گياهان چسبندهاي كه روي ديوارها رشد ميكنند، پديدآورنده مناظر جالبي هستند كه بر جذابيت محيط شهري ميافزايد. طراحان بافتهاي نوين شهري با آگاهي از اين موضوع، از مدتها پيش دست به كار شده و تلاش ميكنند باغهاي عمودي را پرورش دهند، اما اين روش نوين چالشهاي خاص خود را دارد.پرورش گياهان مختلف، نحوه آبياري آنها و از همه مهمتر شيوه نگهداري اين گياهان از جمله چالشهايي است كه طراحان شهري را به فكر فرو برده است. گروهي از محققان دانشگاه پلي تكنيك بارسلونا پس از مدتها بررسي به اين نتيجه رسيدهاند كه استفاده از «بتونزيستي» راهكاري موثر براي رفع اين مشكل است. محققان به اين ايده به عنوان ابتكار عملي متحولكننده در فرآيند طراحي بافتهاي متفاوت شهري نگاه ميكنند. بتونزيستي مورد نظر اين محققان، نقش زيرلايهاي را براي باغهاي عمودي بازي ميكند كه با وجود آنها، نگهداري از گياهاني كه رويشان رشد ميكند هزينه بسيار اندكي داشته و حتي ميتوان گفت عملا نيازي به نگهداري نيز ندارند.نكته مهم در اين ايده، كنار گذاشتن سيمان «پورتلند» در توليد بتون است. بتوني كه معمولا با استفاده از چنين سيماني توليد ميشود حاوي فسفات منيزيم است. از اين سيمان در اموري مانند لكهگيري و بنايي استفاده ميشود. مطالعات نشان ميدهد چنين سيماني موجب استحكام بتون و اسيديشدن آن ميشود. با اين حال، نگاهي كه در توليد بتونزيستي وجود دارد تفاوت آشكاري با اين شيوه توليد دارد. اين نوع بتون متشكل از ريز حفرههاي قابل توجه و سطح نسبتا برجستهاي است كه شرايط را براي تبديل آن به بستر رشد گياهان مختلف، مناسب ميسازد. گذشته از آن، وجود اين ريزحفرهها موجب ميشود بتون مانند يك اسفنج هر آبي كه به آن برسد را به خود جذب كند.پيشبيني ميشود از اين نوع بتون در ساخت صفحات تشكيلدهنده باغهاي عمودي، آن هم در سه لايه استفاده شود. اين لايهها كه در كنار لايهاي ضدآب قرار ميگيرند وظايف مختلفي دارند. يكي از آنها آب را در خود انباشته ساخته و ديگري به عنوان لايه هدايتكننده آب ورودي به ساختار بتون عمل ميكند و در عين حال اجازه خروج و تبخير شدن آن را نميدهد. به اين ترتيب ميتوان متصور شد چنين سيستمي به نگهداري و صرف هزينههاي قابل توجه نيازي ندارد.
.: Weblog Themes By Pichak :.