمهاست.
پس از اتمام این فرآیند، گام بعدی استفاده از این روش جهت تولید پارچههایی برای گرم نگهداشتن پاهاست و در نهایت این شیوه به کالاهای مصرفی اعمال خواهد شد.
جزئیات این مطالعه در "بیست و پنجمین اجلاس ملی و نمایشگاه انجمن شیمی امریکا" (ACS) ارائه شد.
دانشمندان دانشگاه "ام.آی.تی" یک گام به تولید منبع انرژی پاک نامحدود نزدیک شدند.
به نقل از دیلی میل، این محققان شیوهای را برای تولید سوخت پلاسمای داغ و فشردهای ارائه دادهاند که نیروی همجوشی قابلتوجهی تولید خواهد کرد.
در حالی که تا استفاده از همجوشی هستهای برای نیرورسانی به منازل و نهادهای مختلف فاصله زیادی هست، پلاسمای جدید، گامی مهم در تحقق این هدف خواهد بود.
همجوشی هستهای، نوعی منبع نامحدود انرژی پاک به شمار میآید که طی همان فرآیندهای موجود در داخل خورشید حاصل میشود. در این فرآیند، هستههای عناصر سبکتر با استفاده از گرمای فشرده، میادین مغناطیسی و فشار با یکدیگر همجوشی پیدا میکنند تا عناصر سنگینتر تولید کنند و در چنین فرآیندی انرژی آزاد میشود.
با مهار کردن این فرآیند در رئاکتورهای طراحیشده، مهندسان قادر به همجوشی دادن اتمهای هیدروژن با یکدیگر جهت تولید هلیم، مهار کردن انرژی پاک تولید شده و در نهایت کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی هستند. برای این که چنین واکنشی رخ دهد، گاز ابر داغ پلاسما در معرض فشار قرار میگیرد و این فشار، اتمها را به یکدیگر فشرده کرده و آنها را وادار به واکنش میکند.
به تازگی، تیمی از دانشمندان دانشگاه امآیتی نوع جدیدی از پلاسما را ارائه دادهاند که میزان انرژی تولیدشده طی این فرآیند را افزایش میدهد. در طول آزمایشهای انجام شده، پلاسمای جدید منجر به افزایش مقادیر یونها تا حد تولید انرژی مگاالکترونولت (MeV) شد و این مقادیر، بیش از آنچه بود که تا پیش از این بدست آمده بود.
در اکثر رئاکتورها پلاسما از فقط دو نوع یون دوتریم و هیدروژن یا دوتریوم و هلیم 3 تشکیل شده و حضور هلیم در این ترکیب غالب است. اما رویکرد جدید از سوختی استفاده میکند که از سه نوع یون هیدروژن، دوتریوم و هلیم 3 تشکیل شده است.
محققان دانشگاه امآیتی با کمک دانشمندان "آزمایشگاه فیزیک پلاسما" در بروکسل پلاسمای جدید را در رئاکتورAlcator C-Mod متعلق به دانشگاه امآیتی آزمایش کردند. نتایج بدست آمده به حدی موفقیتآمیز بود که دانشمندان بزرگترین ابزار همجوشی اروپا موسوم به Joint European Torus (JET) در انگلستان به دنبال انجام همین آزمایشها هستند.
.: Weblog Themes By Pichak :.