دانشمندان پیشبینی میکنند که یافتن جهان دیگری برای سکونت و نجات نسل بشر بسیار دشوار است و ایده ساخت خانههای مصنوعی فضایی، تنها راه نجات انسان محسوب میشود.
برخی دانشمندان معتقدند که برای معکوس کردن روند تغییرات آب و هوایی بسیار دیر شده و بزودی زمین به محل غیرقابل سکونتی تبدیل خواهد شد.
جهان بسیار وسیع است و در مدار صدها هزار ستاره در کهکشانهای مختلف، میلیونها سیاره وجود دارند که برخی از آنها از قابلیت احتمالی زیستپذیری برخوردار هستند.
اما فواصل بسیار وسیع بین ستارگان و محدودیت سرعت نور و سرعت پایین فضاپیماها، امکان دسترسی به این مناطق را غیرممکن میسازد.
یک منطقه قابل سکونت در فضا به معنای سیارهای دارای آب در مدار ستارهای شبهخورشید است؛ اما برای سکونت بشر به چیزهایی بیش از آب نیاز است.
جو و اکوسیستم زمین که در هیچ سیاره دیگری مشاهده نشده است، عامل تکامل منحصر بفرد بر روی این سیاره محسوب میشود؛ بنابراین یک محیط قابل سکونت برای انسان نیازمند ساخت جو و زیست کره است.
در پروژه تحقیقاتی که با حمایت ناسا انجام شد، محققان امکان ساخت زیستگاههای مصنوعی در فضا برای سکونت بشر را مورد بررسی قرار دادند.
خانههای مصنوعی فضایی میتوانند بین 10 هزار تا 140 هزار نفر را در خود جای دهند؛ این زیستگاهها درحقیقت فضاپیماهایی هستند که در فواصل بین ستارهای مستقر میشوند.
برای ساخت این خانههای فضایی نیازی به صرف هزینههای سنگین برای انتقال میلیونها تن مواد ساختمانسازی به فضا وجود ندارد؛ این زیستگاهها با استفاده از منابع زمین و سیارکها شامل نیکل، طلا و سایر فلزات گرانبها ساخته میشوند؛ همچنین میتوان از انرژی خورشدی برای غلبه بر محدودیت انرژی استفاده کرد.
.: Weblog Themes By Pichak :.