مجله‌ی مادربورد در اوت امسال پرونده‌ای را به مایکروسافت و گوش‌دادن به صدای کاربران ایکس‌باکس اختصاص داد. در آن پرونده، گفته شد ردموندی‌ها برای بهبود کارایی سرویس خود، صدای ضبط‌شده‌ی کاربران را به پیمان‌کاران ارسال می‌کنند تا به آن‌ها گوش دهند. در ابتدای همان ماه، خبر مشابهی درباره‌ی گوش‌دادن به صدای کاربران اسکایپ و دستیار صوتی کورتانا منتشر شده بود. طبق ادعای پیمان‌کاران، برخی از محتوای بررسی‌شده‌ی کاربران حاوی اطلاعات بسیار شخصی آنان بود.

مایکروسافت یکی از شرکت‌های متعددی است که از نیروی انسانی برای نظارت و بررسی داده‌های کاربران استفاده می‌کند. در ماه‌های اخیر، برنامه‌های مشابهی در گوگل و آمازون و فیسبوک گزارش شده‌اند و حتی اپل که ادعا می‌کند به داده‌های کاربرانش بسیار اهمیت می‌دهد، رویکردهای مشابهی داشته است.

دستیارهای هوشمند صوتی و چت‌بات‌ها روز‌به‌روز محبوب‌تر می‌شوند. در این‌ میان، شرکت‌های فناوری با مشکل بزرگ و جدیدی روبه‌رو هستند. الگوریتم‌های هوش مصنوعی آن‌ها برای کار با پیچیدگی‌های زبانی انسان‌ها طراحی نشده‌اند؛ به‌ همین دلیل، آن‌ها عموما در درک زمینه و موضوع دستورهای کاربران با مشکل مواجه می‌شوند.

درحال‌حاضر، بهترین راه برای رفع مشکل مذکور، استخدام نیروی انسانی است که الگوریتم‌ها را به مسیر صحیح هدایت کند. برای پیاده‌سازی این راهکار نیز عموما پیمان‌کاران باید به صدای کاربران واقعی گوش دهند. آن‌ها برخی اوقات با مکالمه‌های بسیار شخصی کاربران سروکار دارند که باید به متن تبدیل شوند.

مسئله‌ی درک زبان

دستیارهای صوتی مبتنی‌بر صدا مانند الکسا و سیری و کورتانا به‌‌دلیل فناوری یادگیری عمیق به پیشرفت‌های کنونی دست یافته‌اند. یادگیری عمیق زیرمجموعه‌ای از هوش مصنوعی محسوب می‌شود که در سال‌های اخیر، بیش از همه در صدر اخبار بوده است. الگوریتم‌های یادگیری عمیق عموما در پیداکردن الگوهای مشابه و دسته‌بندی اطلاعات قوی هستند.

وقتی الگوریتم یادگیری عمیق میلیون‌ها صدای ضبط‌شده را به‌همراه متن هرکدام به‌عنوان ورودی دریافت می‌کند، در تبدیل مکالمه‌های جدید به متن، دقت بسیار زیادی می‌یابد. یادگیری عمیق در پیش‌بینی رخدادها نیز بسیار قدرتمند است. وقتی الگوریتم هوش مصنوعی را با داده‌های بسیار زیاد تربیت کنید، توانایی تشخیص روابط ریاضی را در ترتیب کلمه‌های هر متن و مکالمه پیدا می‌کند و درنهایت، وظایفی همچون کامل‌سازی جمله‌ها را با قدرت بیشتری انجام خواهد داد.

یادگیری عمیق با وجود همه‌ی مزایا، در درک معنی کلمه‌ها و جمله‌ها ناتوان است. چنین وظیفه‌ای هیچ‌گاه فقط با تکیه بر مهارت‌های ریاضی و آمار انجام‌شدنی نخواهد بود. گری مارکوس، دانشمند علوم شناختی و مدیرعامل شرکت Robust AI، درباره‌ی درک صحبت و فهم زبان طبیعی ازطریق هوش مصنوعی می‌گوید:

تشخیص گفتار و درک زبان طبیعی به‌نظر مشکلات مشابهی هستند؛ اما درنهایت، آن‌ها تفاوت‌های عمده‌ای باهم دارند. در تشخیص گفتار، سیلاب‌ها و واج‌های محدودی در زبان دارید. به‌علاوه، تلاش می‌کنید جریانی صوتی را به مفهومی در دسته‌بندی‌های محدود تبدیل کنید.

زبان انگلیسی به‌عنوان پرکاربردترین زبان جهان برای بررسی قدرت هوش مصنوعی بررسی می‌شود. درحال‌حاضر، ده‌هاهزار کلمه‌ی پرکاربرد در این زبان وجود دارد. در دوران کنونی که به‌نام «کلان‌داده» شناخته می‌شود، می‌توان به‌آسانی میلیون‌ها مثال از هریک از کلمه‌ها پیدا کرد و هوش مصنوعی را به‌‌کمک آن‌ها آموزش داد.

درمقابل درک کلمه‌ها، تجزیه و تفسیر جمله‌ها فرایندی بسیار دشوارتر خواهد بود. در موضوع تنوع جمله‌ها، می‌توان تعداد نمونه‌ها را بی‌شمار دانست که هرکدام هم معانی متفاوتی دارند. در این‌ میان، معانی کلمه‌ها هم بسته به موقعیت قرارگیری در جمله و کلمه‌های قبل و بعد متفاوت می‌شود. مارکوس درادامه‌ی صحبت‌های خود درباره‌ی درک و تفسیر جمله‌ها می‌گوید:

تقریبا تمامی جمله‌هایی که روزانه می‌شنویم، جمله‌‌ی منحصربه‌فرد محسوب می‌شوند؛ البته تعداد بسیار محدودی از آن‌ها از این قائده مستثنی هستند. درواقع، هیچ داده‌ی مستقیمی از جمله‌ها نداریم و درنتیجه، در تفسیر و درک آن‌ها با مشکل مواجه خواهیم بود. روش‌هایی که اکنون برای دسته‌بندی موارد و جانمایی آن‌ها در گروه‌های متعدد استفاده می‌شوند، برای درک جمله‌ها کاربردی نخواهند بود. درک زبان به‌‌معنای اتصال درک کنونی شما از جهان پیرامون به کلمه‌هایی است که مخاطبان برای توضیح آن به‌کار می‌برند.

مارکوس کتاب جدیدی به‌نام Rebooting AI دارد که در آن به مشکلات درک و رمزگشایی زبان انسانی به‌وسیله‌ی هوش مصنوعی اشاره می‌کند. از توانایی‌های که ما انسان‌ها در درک جمله‌ها داریم، می‌توان به استفاده از دانش کنونی درباره‌ی جهان برای گره‌گشایی از مسئله‌ها و پیچیدگی‌های زبان نوشتاری و گفتاری مخاطبان اشاره کرد.

مکالمه‌های روزمره ابهام‌های زیادی دارند. به‌عنوان مثال، می‌توان به‌معنی متفاوت کلمه‌ی «در» در جمله‌های گوناکون اشاره کرد. در جمله‌ای «در» می‌تواند ورودی اتاق یا ساختمان یا هر مفهوم بسته باشد و در مثالی دیگر، «در» برای مفهوم داخل چیزی بودن استفاده می‌شود. انسان‌ها با شنیدن جمله‌های شامل این کلمه، دشواری زیادی در تشخیص مفهوم آن نخواهند داشت؛ چون ترکیب کلمه‌های قبل و بعد و شرایط گفتن جمله را درک می‌کنند.

چرخه‌ی بی‌پایان آموزش

همه‌ می‌دانیم ابزارهای یادگیری عمیق، عقل سلیم به‌معنای عقل انسانی ندارند. آن‌ها فاقد دانشی جامع از جهان هستند و شرکت‌های فناوری برای بهبود آن‌ها هیچ چاره‌ای جز افزایش آموزش با مثال‌های متنوع نخواهند داشت. درواقع، آن‌ها امیدوار هستند تمامی نمونه‌ها و انواع مثال‌های داده را به‌عنوان ورودی به الگوریتم وارد کنند تا همه‌ی آن‌ها را بشناسد؛ درنتیجه، شرکت‌ها به نیروی انسانی نیاز پیدا می‌کنند که عموما هم به‌صورت دورکار و پیمان‌کاری، وظایف را انجام می‌دهند. آن‌ها کارایی هوش مصنوعی شرکت را بررسی و اعتبارسنجی و داده‌های صوتی را به متن تبدیل می‌کنند که الگوریتم از تبدیل آن‌ها عاجز است.

انسان‌ها برای توضیح انواع موضوعات، از مفاهیم و تعریف‌های گوناگونی استفاده می‌کنند و هرروز نیز به تعداد تعریف‌ها و عبارت‌ها افزوده می‌شود؛ درنتیجه، آموزش بیشتر مانند راهکاری موقت برای چالش هوش مصنوعی خواهد بود.

درواقع، همیشه مثال‌هایی وجود دارند که هوش مصنوعی برای درک آن‌ها آموزش ندیده است. پیشرفت و تکامل زبان بشری نیز همیشه ادامه دارد. تمام آنچه گفته شد، نیاز به آموزش را تشدید می‌کنند و درنتیجه، بازهم داستان‌ها و اخباری درباره‌ی گوش‌دادن نیروی انسانی به صداهای کاربران را شاهد خواهیم بود.

مارکوس درباره‌ی روش‌های کنونی تکامل هوش مصنوعی می‌گوید:

ضعف فناوری کنونی در نیاز همیشگی آن به داده دیده می‌شود؛ به‌ویژه در مسائل باز همچون درک مفاهیم زبان طبیعی، چنین نیازی بیشتر می‌شود؛ درنتیجه شرکت‌ها برای تأمین نیاز فناوری، انواع فعالیت‌ها را انجام می‌دهند. از دیدگاه من، جمع‌آوری داده‌ی بیشتر به حل مشکلات شرکت‌ها کمک نمی‌کند. شاید این رویکرد تا حدودی به کاهش مشکلات کمک کند؛ اما قطعا آن‌ها را به‌صورت کامل رفع نمی‌کند.

بدون تزریق مفهوم عقل جامع و دانش پایه‌ای به الگوریتم‌های یادگیری عمیق، نمی‌توان هیچ امیدی به حل کوتاه‌مدت مشکل آن‌ها داشت. تا وقتی شرکت‌ها برای آموزش الگوریتم‌های خود داده‌های کاربران را جمع‌آوری و تفسیر می‌کنند، باید برای واکنش شدید حامیان حریم خصوصی و اقدام‌های احتمالی قانون‌گذاران این حوزه آماده باشند. همین موارد باعث شد تعدادی از شرکت‌ها سرعت روند جمع‌آوری و تفسیر داده‌های کاربران را کاهش دهند؛ ولی به‌صورت کامل آن را متوقف نکردند.

اپل در اوت امسال، بیانیه‌ی عذرخواهی در وب‌سایت خود منتشر کرد که به اشتراک‌ دستورهای کاربران در سیری با پیمان‌کاران مرتبط بود. کوپرتینویی‌ها متعهد شدند تنها درصورت مشارکت مستقیم کاربر در طرح‌های آزمایشی و تحلیل داده‌ از اطلاعات او برای آموزش هوش مصنوعی استفاده خواهند کرد. گوگل هم فعالیت‌های تحلیل داده‌های کاربران را در اروپا متوقف کرده است. قوانین حفاظت از داده‌های کاربران در این قاره با جدیت بیشتری اجرا می‌شوند؛ البته برنامه‌ی اهالی مانتین‌ویو در مناطق دیگر جهان نیز ادامه دارد.

مایکروسافت هم مانند غول‌های دیگر دنیای فناوری اسناد سیاست حریم خصوصی خود را به‌روزرسانی کرد. اکنون کاربران آن‌ها می‌دانند شاید مکالمه‌ها و دستورهای صوتی‌شان را نیروی انسانی شنیده و بررسی کرده باشد. درنهایت، آمازون نیز سیاست‌های خود را تغییر و امکان خروج از برنامه‌ی تفسیر داده را به کاربران داد؛ هرچند بسیاری از آن‌‌ها به چنین امکانی توجه نمی‌کنند یا از آن اطلاع ندارند.

مارکوس اعتقاد دارد در طولانی‌مدت باید چشم‌اندازهای جدیدی در حوزه‌ی هوش مصنوعی ایجاد شود. او درپایان مصاحبه می‌گوید:

باید در حوزه‌ی هوش مصنوعی بیشتر تحقیق کنیم. درواقع، باید فرهنگ را از ساختار مبتنی‌بر داده و رباضیات به فرهنگی تبدیل کنیم که ایده‌های موجود در زمینه‌های دیگر همچون روان‌شناسی و فلسفه و زبان‌شناسی را هم بپذیرد. زمینه‌های مذکور مطالعه‌ی دقیقی درباره‌ی چگونگی فعالیت ذهن انسان کرده‌اند و احتمالا به ساختن تجربه‌های بهتر و دقیق‌تر هوش مصنوعی کمک می‌کنند.

گیگابایت یکی از بزرگ‌ترین تولیدکننده‌های مادربورد در جهان محسوب می‌شود. آن‌ها همیشه با روند توسعه‌ی پردازنده‌های کامپیوتری هماهنگ هستند و محصولات خود را مبتنی‌بر هماهنگی با انواع پردازنده‌ی جدید طراحی و عرضه کرده‌اند. این شرکت اخیرا فهرستی به کمیسیون اقتصادی اوراسیا (EEC) ارائه کرده است که مادربوردهایی هماهنگ با محصولات اینتل و AMD را دربر می‌گیرد.

ماه‌های پیش‌ رو برای بازار پردازنده‌ها بسیار جذاب خواهد بود. AMD اخیرا اعلام کرد خانواده‌ی Ryzen Threadripper 3000 موسوم به کستل پیک (Castle Peak) در نوامبر به بازار عرضه خواهند شد. اینتل نیز خبری مشابه برای خانواده‌ی Core X 10000 موسوم به کسکید لیک ایکس (Cascade Lake-X) منتشر کرد که در ماه آینده‌ی میلادی عرضه خواهد شد. سری اصلی پردازنده‌های دسکتاپ Core 10000 موسوم به کامت لیک اس (Comet Lake-S) هم به‌زودی معرفی می‌شوند؛ اما تاریخ دقیقی از عرضه‌ی آن‌ها در دست نیست. به‌هرحال، کارشناسان فصل اول ۲۰۲۰ را به‌عنوان تاریخ عرضه تخمین می‌زنند.

مادربوردهای گیگابایت کستل پیک

منابع خبری ادعا می‌کنند کستل پیک با سوکت TR4 به پردازنده‌های AMD متصل خواهد شد. گیگابایت احتمالا سه تراشه‌ی جدید را برای کامپیوترهای حرفه‌ای رومیزی موسوم به HEDT ارائه خواهد کرد: TRX40 و TRX80 و WRX80. دو پردازنده‌ی اول احتمالا برای مادربوردهای مخصوص مصرف‌کننده عرضه می‌شوند و محصول سوم متمرکز بر بازار تجاری خواهد بود.

مادربوردهای گیگابایت کسکید لیک ایکس

تراشه‌های کسکید لیک ایکس هماهنگی با سوکت LGA 20600 را حفظ می‌کنند؛ درنتیجه، این پردازنده‌ها به‌راحتی در مادربوردهای مبتنی‌بر X299 می‌توانند نصب شوند. به‌هرحال، فهرست گیگابایت نشان می‌دهد آن‌ها مادربوردهایی مخصوص کسکید لیک ایکس عرضه خواهند کرد. مدل‌های جدید احتمالا با نام‌گذاری X299X عرضه خواهند شد که X برای تمایز مدل‌های جدید و قدیمی به‌کار می‌رود.

مادربوردهای گیگابایت کامت لیک اس

اطلاعات منتشرشده از مادربوردهای جدید گیگابایت تا حدی قابل استناد هستند و برخی منابع نیز آن‌‌ها را با صحت زیاد تأیید کرده‌اند. طبق اطلاعات همان منابع، کامت لیک اس احتمالا در سوکت جدید LGA 1200 عرضه خواهد شد. مادربوردهای جدید مبتنی‌بر تراشه‌های سری 400 اینتل خواهند بود؛ البته مانند همیشه نمونه‌های متعدد با تمرکز بر بازارهای گوناگون عرضه خواهند شد. به‌هرحال، تاکنون تراشه‌های B460 ،H410 ،H470 ،Q470 و Z490 تأیید شده‌اند. قبلا فهرست بلندبالایی از مادربوردهای سری 400 گیگابایت را مشاهده کرده‌ایم؛ اما فهرست جدید آن خانواده را بزرگ‌تر می‌کند.

ژوئن امسال، آکیرا ماروموتو، مدیرعامل مزدا، وعده داد سال آینده اولین خودرو تمام‌الکتریکی مزدا را روانه‌ی بازار کند. اوایل این ماه نیز، مزدا تعدادی از خبرنگاران را به اسلو، پایتخت نروژ، دعوت کرد تا اطلاعات بیشتری از برنامه‌ی این شرکت برای تولید خودروهای الکتریکی را دراختیار آن‌ها بگذارد. در این برنامه، مزدا از ساخت خودرویی آزمایشی با سیستم محرک e-TPV خبر داد. نام e-TPV درحقیقت مخفف electric-Technology Prove-out Vehicle است. مزدا سپس تصمیم گرفت سیستم e-TPV را در کراس‌اور جدید خود با نام CX-30 به‌کار ببرد. 

مزدا این مجموعه‌ی فنی را به‌تنهایی طراحی و تولید کرده و هدف اصلی آن پاسخ‌گویی به نیازهای خریدارانی است که خودرو را بیشتر در مسیرهای درون‌شهری استفاده می‌کنند. باتری ۳۵.۵ کیلووات‌ساعتی این مدل انرژی موردنیاز یک موتور برقی به قدرت ۱۴۱ اسب‌بخار و گشتاور ۲۶۴ نیوتن‌متر را تأمین می‌کند. شعاع حرکتی این خودرو ۲۰۰ کیلومتر عنوان شده که به‌نظر می‌رسد با استاندارد WLTP اروپا یا خود ژاپنی‌ها محاسبه شده باشد. این احتمال می‌رود که در دنیای واقعی و آزمایش‌های آژانس حفاظت از محیط‌زیست آمریکا (EPA) شعاع حرکتی خودرو کمتر از این میزان باشد. ازنظر شعاع حرکتی، خودرو برقی مزدا را باید در جایگاهی بین هیوندای کُنا با باتری ۲۸ کیلووات‌ساعتی و نیسان لیف با باتری ۴۰ کیلووات‌ساعتی بدانیم. براساس آزمایش‌های EPA، هیوندای کُنا که باتری کوچک‌تری دارد، می‌تواند ۲۰۰ کیلومتر و نیسان لیف ۲۵۰ کیلومتر را طی کند. 

درباره‌ی بازارهای خودرو برقی مزدا نیز عنوان شده است اولین بازارهای هدف این خودرو چین و ژاپن و اروپا هستند؛ چون در این مناطق، شعاع حرکتی حدود ۲۰۰ کیلومتری کاملا نیازهای روزانه‌ی خریداران را پوشش می‌دهد. احتمال استفاده‌ی مزدا از پیشرانه‌ی احتراقی روتاری به‌عنوان ژنراتور به‌منظور افزایش ظرفیت پیمایش خودرو نیز وجود دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر از این خودرو باید تا ماه آینده صبر کرد. نمایشگاه خودرو توکیو ۲۰۱۹ اوایل آبان برپا خواهد شد.

سنچوری نام لوکس‌ترین محصول تویوتا است که در بازار ژاپن طرفداران زیادی بین ثروتمندان دارد. گرچه سنچوری از سال ۱۹۶۰ تولید می‌شود، تا‌به‌حال فقط سه نسل از این خودرو به بازار آمده است که آخرین آن‌ها مربوط به مدل ۲۰۱۸ می‌شود. به‌مناسبت تاج‌گذاری امپراتور جدید ژاپن، تویوتا مدلی روباز از سنچوری را تولید کرده است. استفاده از این خودرو در مراسم تاج‌گذاری که در ماه اکتبر برگزار خواهد شد، به‌طور رسمی تأیید شده است. در این مراسم، میهمانان بلندپایه از ۱۹۰ کشور جهان دعوت شده‌اند.

متأسفانه اطلاعات زیادی درباره‌ی جزئیات تویوتا سنچوری روباز در دست نیست. سنچوری روباز خودرو لوکس بزرگی با طول نزدیک به ۶ متر است. تویوتا سنچوری در حالت استاندارد از پیشرانه‌ی هیبریدی پنج‌لیتری V8 استفاده می‌کند که ۴۲۵ اسب‌بخار قدرت دارد و با پیشرانه‌ی به‌کاررفته در نسل قبلی لکسوس LS600h یکسان است. به‌گزارش یکی از وب‌سایت‌های خودرویی ژاپن، صندلی‌های عقب این نسخه ویژه ارتفاع بیشتری دارند و زاویه‌ی پشتی صندلی‌ها به‌صورت ثابت روی ۲۵ درجه تنظیم شده است تا خانواده‌ی سلطنتی در روز مراسم تاج‌گذاری بهتر دیده شوند. 

تویوتا سنچوری اولین خودرو جدید مخصوص خانواده‌ی سلطنتی ژاپن در ۳۰ سال اخیر است. خانواده‌ی سلطنتی ژاپن پیش‌تر از رولزرویس کورنیش III برای این نوع مراسم‌ها استفاده می‌کردند و آن خودرو نیز تنها دوبار برای چنین منظوری به‌کار گرفته شده بود. 

در سال ۲۰۱۶، استارتاپی به‌نام امبروژا (Ambrosia) در کالیفرنیا فعالیت خود را آغاز کرد. این استارتاپ هر لیتر خون افراد جوان را در ازای هشت‌هزار دلار به مشتریان خود انتقال می‌داد. درواقع، این مشتریان از افراد ثروتمند جامعه بودند که باور داشتند خون افراد جوان می‌تواند پیری آنان را به‌تعویق بیندازد یا حتی این روند را معکوس کند و بر همین اساس، از احتمال بروز بیماری‌هایی نظیر سرطان و آلزایمر و مشکلات قلبی در آنان جلوگیری کند.

اوایل امسال، سازمان غذا و داروی ایالات متحده‌ی آمریکا (FDA) به مشتریان این استارتاپ اعلام کرد شواهد علمی مبنی‌بر فواید دریافت خون افراد جوان وجود ندارد؛ درنتیجه، استارتاپ امبروژا هم کلینیک‌های خود را تعطیل‌ کرد. صرف‌نظر از این ‌گونه استارتاپ‌ها که عمر کوتاهی داشتند، به‌نظر می‌رسد حقیقتی در بطن این موضوع وجود دارد که دریافت خون جوان می‌تواند افراد را جوان کند.

در اوایل دهه‌ی گذشته، آزمایش‌هایی روی موش‌ها انجام شد. در این آزمایش‌ها، موش‌هایی از رده‌های سنی مختلف با روش‌های جراحی به یکدیگر بخیه شده بودند تا سیستم گردش خون آن‌ها باهم مشترک باشد. به این ‌کار «هتروکرونیک پارابیوسیس» گفته می‌شود. پس از انجام این آزمایش‌ها، بهبود و پیشرفت چشمگیری در عملکرد شناختی مغز و ترمیم ماهیچه‌ها و عملکرد کبد موش‌های پیر به‌وجود آمده بود. با حاصل‌شدن چنین تغییراتی، جرقه‌ای مبنی‌بر پیاده‌سازی این فواید در انسان‌ها ایجاد شد؛ البته این امر مشکلاتی به‌همراه داشت که از میان آن‌ها می‌توان به خطرهای ناشی از انتقال خون اشاره کرد که همواره در کمین انسان‌ها است.

با این همه، شاید درحال‌حاضر دوره‌ی این مشکلات و خطرها به‌سر آمده باشد. آیرینا کانبوی (Irina Conboy)، یکی از پیش‌گامان آزمایش‌های پارابیوسیس و متخصص زیست‌فناوری در دانشگاه کالیفرنیا برکلی، موفق شده است از روش پارابیوسیس استفاده کند؛ به‌نحوی‌ که هیچ‌یک از خطرها و مشکلات پیشین را به‌همراه ندارد. او به‌همراه سایر دانشمندان کشف کرد نه‌تنها موش‌های پیر جوان‌تر شدند؛ بلکه موش‌های جوان به‌‌دلیل استفاده از خون موش‌های پیر دچار مشکلاتی می‌شوند و به پیری زودرس می‌رسند.

برخی از مشکلات مذکور را پروتئینی به‌نام فاکتور رشد تغییردهنده‌ی بتا (TGF-beta) ایجاد کرد. این ماده درواقع عهده‌دار تنظیم همه‌ی امور از تکثیر و تمایز سلول گرفته تا مرگ آن است. با افزایش سن، به‌تدریج تجمع این پروتئین در خون افزایش می‌یابد که سبب مشکلاتی نظیر التهاب و فساد الیاف یا فیبروز می‌شود. فیبروز به سخت‌شدن یا تصلب بافت‌های پیوندی یا هم‌بند اشاره می‌کند.

در مطالعه‌ای جدید درباره‌ی سال‌خوردگی، دکتر کانبوی روشی برای کاهش سرعت این‌ نوع آسیب‌ها و عوارض شرح می‌دهد. گروه دکتر کانبوی ترکیبی به موش‌های سال‌خورده دادند که هورمونی به‌نام اوکسی‌توسین و نیز آنزیم مهارکننده‌ی ALK5 را شامل می‌شود که مهارکننده‌ی گیرنده‌ی فاکتور رشد تغییردهنده‌ی بتا است. مطالعات پیشین هم شواهدی مبنی‌بر فواید این ترکیبات را در مقابله با برخی علائم پیری نشان داده بودند.

آنزیم مهارکننده‌ی ALK5 با فرونشاندن مقادیر فاکتور رشد تغییردهنده‌ی بتا در سلول‌ها توانست تولید سلول‌های جدید در مغز را تحریک و سلامت ماهیچه‌ها و سایر بافت‌ها را تقویت کند. سطح هورمون اوکسی‌توسین که تولید سلول‌های بنادین را در واکنش به آسیبِ بافت‌ها و آتروفی فعال می‌سازد، با افزایش سن به‌تدریج کاهش می‌یابد. البته باید گفت برای اثربخشی، باید مقادیر فراوانی از آنزیم مهارکننده‌ی ALK5 استفاده می‌شد.

افزون‌براین، زمانی‌که محققان در این ترکیب مقادیر اوکسی‌توسین را افزایش دادند، فواید آن به‌‌دلیل تجمع زیاد مواد زائد در خون موش‌های سال‌خورده کاهش یافت. باوجوداین، زمانی‌که ترکیبی از هر دو ماده را استفاده کردند، توانستند مقادیر آنزیم مهارکننده‌ی ALK5 را به یک‌دهم کاهش دهند و دیگر به افزایش هورمون اوکسی‌توسین نیز نیازی نداشته باشند و بتوانند از فواید این هورمون هم بهره ببرند.

با هفت روز استفاده از این ترکیب، موش‌های سال‌خورده التهاب کمتری در مغز خود داشتند و نیز سلول‌های بنیادین جدیدی در بخش‌هایی از مغز مشاهده شد که عهده‌دار عملکرد حافظه و یادگیری هستند.

ناگفته نماند ظرفیت عملکرد شناختی مغز در این موش‌های پیر افزایش یافت و کبد آن‌ها سالم‌تر شد و چربی کمتری داشت و ماهیچه‌های آنان با سرعت بیشتری ترمیم شدند. بنابراین، در مدت کوتاهی به‌کمک روش پارابیوسیس که دکتر کانبوی از آن بهره گرفت، بدن و مغز این موش‌ها بسیار جوان‌تر به‌نظر می‌رسید.

شایان ذکر است این روش بسیار ایمن است و مشکلات و خطر‌های سابق جایی در آن ندارند؛ چراکه مواد استفاده‌شده در این ترکیب را سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید کرده است. اکنون گروه محققان دکتر کانبوی به‌دنبال برگزاری آزمایش‌های بالینی روی ۲۰ داوطلب بالای ۶۵ سال هستند تا بتوانند نتایج استفاده از این ترکیب را بیازمایند و به ارزیابی خواص جوان‌سازی آن در انسان‌ها هم پی ببرند.

اگرچه از یافته‌های اخیر استقبال شده، همواره رویکرد دانشمندان به این یافته‌ها محتاطانه است. دانشمندان بخش پیری مؤسسه‌ی ملی آمریکا (NIA) اظهار کردند که دستاورد اخیر می‌تواند دری به سوی آینده‌ باشد که تاکنون موفق نشده‌اند آن را بازکنند. باوجوداین، دانشمندان معتقدند هنوز برای انجام آزمایش‌ها روی نمونه‌های انسانی بسیار زود است. نگرانی آن‌ها از این بابت است که ترکیبی از این دو ماده (هورمون اوکسی‌توسین و آنزیم مهارکننده‌ی ALK5) تابه‌حال «هم‌زمان باهم» در انسان‌ها آزمایش نشده است. البته دکتر کانبوی در پاسخ به نگرانی دانشمندان گفته است تجویز و مصرف ترکیبی از داروهای تأیید‌شده‌ی سازمان غذا و داروی آمریکا امری استاندارد در دنیای پزشکی است.

حالا ممکن است سرمایه‌گذاران و کارآفرینان سلیکون‌ولی در فروش اکسیر جوانی پارابیوسیس به مشتریان خود شتاب کنند؛ اما این ایده که یادآور فیلم‌های خون‌آشام‌ها است که در آن‌ها مردگان زنده می‌شدند، در میان انسان‌ها جا باز کرده است و چه‌بسا روزی بتواند با پیری انسان‌ها مقابله و این روند را معکوس کند.

بعد از رونمایی اپل از آیفون ۱۱، این شرکت ادعا کرد که آخرین گوشی‌ هوشمند این شرکت دارای مقاوم‌ترین شیشه میان تمامی گوشی‌های هوشمند است. طبق انتظار پس از عرضه‌ی این گوشی بسیاری از علاقمندان به سراغ تست‌های سقوط (drop test) و آزمایش صحت ادعای اپل رفتند. اولین تست‌های سقوط نشان دادند که چه بلایی سر آیفون ۱۱ پرو و آیفون ۱۱ پرو مکس هنگام سقوط ۱۱ فوتی (۳/۳۵ متری) روی بتن می‌آید.

تابدین‌جا شاهد عرضه‌ی نتایج تست‌های سقوط Tom’s Guide و EverythingApplePro بوده‌ایم. نتایج Tom’s Guide بسیار ناامیدکننده بودند زیرا آیفون ۱۱ پرو در همان سقوط اول شکستگی پیدا کرد. اما EverythingApplePro نتایجی کاملا متفاوت به دست آورد و هردو آیفون پرو پیش از شکستگی شیشه، ۸ بار سقوط را با موفقیت پشت سر گذاشتند.

تست سقوط Tom’s Guide

تست‌های سقوط Tom’s Guide اگرچه علمی نیستند اما طبق گفته‌ی آزمایش‌کننده با هدف شبیه‌سازی سقوط‌های محتمل روزانه انجام شدند.

برای اینکه ببینیم آیفون ۱۱ پرو طلایی رنگ چقدر مقاوم است، من ابتدا گوشی را از ارتفاعی در حدود لگن انسان روی بتن رها کردم. در این تست درباره‌ی ارتفاعی حدودا ۳/۵ (حدودا یک متری) فوتی صحبت می‌کنیم که خیلی بلند نیست.

اولین سقوط آسیب قابل‌توجهی به صفحه‌نمایش گوشی وارد کرد.

به‌محض اینکه آیفون ۱۱ پرو را برگرداندم، شکستگی‌های بزرگی در گوشه‌ی بالا و چپ و ترک‌هایی نازک و مورب در صفحه ۵/۸ اینچی OLED از گوشه بالا و چپ تا گوشه‌ی پایین و راست مشاهده کردم.

طبق گفته‌ی Tom’s Guide، با توجه به اینکه آیفون XS سال گذشته در سقوط‌های سه، پنج و یازده فوتی نشکست، این نتایج بسیار ناامیدکننده بود. البته لازم به ذکر است که آن تست‌ها در محیط داخل و روی بتن با سطح صاف و صیقلی انجام شده بود.

در سقوطی دیگر، آيفون ۱۱ پرو به پشت فرود آمد و آسیبی به شیشه پشت وارد نشد. اما سقوطی دیگر از ارتفاعی حدودا به اندازه‌ی شانه باعث ایجاد شکستگی‌هایی در پشت گوشی شد که این آسیب‌ها تا صفحه‌نمایش ادامه پیدا کردند.

Tom’s Guide اعلام می‌کند که روی‌هم‌رفته آیفون ۱۱ را دوست داشته و تست‌های سقوط آن لزوما به‌معنای نامعتبر بودن ادعای اپل نبوده؛ همچنین باید منتظر تست‌های سقوط بیشتری از آیفون‌های جدید در آینده باشیم.

با وجود اینکه از مقاومت آیفون ۱۱ پرو در تست‌های محدودمان راضی نیستم اما آیا فکر می‌کنم که ادعاهای اپل کاملا پوچ است؟ نه لزوما.

در برنامه‌ای جدید در تلویزیون، یک مجری این گوشی را به رو و پشت از ارتفاع حدودا ۵ فوتی رها کرد و آیفون حتی یک خراش هم برنداشت. آن یک سطح متفاوت با سطح مورد آزمایش ما است با این حال این سقوط‌ها نشان می‌دهد که آیفون ۱۱ می‌تواند تا حدی آسیب‌پذیر باشد.

امسال اپل قاب‌هایی شفاف برای آیفون ۱۱ پیشنهاد داده که علاوه بر افزایش محافظت، ظاهر این گوشی را مخفی نمی‌کند. ضمنا قاب‌های متنوعی برای افزایش مقاومت برای آیفون ۱۱ و آیفون ۱۱ پرو عرضه شده‌ است.

اپل همچنین اخیرا تغییراتی در برنامه‌ی گارانتی +AppleCare ترتیب داده و گوشی را تا ۶۰ روز پس از خرید تحت پوشش قرار می‌دهد.

تست سقوط EverythingApplePro

کانال یوتیوب EverythingApplePro نیز تست‌های سقوط خود از آیفون ۱۱ پرو و آیفون ۱۱ پرو مکس را منتشر کرد. نتایج این کانال نسبت به تجربه Tom’s Guide بسیار متفاوت و البته امیدوارکننده‌تر است.

پس از ۸ سقوط که هر کدام از زاویه و ارتفاع متفاوتی (حداکثر ارتفاع سر) انجام شدند، هیچ شکستگی قابل مشاهده‌ای در شیشه آیفون‌ها مشاهده نشد. پس از افزایش ارتفاع آزمایش از ارتفاع سر تا ۱۰ فوت (حدودا ۳ متر) مقداری آسیب در فریم فلزی دیده شد اما شیشه همچنان بدون آسیب باقی ماند.

بالاخره در دومین سری از سقوط‌های ۱۰ فوتی، صفحه‌نمایش آیفون ۱۱ پرو شکسته و شیشه پشت آیفون ۱۱ پرو مکس هم خرد می‌شود.

این تست بیشتر با ادعاهای اپل مبنی بر به کاربردن مقاوم‌ترین شیشه میان تمامی گوشی‌های هوشمند مطابقت دارد. در ویدئو زیر می‌توانید این تست را به‌طور کامل ببینید.

دیدگاه‌های خود در رابطه با عملکرد آیفون‌های جدید در این تست‌های سقوط را با ما به اشتراک بگذارید.

در فیلم مکس دیوانه: جاده خشم، فیوروسا (شارلیز ترون) در تلاش است که به «مکان سبز» برگردد؛ آبادی پر از درختی در میان بیابان خشک و بی‌آب و علف که از زمین برجای مانده است. اگرچه وقتی فیوروسا به مکان مقدس می‌رسد، با کویری خشک و ریگ‌های روان مواجه می‌شود. او با اندوه فریاد می‌زند؛ بدون درختان، گویی همه‌ی امید او برباد رفته است. احساسات فیوروسا بی‌دلیل نیست. مگ لومن، مدیر بنیاد درخت، یک سازمان غیرانتفاعی در فلوریدا که مختص پژوهش، اکتشاف و آموزش‌های مرتبط با درختان است، می‌گوید:

جنگل‌ها ریسمان نجات‌بخش جهان ما هستند. بدون آن‌ها ما عملکردهای حیاتی و فوق العاده‌ای از حیات روی زمین را از دست می‌دهیم.

درختان مزایای بی‌شماری برای زمین دارند. آن‌ها در ذخیره‌ی کربن، حفاظت از خاک و تنظیم چرخه‌ی آب نقش مهمی دارند. جنگل‌ها از سیستم‌های طبیعی و غذایی انسان حمایت می‌کنند و منزلگاه گونه‌های بسیار زیادی از موجودات زنده هستند. علاوه‌براین، مواد مورد نیاز خود انسان‌ها را نیز تامین می‌کنند. با تمام این مزیت‌ها، اغلب ما با درختان به‌عنوان اشیاء قابل مصرف و دورریختنی رفتار می‌کنیم؛ به‌عنوان چیزی که باید برای تامین منافع اقتصادی برداشت شود یا به‌عنوان مزاحمی که در مسیر توسعه‌ی انسان قرار گرفته است.

براساس نتایج مطالعه‌ای که سال ۲۰۱۵ در مجله‌ی Nature منتشر شد، از زمانی که گونه‌ی انسان درحدود ۱۲ هزار سال پیش فعالیت‌های کشاورزی را آغاز کرد، او تقریبا نیمی از ۵/۸ تریلیون درخت را پاکسازی کرد. بخش عمده‌ی جنگل‌زدایی در سال‌های اخیر رخ داده است. از زمان آغاز عصر صنعتی، جنگل‌ها ۳۲ درصد کاهش پیدا کرده‌اند. براساس گزارش مطالعه‌ی Nature، خصوصا در مناطق گرمسیری، بسیاری از ۴ تریلیون درخت باقی‌مانده‌ی جهان به‌سرعت درحال کاهش هستند و هرساله حدود ۱۵ میلیارد درخت بریده می‌شود.

در بسیاری از نقاط جهان، از بین رفتن جنگل‌ها سرعت گرفته است. موسسه‌ی ملی پژوهش‌های فضایی در ماه اوت گزارش کرد که میزان آتش‌سوزی‌های جنگل‌های بارانی آمازون در سال جاری نسبت‌به سال ۲۰۱۸ حدود ۸۴ درصد افزایش داشته است. بریدن و سوزاندن درختان جنگلی در اندونزی و ماداگاسکار نیز سرعت گرفته است.

در سال ۲۰۱۹، بیش از ۷۰ هزار آتش‌سوزی جنگل در آمازون برزیل اتفاق افتاده است

اما تصور جهانی ویران به سبک فیلم مکس دیوانه که در آن تمام درختان روی زمین به ناگاه می‌میرند، به ما کمک می‌کند متوجه شویم که بدون آن‌ها دچار چه وضعیتی خواهیم شد. ایزابل روزا، مدرس داده‌ها و تجزیه‌و تحلیل‌های زیست‌محیطی در دانشگاه بنگور ولز می‌گوید:

بگذارید من فقط با این موضوع شروع کنم که جهان بدون درخت چقدر وحشتناک خواهد بود؛ آن‌ها غیر قابل جایگزین کردن هستند. اگر ما از شر همه‌ی درختان راحت شویم، روی سیاره‌ای زندگی خواهیم کرد که شاید واقعا دیگر نتواند ما را روی سطح خود حفظ کند.

جیمی پرودلو، اکولوژیست دانشگاه ایالتی ریو دو ژانیرو در برزیل می‌گوید:

اگر درختان به ناگاه نابود شوند، بیشتر تنوع زیستی سیاره نیز از بین خواهد رفت. درحال حاضر، از دست رفتن زیستگاه عامل اصلی پیش برنده‌ی انقراض در سرتاسر جهان است؛ بنابراین نابودی جنگل‌های باقی‌مانده برای گیاهان، جانوران، قارچ‌ها و سایر موجودات زنده فاجعه‌بار خواهد بود.

موج انقراض فراتر از جنگل‌ها گسترش خواهد یافت و حیات وحشی که به درختان پراکنده و قطعه‌های جنگلی کوچک بستگی دارند، از بین خواهند رفت. در سال ۲۰۱۸، پرودلو و همکارانش دریافتند که میزان غنای گونه‌ای در مناطق دارای درختان پراکنده در‌مقایسه‌با مناطق باز، ۵۰ تا ۱۰۰ درصد بیشتر است. پرودلو می‌گوید:

حتی یک درخت جدا در یک منطقه‌ی باز می‌تواند به‌عنوان یک آهنربای تنوع زیستی عمل کرده و بسیاری از گیاهان و جانوران را جذب کرده و منابعی برای آن‌ها مهیا کند. بنابراین از دست دادن درختان انفرادی نیز می‌تواند تاثیر شدیدی روی تنوع زیستی محلی داشته باشد.

از دست دادن درختان توازن اقلیمی را برهم خواهد زد

اقلیم زمین نیز در کوتاه‌مدت و بلندمدت دچار تغییر شدیدی خواهد شد. درختان با عمل کردن به‌عنوان پمپ‌های بیولوژیکی روی چرخه‌های آب نقش دارند: آن‌ها آب را از خاک می‌گیرند و با تبدیل آن به بخار، آن را وارد اتمسفر می‌کنند. جنگل‌ها ازطریق انجام این کار، در تشکیل ابر و بارندگی مشارکت می‌کنند. درختان همچنین با به دام انداختن آب و ایجاد مانع دربرابر جریان سریع آن به‌سمت رودخانه‌ها و دریاچه‌ها از وقوع سیل پیشگیری می‌کنند و از جوامع ساحلی دربرابر امواج طوفان محافظت می‌کنند. آن‌ها خاک را در محل خود حفظ می‌کنند و مانع از شسته شدن خاک به‌وسیله‌ی باران می‌شوند. ساختارهای ریشه‌ای درختان نیز به رشد جوامع میکروبی کمک می‌کنند. بدون درختان، مناطقی که قبلا جنگل بوده، خشک‌تر و مستعد به خشکسالی‌های شدید خواهد شد. وقتی باران در این مناطق ببارد، سیلاب حاصل از آن فاجعه‌بار خواهد بود.

فرسایش گسترده‌ی خاک روی اقیانوس‌ها نیز تاثیرگذار خواهد بود و مرجان‌های ساحلی و دیگر زیستگاه‌های دریایی را از بین خواهد برد. جزایری که درختان آن‌ها از بین بروند، مانع خود دربرابر اقیانوس را از دست خواهند داد و بسیاری از آن‌ها شسته شده و از بین خواهند رفت. توماس کروثر، اکولوژیست سیستم‌های جهانی و نویسنده‌ی مقاله‌ی منتشرشده در Nature می‌گوید:

حذف درختان به‌معنای از دست دادن مقادیر عظیمی از زمین و وارد شدن آن به اقیانوس است.

علاوه‌بر نقش واسطه‌ای که درختان در چرخه‌ی آب دارند، دارای اثر خنک‌کننده‌ی محلی هستند. آن‌ها سایه‌هایی را فراهم می‌کنند که دمای خاک را حفظ می‌کند و به‌علت رنگ تیره‌ای که دارند، به‌جای منعکس کردن گرما، آن را جذب می‌کنند. آن‌ها همچنین طی فرایند تبخیر و تعرق، انرژی حاصل از تابش خورشید را درجهت مسیر تبدیل آب به بخار هدایت می‌کنند. اگر تمام این اثرات خنک‌کنندگی از دست برود، بیشتر مناطقی که پیش از این دارای درخت بوده‌اند، به‌سرعت گرم‌تر خواهند شد. پرودلو و همکارانش در مطالعه‌ی دیگری دریافتند که حذف کامل یک قطعه‌ی جنگلی ۲۵ کیلومتر مربعی موجب می‌شود که دمای سالانه‌ی محلی در مناطق گرمسیری حداقل ۲ درجه و در مناطق معتدل ۱ درجه‌ی سانتیگراد بالاتر رود.

براساس گزارش IPCC، جنگل‌زدایی نقش مهمی در انتشار جهانی کربن دارد

در مقیاس جهانی، درختان با ذخیره‌ی کربن و برداشت کربن‌دی‌کسید اتمسفر با گرم شدن حاصل از تغییرات اقلیمی مبارزه می‌کنند. براساس گزارشی که در ماه اوت به‌وسیله‌ی مجمع بین‌المللی تغییرات اقلیمی (IPCC) منتشر شد، در حال حاضر، ۱۳ درصد از انتشارات جهانی کربن ناشی از جنگل‌زدایی است و به‌طور کلی تغییر کاربری زمین مسئول ۲۳ درصد از انتشارات کربنی است. پائولو ددوریکو، استاد علوم زیست‌محیطی دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید:

با نابودی تمامی درختان روی زمین، اکوسیستم‌های جنگلی پیشین به‌جای محلی برای جذب کربن، تنها به محلی برای وارد کردن کربن‌دی‌اکسید به اتمسفر تبدیل خواهد شد.

او پیش‌بینی می‌کند که با گذشت زمان، ما شاهد انتشار ۴۵۰ گیگاتن کربن به اتمسفر خواهیم بود؛ بیش از دو برابر مقدار کربنی که انسان‌ها در حال حاضر تولید می‌کنند. برای مدت کوتاهی، این اثر با گیاهان کوچک‌تر و علفزارها جبران می‌شود. اما اگرچه گیاهان کوچک‌تر سریع‌تر از درختان کربن را به دام می‌اندازند، ولی سرعت انتشار آن از سوی آن‌ها نیز بیشتر است. سرانجام، شاید طی چندین دهه، این گیاهان دیگر نخواهند توانست مانع از گرم شدن آینده شوند. ددوریکو می‌گوید:

جدول زمانی بستگی به مکان شما دارد زیرا تجزیه‌ی مواد آلی در مناطق گرمسیری نسبت‌به شمالگان بسیار سریع‌تر است. اما وقتی که کربن‌دی‌اکسید وارد اتمسفر شود، دیگر فرقی نمی‌کند که از کجا آمده باشد.

کروثر می‌گوید، همانطور که تجزیه‌ی مواد آلی به آرامی موجب انفجار بمب ساعتی کربن می‌شود، زمین به سیاره‌ای بسیار گرم‌تر تبدیل خواهد شد. مقادیر عظیم کربن نیز وارد اقیانوس‌ها شده و موجب اسیدی شدن شدید اقیانوس و از بین رفتن بیشتر موجودات زنده موجود در آب خواهد شد.

درختان با جذب گرما به خنک شدن اقلیم محلی کمک می‌کنند. بدون آن‌ها، دما سریعا شروع به افزایش خواهد کرد

قبل از عملی‌شدن گرمایش فاجعه‌بار جهانی، جوامع بشری نیز از این اتفاق کاملا متاثر خواهند شد. افزایش دما، اختلال در چرخه‌ی آب و از دست دادن سایه، موجب تلف شدن میلیاردها انسان و دام خواهد شد. فقر و مرگ به‌سوی ۱/۶ میلیارد مردمی که درحال حاضر برای معیشت خود وابسته به جنگل‌ها هستند و محصولات آن را به‌عنوان غذا و دارو برداشت می‌کنند، روانه خواهد شد. با نبود چوب، مردم زیادی ازنظر پخت‌و‌پز و گرم کردن خانه‌ی خود دچار مشکل خواهند شد. در سرتاسر جهان، افرادی که کارشان وابسته به درختان است، چه آن‌هایی که به قطع درخت مشغولند، چه کسانی که کاغذ می‌سازند یا پرورش‌دهندگان میوه و نجارها، ناگهان شغل خود را از دست می‌دهند و اقتصاد جهانی ویران می‌شود. بخش الوار به‌تنهایی برای ۱۳/۲ میلیون نفر اشتغال ایجاد کرده است و براساس گزارش بانک جهانی، هرساله ۶۰۰ میلیارد دلار آمریکا تولید می‌کند.

سیستم‌های کشاوزی دچار اختلال شدیدی خواهند شد. محصولاتی مانند قهوه که در سایه‌ی درختان پرورش داده می‌شوند، به‌میزان قابل‌ملاحظه‌ای کاهش خواهند یافت و محصولات وابسته به گرده‌افشان‌های ساکن روی درختان نیز از بین خواهند رفت. به‌علت نوسانات دمایی و بارندگی، زمین‌هایی که قبلا در آن‌ها محصولات کشاورزی تولید می‌شد، ناگهان وضعیت نامطلوبی پیدا می‌کنند و برخی از مناطق که قبلا برای کشاورزی مناسب نبودند، ممکن است برای این کار مناسب شوند. هرچند با گذشت زمان، خاک در هر جایی که باشد، از مواد مغذی تهی می‌شود و برای حفظ رشد محصولات کشاورزی نیاز به مقادیر قابل‌توجهی کود دارد. سرانجام، گرمای بیشتر موجب می‌شود که بیشتر مناطق، غیرقابل کشت و غیرقابل سکونت شوند.

از بین رفتن درختان ازنظر سلامتی نیز پیامدهای نامطلوبی به‌همراه دارد. درختان با جذب آلاینده‌ها و به دام انداختن ذرات موجود در هوا موجب تمیز شدن هوا می‌شوند. طبق محاسبات پژوهشگران سرویس جنگل آمریکا، درختان فقط در کشور آمریکا هرساله حدود ۱۷/۴ میلیون تن از آلودگی هوا را حذف می‌کنند که ارزش این کار ۶/۸ میلیارد دلار است. در نتیجه‌ی این تاثیر، جان حداقل ۸۵۰ نفر نجات پیدا می‌کند و از بروز حداقل ۶۷۰ هزار مورد مشکل تنفسی حاد پیشگیری می‌شود.

درختان با گرفتن ذرات موجود در هوا آلودگی هوا را کاهش می‌دهند

ددوریکو توضیح می‌دهد که ما ممکن است شاهد شیوع بیماری‌های نادر یا جدیدی نیز باشیم که از گونه‌هایی منتقل می‌شود که ما به‌طور طبیعی با آن‌ها تماسی نداریم. او و همکارانش متوجه شدند که انتقال ابولا به انسان‌ها در نقاطی که جنگل‌ها قطعه قطعه شده‌اند، بیشتر است. او می‌گوید که از بین رفتن ناگهانی جنگل می‌تواند باعث افزایش موقتی در مواجهه‌ی انسان با عفونت‌های مشترک بین انسان و حیوان مانند ابولا، ویروس نیپا و ویروس نیل غربی و نیز بیماری‌هایی مانند مالاریا و تب دنگی شود که به وسیله‌ی پشه‌ها منتشر می‌شوند.

پژوهش‌های زیادی نشان می‌دهند که درختان و طبیعت برای رفاه روانی ما مفید هستند؛ برای مثال، اداره‌ی حفاظت از محیط زیست ایالت نیویورک برای تقویت سلامت عمومی ازجمله کاهش استرس، افزایش سطح انرژی و بهبود خواب، پیاده‌روی در جنگل را توصیه می‌کند. همچنین به‌نظر می‌رسد که درختان به بهبود بدن کمک کنند: مطالعه‌ی مشهوری که در سال ۱۹۸۴ منتشر شد، نشان می‌داد بیمارانی که عمل جراحی را گذرانده‌اند، اگر منظره‌ی سبزی درمقابل خود داشته باشند، نسبت‌به کسانی که دیواری آجری را پیش روی خود می‌بینند، سریع‌تر از بیمارستان مرخص می‌شوند. پژوهش‌های جدیدتر نشان داده‌اند که گذراندن زمان در اطراف چمن و درختان موجب کاهش علائم کودکان مبتلا به اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی می‌شود و مطالعات متعددی نیز ارتباط مثبت بین فضای سبز و عملکرد کودکان در مدرسه را تایید کرده‌اند. درختان حتی ممکن است در مبارزه با جرم موثر باشند: نتایج یک مطالعه نشان داد که ۱۰ درصد افزایش در پوشش درختان با ۱۲ درصد کاهش در ارتکاب جرم در بالتیمور همراه بود. کتی ویلیس، استاد تنوع زیستی در دانشگاه آکسفورد می‌گوید:

با گذراندن زمان در محیط جنگلی، می‌توان از بسیاری از مشکلات جسمی و روانی کاست. به‌همین علت است که «حمام جنگل» اکنون در ژاپن یک نسخه‌ی پزشکی است.

درختان نقش محوری در بسیاری از فرهنگ‌ها دارند. اگر آن‌ها از بین بروند، این مردمان بسیار اندوهگین خواهند شد

از دست دادن درختان ازنظر فرهنگی نیز تاثیر نامطلوبی خواهد داشت. درختان جزء خاطرات کودکی ما هستند و نیز در هنر، موسیقی، شعر و ادبیات جایگاه ویژه‌ای دارند. آن‌ها در ادیان باستانی مورد توجه قرار داشتند و نیز نقش مهمی در ادیان امروزی دارند. بودا پس از ۴۹ روز نشستن زیر درخت بودا به روشنگری رسید. هندوها زیر درختان انجیر مقدس به عنوان نمادی از ویشنو، به عبادت مشغول می‌شوند. در تورات و عهد عتیق، خدا درختان را در روز سوم آفرینش و حتی قبل از آفرینش انسان‌ها و حیوانات خلق می‌کند و در انجیل، عیسی روی یک صلیب چوبی از دنیا می‌رود. لومن می‌گوید:

بسیاری از مردم، جنگل‌ها را با علامت دلار می‌بییند اما ما هرگز برای اهمیت معنوی جنگل‌ها یک ارزش پولی تعیین نکرده‌ایم.

همه‌ی چیزی که باید گفت این است که انسان در جهانی بدون درخت باید برای زنده ماندن تلاش کند. سبک زندگی شهرنشینی و غربی به‌سرعت به خاطره‌ای از گذشته تبدیل خواهد شد و بسیاری از ما دراثر گرسنگی، گرما، خشکسالی و سیلاب خواهیم مرد. لومن معتقد است که جوامع بازمانده احتمالا آن‌هایی هستند که به‌طور سنتی می‌دانند در محیط‌های بدون درخت چگونه زندگی کنند؛ مانند بومیان استرالیا. ازطرف دیگر، کروثر گمان می‌کند که زندگی تنها در وضعیت‌هایی امکان‌پذیر خواهد بود که با زندگی که در حال حاضر ما با آن آشنا هستیم، فاصله‌ی بسیاری خواهد داشت. او می‌گوید:

حتی اگر ما بتوانیم در جهانی بدون درخت زندگی کنیم، چه کسی آن را می‌خواهد؟ این سیاره، به‌علت ویژگی غیر قابل توصیفی که آن را با نام زندگی می‌شناسیم، با هر چیزی دیگری که در حال حاضر در جهان ما آن را می‌شناسیم، تفاوت دارد و بدون درختان تقریبا همه‌چیز با مشکل روبه‌رو خواهد شد.

وال استریت ژورنال گزارشی را درباره‌ی تغییر الگوریتم جست‌وجوی آمازون منتشر کرد که عواقب شدیدی برای غول تجارت الکترونیک به‌همراه داشت. رسانه‌ی مذکور ادعا می‌کند، آمازون با وجود مخالفت از سوی کارمندان، نتایج جست‌وجو را به نفع محصولات خود تغییر می‌دهد.

تغییر در الگوریتم جست‌وجوی آمازون سال گذشته انجام شده و با چالش‌هایی از سوی نیروهای داخلی روبه‌رو شد. افراد آشنا به پروژه‌ی جست‌وجوی آمازون به وال‌استریت گفتند:

آمازون الگوریتم سرّی جست‌وجو را به‌گونه‌ای تغییر داد تا برخلاف دهه‌های گذشته به‌جای نمایش محصولات مرتبط‌تر و پرفروش‌تر به مشتریان، محصولات پرسودتر برای شرکت را در بالای فهرست نشان دهد. الگوریتم مذکور وظیفه‌ی رتبه‌بندی محصولات را بر عهده دارد. 

هدف تغییر الگوریتم آمازون، نمایش بالاتر و بهتر محصولات تولیدی خود شرکت بوده است. به‌علاوه محصولات متفرقه‌ای که سود مشارکتی بیشتری دارند هم در نتایج بالاتر نمایش داده می‌شوند. چنین محصولاتی به‌خاطر فاکتورهایی همچون هزینه‌های حمل‌ونقل و تبلیغات، سود مناسبی برای آمازون دارند که هزینه‌های شرکت را پوشش می‌دهد.

مقاله‌ی وال‌استریت ژورنال ادعا می‌کند که تغییر در الگوریتم به‌صورت غیرمستقیم انجام شده است. درواقع آن‌ها به‌جای واردکردن مستقیم فاکتور سودآوری به الگوریتم، آن را به‌ گونه‌ای تغییر دادند که فاکتورهای مرتبط با سوددهی را در اولویت‌های بالاتر قرار دهد.

رسانه‌ی آرس‌تکنیکا برای روشن‌تر شدن موضوع و صحت‌سنجی گزارش وال‌استریت ژورنال با آمازون تماس گرفت. سخنگوی شرکت، هرگونه تغییر در الگوریم برای افزایش سوددهی را تکذیب کرد. آن‌ها بیانیه‌ای برای شفاف‌سازی منتشر کردند که در بخشی از آن می‌خوانیم:

وال‌استریت ژورنال موضوع را به‌‌درستی پوشش نداده است. ما با توضیحات کامل به آن‌ها گفتیم که اطلاعات دریافت‌شده از افراد ناشناس، درواقع صحیح نبوده‌اند، اما آن‌ها باز هم به انتشار داستان ادامه دادند. حقیقت این است که ما شاخص رتبه‌بندی نتایج جست‌وجو را برای افزایش سوددهی خود تغییر ندادیم. ما محصولاتی را در رتبه‌های بالا قرار می‌دهیم که کاربران احتمالا به آن‌ها علاقه‌مند خواهند بود. محصولات بالاتر، لزوما متعلق به آمازون یا فروشنده‌ی خاصی نیستند. ما هم مانند همه‌ی فروشگاه‌های دیگر، سودآوری محصولاتی را که در وب‌سایت و در موقعیت‌های خوب نمایش قرار می‌گیرند، مدنظر قرار می‌دهیم. البته این فاکتور تنها یکی از موارد نمایش است و به‌هیچ‌‌عنوان تنها عامل کلیدی در نمایش محصولات نخواهد بود.

آمازون علاوه بر بیانیه‌ی بالا، پاسخ خود به وال‌استریت ژورنال را نیز به آرس‌تکنیکا ارائه کرد. البته پاسخ آن‌ها به‌صورت کامل نکته‌ی اصلی گزارش وال‌استریت ژورنال را نقض نمی‌کند. نکته‌ی اصلی، تغییر الگوریتم با هدف اولویت‌دهی به سودآوری محصولات، بدون اضافه‌کردن مستقیم آن به الگوریتم بود. آمازون اعتراف کرد که در زمان آزمایش قابلیت‌های جدید جست‌وجو، سودآوری بلندمدت را مدنظر قرار می‌دهد.

بررسی کنترل آمازون روی پلتفرم

گزارش وال‌استریت ژورنال هم‌زمان با نظارت ضد انحصار کنگره‌ی آمریکا بر این شرکت و شرکت‌های فناوری دیگر منتشر شد. کنگره‌ی آمریکا سوءاستفاده‌ی آمازون و چند شرکت دیگر را از پلتفرم‌های تحت کنترل بررسی می‌کند. در همین راستا کمیته‌ی دادگستری کاخ سفید در نامه‌ای به جف بزوس، مدیرعامل آمازون، خواستار ارائه‌ی توضیح کامل درباره‌ی الگوریتم رتبه‌بندی محصولات در پلتفرم شرکت شد.

وال‌استریت ژورنال می‌گوید، وکلای آمازون ادعای اولیه‌ی اضافه‌کردن فاکتور سودآوری به الگوریتم را رد کردند. آن‌ها رعایت قوانین تنظیم‌گری ضد انحصار را به‌عنوان دلیل اقدام خود بیان می‌کنند. به‌هرحال نگرانی آمازون از اعمال قانون‌های ضدانحصار، بی‌‌ربط به جریمه‌ی سنگین گوگل در سال ۲۰۱۷ نیست. غول موتور جست‌وجو در سال ۲۰۱۷ به‌خاطر سوءاستفاده از برتری و فرمانروایی در بازار و اعطای مزیت غیرقانونی به یکی از محصولات خود، محکوم به پرداخت ۲/۴۲ میلیارد یورو جریمه شد.

تغییر در الگوریتم آمازون

گزارش وا‌ل‌استریت ژورنال می‌گوید که آمازون توضیحی درباره‌ی جزئیات داخلی الگوریتم خود نداده است. البته رسانه‌ی مذکور با تکیه بر منابع اطلاعاتی خود، جزئیاتی را از فرایندهای کاری غول موتور جست‌و‌جو شرح می‌دهد:

وقتی مهندسان متغیرهای جدید را در الگوریتم آزمایش می‌کنند، آمازون نتایج آن را با تعدادی فاکتور مشخص بررسی می‌کند. از میان آن‌ها می‌توان به تعداد فروش واحد محصولات و ارزش دلاری سفارش‌های خرید آن‌ها اشاره کرد. نتیجه‌ی مثبت این فاکتورها با رضایت بیشتر مشتری ارتباط دارد و به‌نوعی رتبه‌بندی محصولات در نمایش به مشتری را تعیین می‌کند.

اکنون مهندسان باید فاکتور دیگری (بهبود سودآوری) را در نظر بگیرند. افرادی از داخل خود شرکت این برنامه را تأیید می‌کنند. متغیرهایی که به الگوریتم اضافه می‌شوند، طبق ادعای افراد نزدیک به پروژه، به‌عنوان نمادی از سودآوری شرکت محسوب می‌شوند. درنهایت متغیرها به سودآوری بیشتر آمازون منجر می‌شوند، هرچند کاربران خارج از پلتفرم متوجه تغییرات آن نباشند. درنهایت همین متغیرها شاید به نفع مشتری نهایی تمام شوند.

برای آنکه الگوریتم متوجه سودآورترین متغیر و عامل برای آمازون شود، مهندسان باید داده‌های مرتبط با سود مشارکتی شرکت از همه‌‌ی آیتم‌های فروخته‌شده را به الگوریتم وارد کنند. درنهایت فرایند مذکور با دشواری بالا اطلاعات فروش را از انبارهای آمازون دریافت می‌کند تا سهم سود برای شرکت محاسبه شود.

مهندسان آمازون در رویکرد جدید متغیرهایی را به الگوریتم اضافه کردند تا نتایج جست‌وجو امتیاز بالاتری در فاکتور سودآوری داشته باشند. البته در گزارش وال‌استریت هیچ اشاره‌ای به آن متغیرها نمی‌شود.

در ادامه‌ی گزارش وال‌استریت ژورنال می‌خوانیم:

یک کمیته‌ی بررسی، همه‌ی موارد افزودنی به الگوریتم را تحلیل می‌‌‌کند. اگر متغیرهای پیشنهادی از سوی مهندسان، موجب نمایش محصولاتی با امتیاز پایین‌تر در سودآوری شود، پیشنهاد آن‌ها برگشت خواهد خورد. یکی از منابع وال‌استریت ژورنال گفت، رویکرد آمازون سیستمی تشویقی برای مهندسان ایجاد می‌کند که آن‌ها را به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم به اعمال فاکتور سودآوری متمایل می‌کند. قطعا چنین رویکردی منجر به نتایج اخلاقی و عادلانه نخواهد شد.

درنهایت پاسخ آمازون به وال‌استریت و آرس‌تکنیکا تأکید می‌کند که فاکتورهای دیگر امکان نقض‌کردن فاکتور سودآوری را در الگوریتم دارند؛ به‌عنوان مثال شرکت ادعا می‌کند که برخی محصولات با قابلیت ارسال یک‌روزه با وجود سودآوری پایین‌تر در نتایج بالای جست‌وجو ظاهر شده‌اند.

در بیانیه‌ی آمازون می‌خوانیم:

وقتی قابلیت‌های جدید مانند قابلیت جست‌وجو را بررسی می‌کنیم، تعدادی از فاکتورها مانند سودآوری بلندمدت را در نظر می‌گیریم. ما تأثیر فاکتورها بر تجربه‌ی کاربران و کسب‌وکار خود را نیز تحلیل می‌کنیم. چنین رویکردی در اکثر فروشگاه‌ها انجام می‌شود. درنهایت ما تصمیم‌گیری را تنها بر مبنای یک فاکتور انجام نمی‌دهیم.

آمازون اغلب بر تعهد به خدمات به مشتریان تأکید می‌کند. جف بزوس سال گذشته گفته بود که دلیل اصلی موفقیت آمازون، تمرکز بر مشتری به‌جای تمرکز بر رقبا است.

برخی افراد سودجو با تبلیغات دروغین درمورد دو نرخی شدن سهمیه‌ی بنزین و ارسال پیام‌هایی با این محتوا به کاربران فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی اقدام به کلاهبرداری می‌کنند. این افراد در پیام‌ها ادعا می‌کنند که کاربر برای دریافت سهمیه‌ی سوخت، جلوگیری از دونرخی شدن قیمت بنزنین در کارت سوخت و... باید در سایتی ثبت‌نام کند. سپس با هدایت کاربر به سایتی که درگاه جعلی موسوم به فیشینگ است، اطلاعات کارت بانکی او را دریافت کرده و نسبت به برداشت غیر مجاز از حساب شخص اقدام می‌کنند.

اخیرا نیز سایتی به نشانی www.Iniopdc.com که آدرسی مشابه با سایت شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران دارد، فعال شده بود که پلیس فتا با آن برخورد کرده و اقدامات برای شناسایی و دستگیری گردانندگان آن در حال انجام است.

مرکز اطلاع‌رسانی پلیس فتا اعلام کرد، برای جلوگیری از چنین اقداماتی لازم است که شهروندان فریب تبلیغات دروغین این‌گونه سایت‌ها را نخورند و اخبار را تنها از مراجع رسمی و خبرگزاری‌های مجاز کشور که از طریق روابط عمومی شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی منتشر می‌شود، دریافت کنند. همچنین شهروندانی که پیش از این به چنین سایتی مراجعه کرده‌اند، لازم است نسبت به تغییر رمز دوم کارت خود اقدام کنند.

نخستین نمایشگاه شکار کرکس‌ها صبح امروز شنبه در باغ موزه دفاع مقدس افتتاح شد.

در این مراسم سردار سرلشکر پاسدار حسین سلامی فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، سردار امیرعلی حاجی زاده فرمانده هوافضای سپاه و سردار بهمن کارگر رئیس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس حضور داشتند.

در این نمایشگاه تعدادی از تجهیزات جاسوسی آمریکایی و اسرائیلی که توسط سامانه های دفاعی کشورمان به غنیمت گرفته شده بود، رونمایی شد.

انتهای پیام/

براساس اخبار دریافتی از نهادهای رسمی و مسئولان دولتی، استفاده از کارت‌سوخت برای خرید بنزین و گازوئیل در آینده‌ی نزدیک، اجباری خواهد شد. این موضوع دغدغه‌ی جدیدی برای مالکان خودروهای سواری است و آن‌ها را به دریافت کارت‌سوخت مجاب می‌کند. بنا به اظهارات محمدجواد آذری‌جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، امکان استفاده از کارت عابربانک به‌عنوان جایگزین کارت‌سوخت فراهم شده است. درادامه‌ی مطلب، چگونگی کار با سایت خدمات دولت و استفاده از امکانات آن را شرح می‌دهیم.

براساس قانون، خودروهای بیش از ۲۵ سال و موتورسیکلت‌های بیش از ۱۰ سال، وسیله‌ی نقلیه‌ی فرسوده محسوب می‌شوند و نمی‌توانند کارت‌سوخت دریافت کنند.

اطلاعیه شرکت ملی پست درباره‌ی کارت‌های سوخت صادرشده

 معاون فناوری شرکت ملی پست اعلام کرد متقاضیانی که کارت‌سوخت آن‌ها در باجه‌های معطله است، از هم‌اکنون می‌توانند بدون مراجعه به دفاتر پستی کارت خود را دریافت کنند. سیدمیثم حسینی لر اظهار کرد:

با هدف ارتقای مشتری‌مداری و صرفه‌جویی در زمان مشتریان، گزینه‌ای در بخش رهگیری کارت‌سوخت در سایت پست ایجاد شده است تا متقاضیان درصورت تمایل به دریافت کارت در محل مدنظر، با ورود اطلاعات لازم و پرداخت هزینه‌ی ارسال پیشتاز براساس نرخ‌نامه‌ی پستی، کارت‌سوخت خود را در آدرس اعلام‌شده دریافت کنند.

کارت‌های سوخت صرفا یک‌بار برای تحویل به در منزل فرد متقاضی ارسال خواهد شد و درصورت نبودن گیرنده یا آدرس اشتباه یا تغییر محل سکونت به باجه‌های معطله برگشت داده می‌شود. پیش‌از‌این، فرد متقاضی کارت‌سوخت با مراجعه به سایت EPOLICE.IR و دریافت کد رهگیری ۲۴ رقمی، به بخش رهگیری در سایت شرکت ملی پست مراجعه و پس از آگاهی از محل نگه‌داری کارت خود در باجه‌های معطله پست، حضوری کارت خود را دریافت می‌کرد. این روند از یک سو باعث ایجاد صف‌های طولانی و هدررفت زمان مشتریان شده بود و از سوی دیگر اعتراض بسیاری از کاربران برای اصلاح فرایند موجود را در پی داشت.

کاربران می‌توانند از روش جدید برای دریافت کارت خود اقدام کنند؛ در غیر این صورت با مراجعه حضوری و روش پیشین کارت خود را دریافت کنند.

اینتل از مدت‌ها پیش اعلام کرده است قصد دارد پردازنده‌های خانواده‌ی کسکید لیک ایکس (Cascade Lake-X) خود را با برگزاری رویدادی در ماه آینده‌ی میلادی معرفی کند. دقیقا به‌ همین دلیل، اخیرا شاهد انتشار بنچمارک‌های منتسب به پردازنده‌های نسل دهمی اینتل در فضای مجازی هستیم. نخست، بنچمارک Core i9-10900X منتشر شد و سپس، بنچمارک پردازنده‌ی Core i9-10980XE.

سری بعدی پردازنده‌های حرفه‌ای دسکتاپ (HEDT) اینتل درحقیقت نسخه‌ی رفرش پردازنده‌های خانواده‌ی اسکای‌لیک ایکس (Skylake-X) به‌شمار می‌آیند که همچنان مبتنی‌بر لیتوگرافی ++14nm هستند و همان‌طورکه در بنچمارک‌های آن‌ها در گیک‌بنچ دیده می‌شود، از پلتفرم پردازشی X299 استفاده می‌کنند. درضمن، این پردازنده‌ها به‌طور کامل با سوکت LGA 2066 سازگار هستند.

نخستین پردازنده‌ی ظاهرشده در گیک‌بنچ، پردازنده‌ی اقتصادی Core i9-10900X است که از ۱۰ هسته‌ی پردازشی درکنار ۲۰ ترد بهره می‌برد. طبق اطلاعات فاش‌شده ازطریق گیک‌بنچ، پردازنده‌ی یادشده فرکانس پایه‌ی ۳.۴۷ گیگاهرتز و فرکانس بوست ۴.۴ گیگاهرتز دارد. البته فردی با نام کاربری momomo_us که موفق شده است این بنچمارک‌ها را بیابد،‌ می‌گوید Core i9-10900X قرار است هنگام عرضه از فرکانس پایه‌ی ۳.۷ گیگاهرتز برخوردار باشد. 

پردازنده‌ی Core i9-10900X اینتل توانسته است در بخش عملکرد تک‌هسته‌ای گیک‌بنچ، امتیاز ۵٬۲۰۴ و در بخش عملکرد چندهسته‌ای امتیاز ۳۹٬۷۱۷ را کسب کند. امتیازهای کسب‌شده پردازنده‌ی جدید اینتل را بالاتر از پردازنده‌های Core i9-7980XE با ۱۸ هسته و ۳۶ ترد و AMD Threadripper 2950X قرار می‌دهد. 

چیزی از انتشار بنچمارک مذکور در گیک‌بنچ نگذشته بود که شاهد انتشار بنچمارکی دیگر بودیم. این‌بار نوبت به پرچم‌دار خانواده‌ی پردازنده‌های جدید اینتل، یعنی Core i9-10980XE رسید. ظاهرا این تراشه از ۱۸ هسته‌ی پردازشی درکنار ۳۶ ترد و فرکانس پایه‌ی ۲.۴۶ گیگاهرتز درکنار فرکانس بوست ۳.۹۳ گیگاهرتز استفاده می‌کند. این در حالی است که برخی رسانه‌ها معتقدند فرکانس پایه‌ی این تراشه قرار است بیشتر از عدد یادشده باشد و فرکانس بوست نیز به ۴.۷ گیگاهرتز برسد.

براساس آنچه در اسکرین‌شات بالا می‌توانید ببینید، پردازنده‌ی Core i9-10980XE توانسته است در بخش‌های تک‌هسته‌ای و چندهسته‌ای به‌ترتیب امتیاز ۵٬۳۸۱ و ۵۱٬۵۱۴ را کسب کند. کسب این امتیازها، پردازنده‌ی پرچم‌دار جدید اینتل را تا حد زیادی بالاتر از رقبا قرار می‌دهد؛ خصوصا در بخش عملکرد چندهسته‌ای.

در جدول زیر می‌توانید نظاره‌گر رقابت بین پردازنده‌ی جدید اینتل با رقبایش باشد. این جدول را رسانه‌ی HotHardware تهیه کرده است.

هرچه امتیازات بیشتر باشند، پردازنده‌ی قدرت پردازشی بیشتری دارد

سایر اعضای خانواده‌ی کسکید لیک ایکس اینتل شامل Core i9-10920X با ۱۲ هسته و ۲۴ ترد و Core i9-10940X با ۱۴ هسته و ۲۸ ترد هستند. اینتل می‌گوید تراشه‌‌های جدیدش عملکردی بین ۱.۷۴ تا ۲.۰۹ برابر بهتر از خانواده‌ی اسکای‌لیک ایکس دارند؛ با‌این‌حال قرار است پردازنده‌های Threadripper 3000 نسل سوم مبتنی‌بر ذن ۲ که از لیتوگرافی ۷ نانومتری استفاده می‌کنند، با آن‌ها رقابت تنگاتنگی کند. مدتی پیش بنچمارک منتسب به پردازنده‌ی جدید AMD در گیک‌بنچ بودیم؛ جایی که این پردازنده موفق شده بود امتیازهای ۵٬۹۳۲ و ۹۳٬۳۴۴ را به‌ترتیب در بخش‌های تک‌هسته‌ای و چندهسته‌ای کسب کند. اگر این بنچمارک حقیقی بوده باشد، پردازنده‌‌های جدید AMD خواهند توانست عملکرد بسیار بهتری از کسکید لیک ایکس داشته باشند.

رسانه‌های متعددی در چند هفته‌ی اخیر، در گزارش‌هایی مدعی شده بودند امکان دارد برخی از کارت گرافیک‌های جدید خانواده‌ی Navi شرکت AMD در آینده‌ی نزدیک دردسترس قرار گیرند. اخیرا شایعه‌ی جدیدی در این باره منتشر شده است که نشان می‌دهد AMD می‌خواهد به‌زودی جایگزین کارت گرافیک AMD Radeon RX 570 را عرضه کند. 

بر‌این‌اساس، ساعاتی پیش پردازنده‌های گرافیکی AMD Navi 12 و AMD Navi 14 در Mesa 19.2 رؤیت شدند. Mesa درواقع کتابخانه‌ای از گرافیک‌های سه‌بعدی است که AMD از آن در به‌روزرسانی‌ درایورهای کارت گرافیک‌هایش استفاده می‌کند. با این اوصاف، دیده‌شدن کارت‌های گرافیک‌ AMD Navi 12 و Navi 14 در Mesa به‌احتمال قوی می‌تواند به این معنی باشد که این کارت گرافیک‌ها حقیقی هستند و واقعا وجود دارند. درضمن، احتمال عرضه‌ی قریب‌الوقوع آن‌ها نیز بسیار زیاد است.

البته فراموش نکنید جزئيات یادشده در Mesa شامل اشاره‌هایی به عبارت‌های (CHIPSET (0x7360, NAVI12 و (CHIPSET (0x7340, NAVI14 هستند. در‌حال‌حاضر، نمی‌دانیم کارت‌های گرافیک‌ جدید سری Navi شرکت AMD قرار است چه مشخصات فنی‌ای داشته باشند و درضمن، از تاریخ عرضه‌ی احتمالی آن‌ها نیز چیزی نمی‌دانیم. البته فراموش نکنید مدتی از انتشار Mesa 19.2 می‌گذرد و AMD قصد دارد نسخه‌ی جدید آن را ۱۵ اکتبر ۲۰۱۹ (۲۳ مهر ۱۳۹۸) منتشر کند. با درنظرگرفتن این حقیقت، می‌توانیم احتمال دهیم AMD می‌خواهد دو کارت گرافیک مذکور را خیلی زودتر از آنچه فکرش را می‌کردیم، معرفی و روانه‌ی بازار کند. 

علاوه‌براین،‌ اخیرا شایعات متعددی شنیده‌ایم که براساس آن‌ها، انویدیا قصد دارد در اکتبر ۲۰۱۹ (مهر و آبان ۱۳۹۸) کارت گرافیک GTX 1650 Ti را عرضه کند. گرچه نباید فراموش کنیم حضور AMD Navi 12 و AMD Navi 14 در Mesa نمی‌توانند به‌صورت قطعی به‌معنی معرفی قریب‌الوقوع آن‌ها باشد، در هر صورت احتمال زیادی برای رخ‌دادن این اتفاق وجود دارد.

AMD گفته است قصد دارد کارت‌های گرافیکش را برای عموم مردم عرضه کند؛ چه کسانی که به‌دنبال تهیه‌ی کارت گرافیکی اقتصادی با ویژگی‌های راضی‌کننده هستند و چه کسانی که می‌خواهند با پرداخت هزینه‌ی بیشتر، کارت گرافیکی قدرتمند تهیه کنند. در شایعات قبلیِ منتسب به AMD Navi 14 آمده است که این کارت گرافیک در دسته‌ی کارت‌های اقتصادی جای خواهد گرفت و قرار است به‌نوعی جایگزین AMD Radeon RX 570 شود.

درواقع، AMD قصد دارد به‌لطف دو کارت گرافیک Navi 12 و Navi 14 حضور قدرتمندی در بازار کارت‌های گرافیک‌ اقتصادی داشته باشد و رقبا را با چالش روبه‌رو کند. فراموش نکنید بیشتر مردم به تهیه‌ی کارت‌های گرافیک‌ اقتصادی علاقه دارند؛ از‌این‌رو، چنین بازاری برای شرکت‌ها بازار بسیار مهمی به‌شمار می‌آید. حال باید صبر کرد و دید AMD و انویدیا چه برنامه‌هایی برای معرفی کارت‌های گرافیک‌ جدیدشان در سر دارند.

به‌تازگی آمازون و فورد به‌ترتیب ۷۰۰ و ۵۰۰ میلیون دلار در استارتاپ ریوین (Rivian) سرمایه‌گذاری کرده‌اند. اخیرا نیز این شرکت توانست سرمایه‌ی زیادی از کاکس اتوموتیو (Cox Automotive) جذب کند. آمازون یکی از اولین شرکت‌هایی بود که روی برند نوپای ریوین سرمایه‌گذاری کرد و اکنون می‌خواهد مطمئن شود ریوین خودروهای برقی زیادی برای ساخت دارد. آمازون ۱۰۰ هزار دستگاه ون برقی برای تحویل کالا به مشتریان خود در سراسر جهان می‌خواهد.

دیو کلارک، معاون ارشد خدمات مشتریان و عملیات جهانی آمازون، در توئیتی درباره‌ی خودروهای الکتریکی ریوین اعلام کرد:

ناوگان ما در حال برقی‌شدن است. بسیار هیجان‌زده‌ام که سفارش ۱۰۰ هزار دستگاه خودرو برقی مخصوص تحویل کالا را اعلام کنم. تاکنون این سفارش، بزرگ‌ترین سفارش وسایل نقلیه‌ی تحویل برقی به‌شمار می‌رود. 

ون‌های برقی جدید در سال ۲۰۲۱ وارد بازار خواهند شد. خودروهای الکتریکی یادشده بخشی از تعهد آمازون به مقابله با تغییرات اقلیمی است. تعهد اخیر از کسانی که آن را امضا می‌کنند، خواسته است تا سال ۲۰۴۰ هرگونه اقدام ممکن برای کاهش تولید کربن در سراسر جهان را انجام دهند. 

آمازون می‌گوید سفارش ۱۰۰ هزار دستگاه ون برقی بزرگ‌ترین سفارش برای این نوع وسیله‌ی نقلیه تاکنون است. آمازون می‌خواهد تا سال ۲۰۲۲ تعداد ۱۰ هزار دستگاه از این ون‌های برقی را در خیابان‌ها داشته باشد و ریوین باید ۹۰ هزار دستگاه دیگر را تا سال ۲۰۳۰ تحویل دهد. آمازون تخمین می‌زند این ون‌های برقی تحویل کالا از ورود حدود چهار تُن کربن به جوّ زمین جلوگیری می‌کنند. تا آن زمان، آمازون از ۱۰۰ درصد انرژی تجدیدپذیر در زیرساخت‌های جهانی خود استفاده خواهد کرد. برنامه این است که میزان استفاده‌ی آمازون از انرژی تجدیدپذیر تا سال ۲۰۲۴ به ۸۰ درصد برسد.

هنوز اطلاعات زیادی درباره‌ی این خودروهای برقی وجود ندارد. ریوین سیستم ماژولار اختصاصی دارد و به آن اجازه می‌دهد محصولات خود را به شکل دلخواه ارائه دهد. در شرایط کنونی، مطمئن نیستیم این پلتفرم و ون برقی مطابق با نیازهای تحویل آمازون باشد. شاید این شرکت مجبور باشد چیزی متناسب با نیازهای بزرگ‌ترین سرمایه‌گذار خود تولید کند.

استارتاپ نوپای ریوین همچنین پیکاپ برقی R1T و شاسی‌بلند برقی R1S را طراحی کرده است که تحویل اولین نسخه‌ها به خریداران از اواخر سال آینده‌ی میلادی آغاز می‌شود. علاوه‌‌بر‌‌این، مشارکت با فورد نیز در برنامه وجود دارد و ریوین و فورد قصد دارند خودرو برقی جدیدی طراحی کنند. گفته می‌شود شاسی‌بلند ریوین R1S درصورت مجهزبودن به باتری ۱۸۰ کیلووات‌ساعت، می‌تواند مسافتی حدود ۶۶۰ کیلومتر را با هربار شارژ طی کند. 

علاقه‌‌مندان به گوشی‌های هوشمند وان‌پلاس به‌شدت درانتظار معرفی وان‌پلاس ۷ تی هستند؛ محصولی که انتظار می‌رود مهر رونمایی شود. تاکنون اخبار بسیاری درباره‌ی گوشی جدید وان‌پلاس به‌اشتراک گذاشته شده است. چند روز قبل، گفته شد وان‌پلاس ۷ تی چهارم مهر با نمایشگر ۹۰ هرتزی معرفی می‌شود. حتی پیت لاو، بنیان‌گذار و مدیرعامل وان‌پلاس، رندرهایی از گوشی هوشمند بعدی این شرکت را منتشر کرد که در آن‌ها، طراحی دستگاه پیش از فرارسیدن موعد رونمایی رسمی دیده می‌شد.

تا این لحظه، اطلاعات بسیار کمی از فناوری شیشه‌ی مات پنل این گوشی هوشمند دردسترس است؛ اما درمقابل، اخباری درباره‌ی فناوری شارژ سریع وان‌پلاس ۷ تی منتشر شده است. پیت لاو در گفت‌وگویی با خبرگزاری TechRadar اعلام کرد:

معتقدیم فناوری شارژ سریع Warp Charge 30T بهترین راهکار برای شارژ گوشی‌های هوشمند است. کاربران می‌توانند دستگاه خود را حتی حین استفاده با سرعتی ۲۳ درصد سریع‌تر از قبل شارژ کنند.

وان‌پلاس ۷ پرو از فناوری شارژ سریع بهره می‌برد و در مدت زمان ۲۳ دقیقه، باتری دستگاه از صفر درصد شارژ تا ۱۰۰ درصد شارژ می‌شود. ظاهرا مدیرعامل وان‌پلاس ادعا می‌کند وان‌پلاس ۷ تی ازنظر سرعت شارژشدن از وان‌پلاس ۷ پرو نیز پیشی خواهد گرفت. پیت لاو درادامه‌ی صحبت‌های خود، دلیل معرفی‌نشدن وان‌پلاس ۷ پرو با فناوری شارژ سریع‌تر را توضیح می‌دهد: 

برای آنکه بتوانیم محصولی تمام‌عیار به بازار عرضه کنیم، به زمان نیاز داشتیم و سعی نکردیم به‌بهای اول‌بودن، فناوری ناقصی را دراختیار کاربران خود قرار دهیم. اکنون باافتخار می‌گوییم فناوری شارژ سریع دستگاه جدید، از هر نظر آزمایش و بررسی شده و آماده‌ی ارائه به علاقه‌مندان برند وان‌پلاس است.

فناوری شارژ سریع Warp Charge 30 هم‌زمان با معرفی گوشی هوشمند جدید وان‌پلاس رونمایی خواهد شد و دردسترس کاربران قرار خواهد گرفت. شارژر جدید کمی بزرگ‌تر از شارژرهای معمولی است. پیت لاو درادامه اضافه کرد:

برخلاف اکثر راهکارهای ارائه‌‌‌شده درباره‌ی فناوری شارژ سریع، فناوری Warp Charge 30 به‌جای آنکه در داخل دستگاه، مدیریت انرژی را برعهده داشته باشد، در داخل خودِ شارژر این کار را انجام می‌دهد. به‌ همین دلیل، گوشی هوشمند داغ نمی‌شود و حتی حین استفاده نیز امکان شارژشدن باتری آن با سرعت بیشتر وجود خواهد داشت.

هواوی و سامسونگ نیز در حوزه‌ی فناوری شارژ سریع حضور فعالی دارند؛ اما وان‌پلاس درکنار توجه به افزایش سرعت شارژ، از فناوری بسیار متفاوتی نیز استفاده می‌‌کند. پیت لاو خاطرنشان کرد:

آخرین نسخه‌ی شارژر سریع Warp Charge برای دستیابی به توان ۳۰ واتی، قابلیت انتقال جریان ۶ آمپر را در ولتاژ ۵ ولت داشت. برخلاف سایر فناوری‌های شارژ سریع که برپایه‌ی ولتاژبالا عمل می‌‌کنند، فناوری شارژ سریع Warp Charge 30T قابلیت شارژکردن سریع باتری را بدون گرم‌شدن بیش‌از‌حد حتی در زمان استفاده از دستگاه دارد. درنتیجه، کاربران می‌توانند حین شارژشدن دستگاه، حتی با گوشی هوشمند خود به‌راحتی بازی کنند و هم‌زمان دستگاه شارژ شود. 

فناوری شارژ بی‌سیم وان‌پلاس

در‌حالی‌که وان‌پلاس همچنان به توسعه‌ی فناوری شارژ سریع ادامه‌ می‌دهد؛ اما ظاهرا انتظار نمی‌رود در رویداد معرفی گوشی هوشمند وان‌پلاس ۷ تی، شاهد معرفی شارژ بی‌سیم این شرکت باشیم. پیت لاو درادامه‌ی صحبت‌های خود اعلام کرد:

فناوری شارژ بی‌سیم در‌حال‌حاضر از سرعت مطلوب تأیید‌شده‌ی ما بهره نمی‌برد؛ درنتیجه، این فناوری را به دستگاه‌های خود اضافه نکرده‌ایم. 

وان‌پلاس در حالی چنین موضوعی را مطرح می‌کند که سامسونگ گوشی‌های هوشمند گلکسی نوت ۱۰ و گلکسی نوت ۱۰ پلاس را با فناوری شارژ بی‌سیم ۱۵ واتی معرفی کرد. با این همه، ظاهرا به‌نظر نمی‌رسد حداقل در سال ۲۰۱۹ معرفی فناوری شارژ بی‌سیم وان‌پلاس را شاهد باشیم. 

سرفیس هدفون نیز همانند سرفیس استودیو از طراحی ظاهری فوق‌العاده‌ای برخوردار است و کاربران در سراسر جهان این محصول را به‌دلیل طراحی فوق‌‌العاده و راحتی استفاده تحسین کرده‌‌اند.

هدفون سرفیس که با هدف استفاده‌ی توسعه‌دهندگان و سایر کارمندان اداری خواهان بهره‌وری بیشتر در محیط‌ کاری طراحی شده است. پیش‌تر گفته شده بود سرفیس هدفون مایکروسافت از قابلیت حذف نویز در ۱۳ سطح مختلف برخوردار است.

درواقع، سرفیس هدفون به چهار میکروفون فعال مخصوص حذف نویز مجهز است و می‌‌تواند تا ۳۰ دسی‌بل صدا را تضعیف کند. درنتیجه، کاربر با چرخاندن ولوم حذف نویز، می‌‌تواند صدا را به‌شکلی تنظیم کند که بهتر صدای محیط اطراف را بشنود.

افزون‌براین، سرفیس هدفون از درایورهای ۴۰ میلی‌متری برای انتقال صوت تا ۱۱۵ دسی‌بل، پخش و توقف خودکار موسیقی، امکان شارژشدن از طریق پورت USB-C، جک ۳.۵ میلی‌متری و ۱۵ ساعت عمر باتری بهره می‌برد و از مکالمه‌های تلفنی و بلوتوث اتصال سریع اختصاصی مایکروسافت پشتیبانی می‌کند.

مایکروسافت از سه سال پیش تاکنون مشغول کار روی هدفون فوق‌العاده‌‌اش است. پانوس پانای (Panos Panay) اعتقاد دارد این محصول یکی از محصولات رؤیایی و کم‌نظیر مایکروسافت خواهد بود.

گمانه‌زنی‌ها حاکی از آن است که نسل جدید قلم سرفیس مایکروسافت دوم اکتبر (دهم مهر) هم‌زمان با رویداد سالانه‌ی سخت‌افزار مایکروسافت در پاییز معرفی خواهد شد. احتمال می‌رود قلم جدید سرفیس مایکروسافت به فناوری شارژ بی‌سیم مجهز باشد. در اسناد مربوط به کمیسیون ارتباطات فدرال در ایالات متحده‌ی آمریکا (FCC)، به وجود «سیم‌پیچ شارژ» اشاره شده است که به‌احتمال زیاد به منبع تغذیه‌ی درونی این قلم برای شارژشدن اشاره می‌کند. مدل‌های فعلی قلم سرفیس مایکروسافت از باتری‌های AAAA برای تأمین انرژی استفاده می‌کنند و درصورت صحت اطلاعات مذکور، مدل جدید این محصول مایکروسافت از باتری این‌چنینی بی‌نیاز خواهد بود.

کالبدشکافی قلم‌های رقبای استایلوس با شارژ بی‌سیم نشان می‌دهد چنین سیم‌پیچ‌هایی دقیقا به همین منظور به‌کار برده می‌شوند. در کانال یوتیوب JerryRigEverything که گوشی‌ها و گجت‌های هوشمند جدید را کالبدشکافی می‌کند، در قلم اس پن گلکسی نوت ۱۰ پلاس، این سیم‌پیچ شارژی در سر قلم دیده شده بود که وظیفه‌ی انتقال شارژ بی‌سیم را برعهده دارد.

نسل دوم قلم اپل نیز که به‌صورت مغناطیسی می‌تواند به بدنه‌ی آیپد پرو وصل شود، از چنین سیم‌پیچ شارژی بهره می‌برد. گفتنی است قلم سرفیس درحال‌حاضر به‌صورت مغناطیسی می‌تواند به بدنه‌ی لپ‌تاپ‌های سرفیس وصل شود؛ اما قابلیت شارژ بی‌سیم ندارد؛ بنابراین، امیدواریم پرونده‌ی FCC مایکروسافت نشانه‌ای برای تحقق قابلیت شارژ بی‌سیم در آینده‌ای نزدیک باشد.

تصویر کالبدشکافی سیم‌پیچ مشابهی در نسل دوم قلم اپل، برگرفته شده از iFixit

احتمالا قلم سرفیس جدید مایکروسافت را که ویژه‌ی سرفیس پرو خواهد بود، باید به‌عنوان لوازم‌جانبی مجزا با قیمت ۹۹ دلار خرید. دو هفته‌ی دیگر در رویداد سخت‌افزاری مایکروسافت، اطلاعات بیشتری از این محصول را با شما همراهان زومیت به‌اشتراک خواهیم گذاشت.

نخستین‌بار مقام‌های رسمی نیروی دریایی آمریکا تأیید کردند سه ویدئو مرموزی که قبلارسانه‌ها افشا کرده بودند، واقعیت داشته‌اند. سال قبل، ویدئو‌های عجیبی از مشاهده‌ی یوفوها و گزارش‌‌هایی از برنامه‌ی فوق‌محرمانه‌ی پنتاگون افشا شد. گروه تحقیقاتی تی‌تی‌اس‌ای (TTSA) وابسته به شبکه‌ی تلویزیونی CBS، چندین مورد از مشاهده‌ی اشیای پرنده‌ی ناشناس را در سال ۲۰۰۴ گزارش داد که در آن زمان، از آن به‌عنوان «وسیله‌ی نقلیه‌‌ی هوایی غیرعادی» (Anomalous Aerial Vehicle) یاد شد. در گزارش تی‌تی‌اس‌ای اشاره شده بود که این رویدادها، تنها یک‌بار اتفاق نیفتادند؛ بلکه چندین‌بار خلبانان نیروی دریایی ایالات متحده‌ی آمریکا با اشیای پرنده‌ی اسرارآمیزی در حریم هوایی این کشور برخورد کرده‌اند.  

در اکثر مواقع، حسگرهای پیشرفته‌ی پنتاگون توانسته بودند این یوفوها را تا زمان خروج از محدوده‌ی رادارها رصد کنند؛ اما در رویدادی مرموز، شیء پرنده‌ی بیضوی سفیدرنگی را دو جنگنده‌ی مک‌دانل داگلاس اف/ای-۱۸ هورنت تعقیب کردند. در این ویدئو، شیء‌ پرنده‌ی مرموز با سرعتی برق‌آسا از محدوده‌ی رادارها خارج شده بود. حال، ارتش ایالات متحده‌ی آمریکا رسما تأیید کرد این پدیده‌های ناشناس واقعی بوده‌اند. اگرچه طبق اعلام مقام‌های نظامی آمریکا این ویدئو در زمان افشا غیرمحرمانه طبقه‌بندی شد، به‌گزارش وب‌سایت اسرار دولتی بلَک وُلت (The Black Vault)، ظاهرا این موضوع صحت نداشته است.

یکی از سخن‌گویان نیروی دریایی ایالات متحده‌ی آمریکا به بلَک‌ وُلت گفته است این ویدئوها واقعی بودند؛ موضوعی که می‌تواند اولین تأیید رسمی ارتش آمریکا درباره‌ی این پدیده‌های شناسایی‌نشدنی باشد. با‌این‌حال، همان‌طور که گفتیم، اصطلاح شیء ناشناس پرنده یا همان یوفو (UFO) دیگر در اسناد رسمی به‌کار نمی‌رود.  

جوزف گرادشر، سخن‌گوی رسمی معاون عملیات نیروی دریایی، به بلَک وُلت گفته است نیروی دریایی اصطلاح «پدیده‌ی هوایی ناشناس» (Unidentified Aerial Phenomena) را برای اشیائی به‌کار می‌برد که در این ویدئوها دیده می‌شوند. به‌کاربردن اصطلاح پدیده‌ی هوایی غیرعادی به‌وسیله‌ی نیروی دریایی و دیگر سازمان‌های اطلاعاتی مشخصا هواپیماها و اشیای شناسایی‌نشدنی را دربر می‌گیرد که وارد حریم هوایی کشور شده‌اند.

درواقع، واضح است که این تأیید رسمی به‌معنای وجود موجودات فضایی نیست و نمی‌تواند گواهی بر این باشد که نیروی دریایی ایالات متحده‌ی آمریکا از ماهیت این اشیاء خبر دارد و تنها بدین معنا است که پدیده‌های هوایی ناشناس اشیای پرنده‌ی شناسایی‌نشدنی هستند. نیروی دریایی ایالات متحده‌ی آمریکا قبلا از اصطلاح وسیله‌ی نقلیه‌ی هوایی غیرعادی استفاده کرده بود. این اصطلاح از درون همان اسنادی بیرون کشیده شد که سال ۲۰۱۷ نشریه‌ی نیویورک‌تایمز افشا کرده بود.  

نیویورک‌تایمز در دسامبر ۲۰۱۷ (آذر ۱۳۹۶) نخستین‌بار از برنامه‌ی مخفی «شناسایی تهدیدات هوافضایی پیشرفته» پنتاگون پرده برداشت. براساس گزارش این نشریه، به برنامه‌ی مذکور پنتاگون که بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ در جریان بود، درمجموع ۲۲ میلیون دلار بودجه اختصاص داده شده بود. پنتاگون اعلام کرده بود این برنامه‌ی مخفی را در سال ۲۰۱۲ متوقف کرده؛ اما در همین گزارش، منابعی موثق به نیویورک‌تایمز گفتند برنامه‌ی یادشده هنوز ادامه دارد.

گرادشر اظهار کرد اصلا نیروی دریایی قصد نداشته است این ویدئوها را برای عموم مردم منتشر کند و هیاهویی که از پوشش رسانه‌ای این ویدئوها به‌پا شد، هرگز جزئی از برنامه‌ی پنتاگون نبوده است. به‌هر‌حال، حتی تأیید رسمی مقام‌های نظامی آمریکا نیز نمی‌تواند چیزی را درباره‌ی ماهیت واقعی این اشیای پرنده‌ی ناشناس تغییر دهد.

 نیم قرن پس از جمله‌ی ماندگار «جهشی بزرگ برای بشریت» از نیل‌آرمسترانگ، ظاهراً مقیاس جهش‌های بزرگ بشر بسیار کوچک شده است. بله، هنوز هم نسبت به چیزهای بزرگی مثل آسمان‌خراش‌ها و راکت‌های جاذبه‌گریز هیجان داریم، با اینحال بسیاری از جهش‌های بزرگمان نسبت به سال قبلشان به طرزی باور نکردنی در ابعاد بسیار کوچکی اتفاق می‌افتند. نسل جدید تجهیزات قابل حمل مثل لپ‌تاپ و گوشی و ساعت‌های هوشمند صرفاً میلی‌مترهای ناچیزی از ضخامت قبلی‌ها کم می‌کنند تا کمی کوچک‌تر و قابل‌حمل‌تر از قبل‌شان بشوند. فناوری کریسپر CRISPER/cas9 به محققین اجازه می‌دهد در ابعاد یک ژن دست به ویرایش بزنند که بالقوه می‌تواند بیماری‌ها را ریشه‌کن کند. و فرایندهای نوین در مقیاس نانومتر، تراشه‌سازان را قادر می‌سازد ترانزیستورهای بیشتر و بیشتری در مدارهای داخلی جای بدهند و هر  ۱۲ الی ۱۸ ماه قدرت پردازش را دوبرابر بکنند.

دنیای رباتیک هم از این قاعده مستثنی نیست. خیال می‌کنید ربات‌هایی مثل ربات سگ‌نمای Spot و انسان‌نمای Atlas از شرکت بوستون داینامیکس، چون بیشتر از سایرین دیده می‌شوند، پس بالای قله‌ی نوآوری هم قرار دارند؟ خیلی عجله نکنید!  آنسوی کوچک‌تر این طیف، شاید پیشرفت‌ها خیلی به چشم نیایند، اما با ابعادی که دارند بسیار هیجان‌انگیزتر هستند.

به دنیای ریز-ربات‌ها در ابعاد میکرو خوش آمدید. دسته‌بندی خاصی از علم رباتیک که هرچند از خواهر و برادرهای بزرگِ آهنی‌شان کمتر نظر مردم را جلب و نگاه‌ها را برمی‌گرداند، اما هر ذره‌شان به همان اندازه متحول کننده است. این ریز ربات‌ها کاربردهای گسترده‌ای، از انجام شاهکارهای جراحی در مقیاس میکرو و نانو گرفته تا جستجوی دیگر سیارات دارند.

نمونه‌ها همه جا هستند

نمونه‌های عملی این فناوری همه جا هست. اخیراً محققین دانشگاه کالیفرنیای جنوبی یک ربات حشره‌نما ساخته‌اند که کمتر از یک گرم وزن دارد و ابعادش از سکه‌ی یک پِنی هم کوچکتر است.

در مؤسسه‌ی سامانه‌های هوشمند مکس‌پلانک آلمان، مهندسین توانسته‌اند خودروی قابل هدایت کوچکی بسازند که شاید ابتدا خیلی هم عجیب به نظر نیاید اما نه وقتی که بفهمید این خودرو بجای یکی از آن ماشین‌بازی‌های کوچک فورد و شورولت، خودرویی است در ابعاد فقط ۴۰ الی ۵۰ میکرون. یعنی کمتر از نصف قطر تار موی انسان. این آزمایشگاه مجموعه‌ای از این ریزماشین‌های متحرکِ خودمونتاژ را ساخته که قابلیت برنامه‌ریزی شدن دارند و می‌توانند خودشان را برای طیف گوناگونی از کاربردها مونتاژ بکنند. و این تازه تمام ماجرا نیست؛ دکتر متین سیتی، مدیر بخش هوش فیزیکی مؤسسه مکس‌پلانک می‌گوید:

تیم ما امکان ساخت ریز ربات‌ و «ریز زیست‌ربات‌» هیبریدی را ممکن کرده است. در بخش ربات‌های ریزمقیاس توانسته‌ایم انواع مختلفی از ربات‌های چندکاره و چندحرکتی منعطف و نرم بسازیم که با برنامه‌ریزی از راه دور، قابلیت شکل‌پذیری دارند. برای ساخت چنین ریز ربات‌هایی از حیوانات کوچک و نرم همچون عروس دریایی، هزارپا، کرم‌، اسپرم و لارو سوسک الهام گرفته‌ایم. همچنین در بخش ریز زیست‌ربات‌ها، با استفاده از  باکتری و  جلبک  توانسته‌ایم ریزشناگرانی بسازیم که می‌توانند محموله‌هایمان را به نقاط هدف  برسانند. ریزشناگرانی که نسبت به عوامل ریزمحیطی اطرافشان همچون اکسیژن، مواد شیمیایی، تغییرات PH یا نور حساس هستند.

استفاده از ریز ربات‌ها در روش‌های درمانی غیرتهاجمی یا کمتر تهاجمی

وقتی مردم از ریز ربات‌ها حرف می‌زنند بیشتر از ضمیر جمع استفاده می‌کنند. شاید تصورمان چندین ربات با سایز بزرگ باشد که باهم کار می‌کنند. اما کار گروهی چنین ربات‌هایی محدود به چند کارکرد خاص خواهد بود. همچون ترانه‌ی «بلوار رویاهای برباد» از Green Day، ربات‌هایی در مقیاس بزرگ هم صرفاً برای تنها راه‌رفتن (یا غلطیدن و خزیدن) ساخته شده‌اند. درست خلاف آنچه در سوی کوچکتر این طیف شاهد هستیم. دی‌جیو‌کیم، دانشجوی Phd از دانشگاه جورجیا که درباره ریز ربات‌ها تحقیق می‌کند می‌گوید:

ربات‌های معمولی باید خیلی پیچیده باشند تا بتوانند به‌تنهایی کارهای پییچیده‌ای بکنند. در حالیکه ریز ربات‌ها می‌توانند جایگزین بسیار ارزان‌تر و ساده‌تری باشند. بجای اتکا به یک ربات برای اجرای کارهای پیچیده‌ی خاص، می‌توان از گروه بزرگی از ریزربات‌ها استفاده کرد که در همکاری با هم و به روش‌های گوناگون کارهای مختلفی بکنند. 

ربات‌هایی که کیم روی آن‌ها کار می‌کرده فقط چند میلی‌متر طول دارند و به اندازه‌ی یک مورچه هستند. البته گروه او امیدوار است در آینده کوچکتر از این هم بشوند. آن‌ها اسمشان را فِرچه‌بات‌ (Bristle-bot) گذاشته‌اند. مخلوقات چاپ سه‌بعدی که روی چهار یا شش پای فِرچه مانند حرکت می‌کنند. حرکتشان از ریز لرزه‌هایی است که علتش محرک پیزوالکتریک (piezoelectric) ساخته شده از «تیتانات زیرکونات سرب» است که بر پشتشان سوار شده است.

چطور از آن‌ها استفاده خواهیم کرد؟

کیم، اینطور ادامه می‌دهد:

از نطر من بهترین کارکرد در دنیای حقیقی برای فرچه‌بات‌ها، استفاده از آن‌ها برای بررسی مکان‌هایی است که انسان یا ربات‌های عادی نمی‌توانند به آن دسترسی داشته باشند. مثل شکاف یا تَرک‌های موجود در زیرساخت‌های عظیم و ماشین‌آلات پیچیده. فرچه‌بات‌ها می‌توانند با تقلید رفتار حشراتی که دنبال غذا هستند، در بازگشت خوراک اطلاعاتی مورد نظرمان را تهیه کنند.

هرچند متین‌سیتی معتقد است که علم پزشکی بیشترین زمینه‌ی مصرف این ریز ربات‌ها خواهد بود:

ریز ربات‌ها، علم پزشکی و روش جراحی‌ها را کاملاً دگرگون خواهند کرد

معتقدم بیشترین تأثیر علمی و اجتماعی ریز ربات‌های متحرک در بخش مراقبت‌های پزشکی خواهد بود. جایی که ریز ربات‌های کنترل از راه دور می‌توانند وارد مناطقی از بدن انسان بشوند که قبلا غیرقابل دستیابی یا حداقل بسیار سخت بودند. بنابراین می‌توانند در بسیاری از روش‌های درمان غیرتهاجمی/کمتر تهاجمی کوتاه و درازمدت استفاده شوند. گروه من تمرکزشان را بر استفاده از ریز ربات‌ها در عملیات پزشکی گوناگون همچون درمان هدفمند سرطان، باز کردن رگها، ازبین‌بردن لخته‌ها و ریزجراحی‌ها گذاشته‌اند.

این دو گروه از بسیاری ایده‌های دیگر به اینجا رسیده‌اند. از ایده‌ی مامورین همیشه تصویربردار، یا گروهی از ریز ربات‌های حمل‌کننده‌ی بارهایی بزرگتر از خودشان، تا ریز ربات‌های مغناطیسی که آب‌های آلوده به فلزات سنگین را تصفیه می‌کنند. درواقع کمتر جایی پیدا می‌شود که نتوان به نحوی از ظرفیت آن‌ها استفاده کرد. حال که محققین توانایی‌شان را در گذر از ملغمه‌ای از زمینه‌ها، همچون مقاصد جاسوسی تا شنا در میان مایعات بدن اثبات بکنند، ریز ربات‌ها نیز قطعاً مفید خواهند بود.

البته هنوز هم مثل ربات‌های بزرگ تنگناهایی وجود دارد. چالش چابک‌تر کردنشان، تولید انبوه آسان‌تر و تأمین انرژی‌شان بدون نیاز به سیم. مخصوصاً در کاربردهای پزشکی که لازم است قبل از اینکه به سبک مأموریت‌های فیلم «سفر خارق‌العاده» بخواهیم از آن‌ها در بدن انسان استفاده بکنیم ابتدا از ایمنی آن‌ها مطمئن بشویم. اما این چالش‌ها با توجه به تعداد روزافزون محققینِ این عرصه، درحال برطرف شدن یا اصلاح هستند.

ریچارد فِینمن فیزیکدان درباره‌ی نانوفناوری (اقوام کوچکتر ریز ربات‌ها) گفته بود:

آن پایین فضای بسیاری نهفته.

که البته بدون انگیزه‌ی کافی، رسیدن به آن هم ممکن نیست.

بی‌خوابی شبانه می‌تواند منجر به بی‌حالی و خستگی در روز بعد شود. احتمالا برای همه‌ی ما پیش آمده که در طول یک روز کم‌حوصله و خسته باشیم. این خستگی می‌تواند در اثر بی‌خوابی شب گذشته باشد یا دلایل دیگری نظیر تمرینات ورزشی شدید روز قبل داشته باشد یا از علایم ابتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا باشد. این احساس خستگی معمولا با استراحت در روز بعد یا در نهایت با یک استراحت کامل و خواب کافی در شب بعد رفع می‌شود.

اما برای بعضی از افراد، خستگی در طول روز و در ساعات بیداری امری همیشگی است. بی‌خوابی که عامل ایجاد این خستگی است، می‌تواند به‌تدریج تبدیل به معضلی شود که سلامتی این افراد را تهدید می‌کند و ممکن است حتی منجر به بروز حوادثی شود و این افراد را در معرض خطر تصادفات و حتی مرگ در اثر خواب‌آلودگی قرار دهد. اگرچه دلایل متعددی برای علایم خستگی و بی‌حالی در طول روز وجود دارد که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به اختلال افسردگی، وجود کمبودهایی در رژیم غذایی، دیابت، کم‌خونی و مشکلات تیروئید اشاره کرد، باید گفت خستگی مزمن روزانه می‌تواند ناشی از اختلالات خواب باشد.

خواب‌آلودگی شدید روزانه چیست؟

خواب‌آلودگی شدید روزانه (EDS)، با احساس دایمی خستگی شدید شناخته می‌شود که مهم‌ترین ویژگی آن است. کسانی که از این اختلال رنج می‌برند، حتی در روزهایی که به‌نظر می‌رسد طی شب گذشته به اندازه‌ی کافی خوابیده‌اند، احساس خستگی مزمن را تجربه می‌کنند.

علایم خواب‌آلودگی شدید روزانه

• سخت بیدار شدن در صبح
• احساس خواب‌آلودگی شدید و پایین بودن سطح انرژی در طول روز
• چرت زدن و خواب‌های مقطعی مکرر در طول روز یا احساس نیاز شدید به آن
• فرو رفتن به خواب در زمان‌های نامناسب از جمله هنگام صرف وعده‌ی غذایی، هنگام مکالمه با دیگران یا حتی هنگام رانندگی
• احساس خستگی و خواب‌آلودگی به‌طوری‌که چرت زدن و خواب‌های مقطعی مکرر در طول روز برای رفع آن بی‌تأثیر هستند.
• احساس تحریک پذیری یا اضطراب
• ناتوانی در تمرکز
• حواس‌پرتی و اشکال در توجه
• کاهش اشتها
• کاهش سطح عملکرد در محل کار یا مدرسه و دانشگاه

دلایل خواب‌آلودگی شدید روزانه

از آنجایی‌که دلایل متعددی برای خواب‌آلودگی شدید روزانه وجود دارد، بهتر است این موضوع را برای ریشه‌یابی دلایل آن با پزشک معالج خود در میان بگذارید. البته معمولا اختلالات خواب، منجر به احساس خواب‌آلودگی شدید روزانه در افراد می‌شوند. این اختلالات عبارت‌اند از:

اختلال آپنه‌ی خواب (OSA)

آپنه‌ی خواب انسدادی (OSA)، شایع‌ترین اختلال خواب بوده که فقط در آمریکا بیش از ۲۰ میلیون بزرگسال از آن رنج می‌برند. آپنه به‌معنای وقفه‌ی تنفسی است؛ یعنی فردِ مبتلا به آپنه‌ی خواب، حین خواب به‌طور مکرر دچار وقفه‌ی تنفسی می‌شود. هر وقفه‌ی تنفسی ممکن است ۱۰ تا ۲۰ ثانیه طول بکشد و در طول شب ممکن است فرد صدها بار دچار وقفه‌ی تنفسی شود.

آپنه‌ی خواب در اثر بسته شدن مجاری تنفسی فوقانی ایجاد می‌شود؛ جایی‌که هنگام خواب، عضلات گلو منبسط شده و زبان به عقب حرکت کرده و در مسیر مجاری تنفسی قرار می‌گیرد و از طرفی، لوزه‌های بزرگ و آدنوئیدها هم مانع جریان هوا می‌شوند.

زمانی‌که وقفه‌ی تنفسی رخ می‌دهد، مغز چاره‌ای ندارد جز اینکه بیدار شود؛ چراکه باید سیگنال‌های عصبی را به دستگاه تنفسی صادر کند تا این دستگاه بتواند فعالیت خود را مجددا آغاز کند. اغلب افراد نمی‌دانند که مبتلا به چنین اختلالی هستند مگر آن‌که شخص دیگری آن‌ها را از وقفه‌های تنفسی شبانه خود آگاه کند.

اگرچه افراد مبتلا به اختلال آپنه‌ی خواب از این مسئله آگاه نمی‌شوند اما به‌طور مکرر در طول شب بیدار می‌شوند. در نتیجه، اختلالی در کیفیت خواب آن‌ها ایجاد می‌شود. این کاهش چشمگیر در کیفیت خواب که به‌دلیل بیداری‌های مکرر در طول خواب برای گشایش مجاری تنفسی و نجات از وقفه‌ی تنفسی اتفاق می‌افتد، باعث ایجاد خواب‌آلودگی شدید روزانه شده که اصلی‌ترین علامت ابتلا به یک اختلال خواب است.

حمله‌ی خواب (نارکولپسی)

حمله‌ی خواب یا نارکولپسی، همچنین یكی از شایع‌ترین اختلالات خواب است كه تقریباً از هر ۲۰۰۰ نفر یک نفر را مبتلا می‌كند. حمله‌ی خواب یک بیماری عصبیِ خودایمنی است که با ناتوانی مغز در کنترل چرخه‌ی خواب و بیداری شناخته می‌شود. در بیشتر افراد، خواب مراحل مختلفی دارد که به‌شکل چرخه‌ای از مرحله‌ای NREM (كه در آن حركت سريع كره‌ی چشم وجود ندارد) آغاز شده و به مرحله‌ی REM (كه با حركات سريع كره‌ی چشم مشخص می‌شود) ختم می‌شود. افرادی که دارای الگوی خواب منظم هستند، حدوداً پنج چرخه ۹۰ دقیقه‌ای خواهند داشت که بین NREM و REM متناوب بوده و تقریباً ۷۵٪ از خواب خود را در مرحله‌ی NREM صرف می‌کنند.

در مرحله‌ی NREM، بدن کاملا در حالت استراحت و آرامش قرار می‌گیرد تا بتواند در این حالت به ترمیم بافت‌ها و استحکام استخوان‌ها و تقویت سیستم ایمنی بپردازد. اما در مرحله‌ی REM فعالیت مغز افزایش می‌یابد و در این مرحله، افراد رویا دیدن را تجربه می‌کنند. در افراد مبتلا به نارکولپسی، با فرورفتن به خواب فورا وارد مرحله‌ی REM می‌شوند و نکته‌ی جالب اینکه مرحله‌ی REM به‌صورت مقطعی، هنگام بیداری هم رخ می‌دهد.

اگرچه همچنان علت اختلال حمله‌ی خواب مشخص نشده است، دانشمندان کشف کرده‌اند که میزان یک انتقال‌دهنده‌ی عصبی به‌نام اورکسین معروف به هیپوکرتین در مبتلایان به اختلال حمله‌ی خواب به‌طور قابل توجهی پایین است. وظیفه‌ی این انتقال‌دهنده‌ی عصبی القای بیداری است. سلول‌های عصبی یا نورون‌های بیماران اختلال حمله‌ی خواب حدود ۹۰ تا ۹۵ درصد کمتر از سایرین به تولید این انتقال‌دهنده‌ی عصبی می‌پردازند. در این ویدئو تجربه‌ای از اپیزودهای حمله‌ی خواب در زندگی روزمره‌ی فردی که به این بیماری مبتلا است فیلم‌برداری شده است. وی در این ویدئو در حال مطالعه کردن است که بارها حملات خواب را تجربه می‌کند.

مهم‌ترین علامت بیماری حمله‌ی خواب خواب‌آلودگی شدید روزانه است. مبتلایان به این اختلال علاوه‌بر اینکه نیاز شدیدی را برای خوابیدن در طول روز تجربه می‌کنند، دچار حمله‌های خواب می‌شوند؛ زمانی‌که نیاز شدید به خواب، اراده‌ی فرد را مغبون کرده و باعث می‌شود که وی کنترل خود روی خواب را از دست داده و حتی در زمان‌های نامناسب به خواب فرو رود. این حملات در هر موقعیتی ممکن است روی دهند که از چند ثانیه تا چند دقیقه به‌طول می‌انجامند.

سندرم پای بی‌قرار (RLS)

سندرم پای بی‌قرار (RLS) نوعی بیماری عصبی است که با تمایل غیرقابل کنترل برای حرکت دادن پاهای فرد (یا در موارد نادر سایر اندامها یا قسمت‌های بدن) مشخص می‌شود. مبتلایان به این اختلال از احساس ناراحتی و دردی مبهم در پاها شکایت دارند که همراه‌با احساس مور مور شدن در پاها است. این علایم هنگام بیداری بروز پیدا می‌کنند و زمانی‌که فرد می‌خوابد تشدید می‌شوند. شدت احساس ناراحتی ناشی از این بیماری ممکن است افزایش پیدا کند، طوری‌که به درد تبدیل شود.

بیماری سندروم پای بی‌قرار باعث ایجاد درد و ناراحتی در پاها شده و فردِ مبتلا برای تسکین این احساس به حرکت دادن پاها تمایل پیدا می‌کند. این تمایل آن‌قدر شدید است که فرد برای حرکت دادن پاها احساس اجبار می‌کند. بنابراین، این بیماری تأثیری منفی روی کیفیت و کمیت خواب می‌گذارد. اغلب بیماران مبتلا به سندروم پای بی‌قرار در فرو رفتن به خواب مشکل دارند. همچنین اغلب از بیداری‌های مکرر شبانه گزارش می‌دهند. بنابراین این دسته از بیماران هم از علایم خواب‌آلودگی شدید روزانه در امان نیستند.

تشخیص و درمان خواب‌آلودگی شدید روزانه

رایج ترین ابزاری که برای تشخیص EDS استفاده می‌شود مقیاس خواب Epworth است. این مقیاس به‌کمک دستگاه غربالگری ساده‌ای بدست می‌آید که پزشک مراقبت های اولیه‌ی شما می‌تواند از آن استفاده کند تا شدت خواب‌آلودگی شما را براساس یک پرسشنامه‌ی کوتاه و مختصر مشخص کند. این پرسشنامه در مقیاس صفر تا ۳ است که سوالاتی را از بیمار مبنی بر میزان خواب‌آلودگی و احتمال به‌خواب رفتن در فعالیتهای مختلف می‌پرسد؛ عدد ۳ نشان‌دهنده‌ی احتمال زیاد و عدد صفر نشان‌دهنده‌ی عدم وجود احتمال فرو رفتن به خواب در فعالیتی مشخص است.

پزشک معالج براساس سایر اطلاعات و سوابق پزشکی فرد، قادر خواهد بود تا در راستای اقدامات لازم بعدی گام بردارد. همان‌طور که اشاره شد دلایل فراوانی برای علایم خواب‌آلودگی شدید روزانه وجود دارد و بر همین اساس، درمان‌ها بسیار متفاوت خواهند بود. اگر پزشک مراقبت‌های اولیه‌، علت زیربنایی علایم خواب‌آلودگی شدید روزانه را به اختلالات خواب نسبت دهد، احتمالا برای قدم بعدی، بیمار را به یک متخصص خواب ارجاع دهد.

درمان اختلال آپنه‌ی خواب (OSA)

با توجه به‌شدت علایم در افراد مبتلا به اختلال آپنه‌ی خواب، این اختلال می‌تواند به‌سادگی و با تغییر در شیوه‌ی زندگی مانند انجام ورزش و تغییر در رژیم غذایی درمان شده یا در صورت شدید بودن علایم، برای درمان این اختلال نیاز به انجام روش‌های درمانی گوناگون و عمل جراحی باشد.

متداول‌ترین روش درمانی برای درمان اختلال آپنه‌ی خواب، روش فشار جریان هوای همواره مثبت (PAP) است. اغلب بیماران مبتلا به اختلال آپنه‌ی خواب با استفاده از دستگاه PAP درمان می‌شوند و علایم آن‌ها بهبود میابد. این دستگاه به آهستگی جریان هوا را به داخل مجاری تنفسی فرد هدایت می‌کند؛ در نتیجه فشار هوای وارده از سوی این دستگاه مانع از بسته شدن مجاری تنفسی توسط عضلات گلو و زبان می‌شود و به‌جای آن‌که هربار انسداد در مجاری تنفسی سبب بیدار شدن مغز شود، موهبت خواب راحت شبانه را به فرد بازمی‌گرداند. افزایش کیفیت خواب در شب‌هنگام سبب می‌شود انرژی از دست رفته جبران شده و هوشیاری در طول روز را برای فرد به ارمغان می‌آورد.

درمان حمله‌ی خواب (نارکولپسی)

اگرچه شایع‌ترین علامت این بیماری خواب‌آلودگی شدید روزانه است، باید دانست که این اختلال علایم دیگری نیز دارد که عبارت‌اند از:  تن‌انداختگی (کاتاپلکسی)، توهم و فلج خوابی (بختک). در اغلب مبتلایان به نارکولپسی بیش از یک علامت بروز پیدا می‌کند و الزاما تمام علایم در فرد بروز پیدا نخواهد کرد. وابسته به نوع و شدت علایم در فرد، درمان‌های مختلفی برای درمان این اختلال تجویز می‌شود.

• محرک‌ها که برای تحریک دستگاه عصبی مرکزی تجویز شده یا داروهای شبه‌آمفتامین که برای بیدار نگه داشتن فرد در طول روز استفاده می‌شوند.
• ضدافسردگی‌ها مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI's) و مهارکننده‌های بازجذب نوراپی‌نفرین و سروتونین (SNRI's) که برای سرکوب مرحله‌ی REM خواب استاده شده و سعی در کاهش علایمی مانند تن‌انداختگی (کاتاپلکسی)، توهم و فلج خوابی (بختک) دارند.
• سدیم اکسی‌بات که آرام‌بخشی قوی است که برای بیماران دچار حمله‌ی خواب تجویز شده تا بتوانند شب‌ها بخوابند. البته ممکن است این امر که بیماران مبتلا به حمله‎ی خواب، دچار بی‌خوابی در شب هستند کمی عجیب و متناقض به‌نظر برسد، اما باید گفت همان‌طور که بیدار ماندن در طول روز برای این بیماران دشوار است، خوابیدن در شب هم برای آنان دغدغه‌ای پرمشقت است.
  

تغییر در شیوه‌ی زندگی مانند داشتن برنامه‌ای برای خواب‌های مقطعی یا چرت زدن در طول روز، داشتن برنامه‌ی خواب منظم و مداوم، پرهیز از مصرف الکل و کافئین و نیز ورزش کردن به‌طور منظم و مداوم همگی می‌توانند علاوه‌بر بهبود علایم بیماران مبتلا به حمله‌ی خواب، نقش مهمی در افزایش کمیت و کیفیت خواب این بیماران ایفا کنند.

درمان سندروم پای بی‌قرار (RLS)

سندروم پای بی‌قرار معمولا علامتی از یک بیماری دیگر است. بنابراین، بهتر است نسبت به تشخیص و درمان بیماری ایجاد کننده‌ی این علامت پرداخته که به‌دنبال آن، سندروم پای بی‌قرار برطرف می‌شود. با برطرف شدن این علامت، ممشکل خواب‌آلودگی شدید روزانه‌ی بیمار هم رفع خواهد شد.

بیماری‌هایی که منجر به سندروم پای بی‌قرار می‌شوند عبارت‌اند از: بیماری پارکینسون، فقر آهن، نارسایی کلیه و دیابت.

همچنین در اثر مصرف داروهای ضدتهوع، داروهای ضدروان‌پریشی و داورهای ضدافسردگی ممکن است عوارضی از جمله سندروم پای بی‎قرار ایجاد شود. عوامل دیگری که ممکن است موجب بروز سندروم پای بی‌قرار شوند عبارت‌اند از:

• سومصرف داروها و مواد مخدر 
• مصرف الکل
• بارداری

مواردی که به آن‌ها اشاره شد ممکن است باعث بروز سندروم پای بی‌قرار شده یا باعث تشدید آن شوند. برای درمان سندروم پای بی‌قرار درصورتی که علایم آن شدید نباشند می‌توان از درمان‌های خانگی بهره جست.

روش‌های درمان خانگی و استفاده از داروهای بدون نسخه

• ورزش منظم
• برنامه‌ی منظم خواب
• کاهش مصرف الکل، کافئین و تنباکو
• ماساژ پا
• استفاده از بسته‌های یخ و کیسه‌های آب گرم روی پاها به‌طور متناوب
• استفاده از داروهای ضد درد بدون نسخه مانند استامینوفن
• استفاده از داروهای ضد التهاب مثل ایبوپروفن و ناپروکسن
• استفاده از ویتامین‌ها و مواد معدنی در رژیم غذایی برای درمان سندروم پای بی‌قرار که در اثر فقر ویتامین‌ها و مواد معدنی از جمله آهن، فولیک‌اسید، منیزیم و ویتامین B ایجاد شده است.

درمان با دارو

• داروهای ضد درد قوی برای التیام درد
• داروهای آرام‌بخش به‌منظور کمک به خواب بیماران مانند بنزودیازپین‌ها
• داروهای ضدتشنج

داروهای دیگر برای درمان بیماری‌هایی زیربنایی که عامل اصلی ایجاد علایم هستند، نظیر بیماری‌هایی که در ایجاد سندروم پای بی‌قرار نقش داشتند.

در آخر باید گفت داشتن خوابی کافی و با کیفیت از شاخصه‌های مهم یک زندگی سالم است. افرادی که از بیخوابی رنج می‌برند باید تمام تلاش خود را جهت رفع اختلالاتی که مسبب آن هستند بکارگرفته تا بتوانند زندگی پرنشاطی را تجربه کنند.

آیا تابحال دچار بی‌خوابی شده‌اید؟ فکر می‌کنید یک بی‌خوابی شبانه که همواره در پی خود فردایی همراه‌ با خواب‌آلودگی و خستگی را رقم می‌زند، در زندگی شما چه تاثیراتی خواهد داشت؟ لطفا دیدگاه‌هایتان را با زومیت در میان بگذارید.

در گذشته‌ای نه‌چندان دور، دستگاه‌های کامپیوتری با قدرت پردازشی بسیار بالا، ابعادی نزدیک به یک اتاق داشتند. امروزه ماشین‌های پردازشی این‌چنینی ابعاد بسیار کوچک دارند، به‌راحتی حمل می‌شوند و قدرت آن‌ها نیز روز‌به‌روز افزایش می‌یابد.

کاربران امروزی به‌دنبال ماشین‌های کوچک و سبک هستند که تجربه‌ای کامل و جامع را از دنیای پردازش ارائه کنند. به‌همین دلیل، تولید‌کننده‌ها (OEM)‌ به‌دنبال راه‌‌هایی برای افزایش هرچه بیشتر بازدهی محصولات خود هستند. آن‌ها در این مسیر تلاش می‌کنند تا در محدودیت‌های فرم و طراحی محصول، محدود نشوند. به‌هرحال روند مذکور موجب ساخت لپ‌تاپی باریک‌تر، کوچک‌تر، باهوش‌تر و قدرتمندتر می‌شود. این روند در آینده به تولد انواع جدید از محصولات پردازشی منجر خواهد شد که بررسی آن‌ها خالی از لطف نیست.

لپ‌تاپ‌های دو در یک تبدیل‌شدنی

لپ‌تاپ‌های سبک دو در یک با قابلیت نصب و جدا کردن بخش‌های کاربردی، به‌مرور نفوذ خود را در بازار افزایش می‌دهند. آن‌ها به‌راحتی حمل می‌شوند و روز‌به‌روز هم بر انواع‌شان افزوده می‌شود. کاربران جوان دنیای فناوری، بیش از همه به چنین محصولاتی علاقه نشان می‌دهند. امکان جدا کردن کیبورد لپ‌تاپ و استفاده‌ی آسان از آن به‌عنوان تبلت، مصرف‌کننده‌های زیادی را به محصولات دو در یک جذب می‌کند. شاید بتوان این نوع از لپ‌‌تاپ را به‌عنوان بخش مهمی از آینده‌ی صنعت در نظر گرفت.

از میان مهم‌ترین محصولات بازار دو در یک می‌توان به خانواده‌ی سرفیس مایکروسافت و خصوصا سرفیس پرو 6 اشاره کرد. لپ‌تاپ ردموندی‌ها مجهز به سیستم‌عامل ویندوز ۱۰ و نسل هفتم از پردازنده‌های اینتل Core است. سرفیس پرو 6 در بسیاری از وظایف عملکرد قابل‌قبولی دارد و به‌عنوان انتخابی عالی برای عملکردهای روزرمره شناخته می‌شود. این محصول همه‌کاره، تمام نیازهای کاربران را از یک لپ‌تاپ قابل‌حمل حرفه‌ای برطرف می‌کند.

لپ‌تاپ‌های قدرتمند فوق سبک

همان‌طور که گفته شد کاربران امروزی دنیای فناوری به‌دنبال بالاترین کارایی و قدرت در لپ‌تاپ‌ها هستند. آن‌ها محصولی جامع می‌خواهند که تمامی پیشرفت‌های بزرگ دنیای فناوری را در خود جای داده باشد. از میان محصولات کنونی که چنین کارایی را ارائه می‌کنند می‌توان به Lenovo Thinkpad X1 Extreme اشاره کرد. لپ‌تاپ جدید چینی‌ها کارایی بالا را با امکاناتی همچون  تجربه‌ی عالی MR/VR و کارایی بالا در بازی به کاربر ارائه می‌کند. به‌علاوه باتری قدرتمند و مشخصات سخت‌افزاری قوی، تینک‌پد ایکس وان اکستریم را به انتخابی عالی برای کاربران تبدیل خواهد کرد. درنهایت مشتری می‌تواند این لپ‌تاپ را با مشخصات بالاتر همچون نمایشگر 4K لمسی مجهز به Dolby Vision نیز خریداری کند.

لپ‌تاپ‌های مجهز به دو نمایشگر

مجهز بودن یک لپ‌تاپ به دو نمایشگر تاحدودی یک رویاپردازی آینده‌نگرانه محسوب می‌شود. البته جالب است بدانید توشیبا در سال ۲۰۱۰ اولین تلاش‌ها را برای ساخت چنین لپ‌تاپ‌هایی انجام داد. محصول ژاپنی به‌نام Libretto W100 به بازار راه یافت و محصولی بین لپ‌تاپ و تبلت، مجهز به ویندوز ۷ بود. به‌هرحال توشیبا محصول خود را به‌صورت محدود به بازار عرضه کرد و موفق به کسب سهم مناسبی نشد. به‌علاوه فناوری مذکور بسیار جلوتر از زمان خود بود. در آن سال‌ها، گوشی‌های هوشمند به‌مرور درحال تبدیل شدن به گجت‌های پرکاربرد بودند و هنوز زمان استفاده از لپ‌تاپ‌های دوکاره فرا نرسیده بود.

نوآوری بعدی در اضافه کردن نمایشگر دوم به لپ‌تاپ، توسط اپل و در خانواده‌ی محصولات مک‌بوک انجام شد. کوپرتینویی‌ها یک تاچ‌بار به لپ‌تاپ خود اضافه کردند که با وجود بحث‌برانگیز بودن کارایی، کنترل مناسب لمسی را به کاربر ارائه می‌کند. تاچ‌بار در مک‌بوک بسته به اپلیکیشن درحال اجرا کارایی‌های متفاوتی دارد، اما درنهایت مفهوم لپ‌تاپ با دو نمایشگر را تأیید نمی‌کند.

شرکت‌های بزرگی همچون ایسوس و اچ‌پی تلاش می‌کنند تا مفهوم لپ‌تاپ‌های مجهز به دو نمایشگر را به یک واقعیت قابل دسترسی برای کاربران حرفه‌ای تبدیل کنند. گیمرها، کاربرانی با ووظایف پیچیده‌ و چندگانه، تولیدکننده‌های محتوا و دیگر کاربران مشابه، تمایل بالایی برای استفاده از این نوع محصولات دارند. HP Omen X 2S یکی از محصولات مذکور بوده که اکنون برای خرید در بازارها موجود است. ایسوس نیز به‌زودی Zenbook Pro Duo را با همین ساختار و عملکرد به بازار عرضه می‌کند.

ایسوس در لپ‌تاپ جدید خود امکاناتی عالی را به کاربران عرضه می‌کند. Zenbook Pro Duo با مشخصات سخت‌افزاری حرفه‌ای تجربه‌ی استفاده از لپ‌تاپ با دو نمایشگر را به‌خوبی ارائه خواهد کرد. نمایشگر اول با ابعاد ۱۵/۶ اینچ، نسبت تصویر ۱۶:۹ و کیفیت 4K UHD یکی از برترین نمونه‌های بازار محسوب می‌شود. نمایشگر ثانویه نیز کیفیت بالایی دارد و در ابعاد ۱۴ اینچ با نسبت تصویر ۳۲:۹ و کیفیت 4K، کارایی بالایی برای مشتری خواهد داشت. ایسوس، نمایشگر دوم را ScreenPad Plus می‌نامد و آن را دقیقا بالای کیبورد جانمایی کرده است.

نمایشگر اولیه‌ی لپ‌تاپ ایسوس برای کاربردهای اصلی نمایش محتوای تصویری استفاده می‌شود و در فعالیت‌هایی همچون بازی، طراحی و تولید محتوا تجربه‌ای لذت‌بخش را رقم خواهد زد. درمقابل نمایشگر ثانویه برای کاربردهای دیگر مانند بزرگ‌نمایی در محیط‌های کاربری گوناگون یا هرگونه فرایند مبتنی بر دستورها لمسی کاربرد خواهد داشت.

نمایشگرهای ثانویه در فرم فاکتورهای جدید لپ‌تاپ کارایی‌های گوناگونی ارائه می‌دهند. قطعا کاربران برای استفاده‌ی آسان‌تر با این اعضای جدید در طراحی لپ‌تاپ نیاز به آموزش دارند. به‌هرحال شاید بتوان آینده‌ی دنیای لپ‌تاپ را در همین محصولات دید. دراین‌میان تلاش تولیدکننده‌ها برای آموزش هرچه بیشتر کارایی نمایشگرهای ثانویه، اهمیت بالایی پیدا می‌کند.

وسترن دیجیتال (Western Digital Corporation) شرکت آمریکایی تولیدکننده‌ی درایوهای ذخیره‌سازی کامپیوتری است که طراحی، تولید و فروش محصولات مرتبط با صنعت داده را انجام می‌دهد. از میان محصولات مهم این شرکت می‌توان به دستگاه‌های ذخیره‌سازی، سیستم‌های دیتاسنتری و سرویس‌های ذخیره‌سازی ابری اشاره کرد.

شرکت وسترن دیجیتال سابقه‌ای طولانی در صنعت الکترونیک دارد و اولین فعالیت‌های خود را با تولید مدار مجتمع شروع کرد. آن‌ها اکنون نزدیک به نیم قرن سابقه در صنعت الکترونیک و کامپیوتر دارند و در کنار رقیب دیرینه، سیگیت، از تولیدکننده‌های اصلی هارد درایو هستند. تجهیزاتی که امروزه توسط وسترن دیجیتال و شرکت‌های مشابه تولید می‌شوند، عموما به دست تولیدکننده‌های کامپیوتر شخصی یا سیستم‌های شبکه‌ای می‌رسند تا محصول نهایی از مونتاژ آن‌ها ساخته شود. البته برخی از محصولات مانند درایوهای اکسترنال ذخیره‌سازی هم توسط این شرکت‌ها به‌صورت مستقیم به مصرف‌کننده فروخته می‌شوند.

مرکز مدیریت وسترن دیجیتال در سن‌خوزه‌ی کالیفرنیا واقع است. این شرکت مراکز تولیدی و مدیریتی متعددی در سرتاسر جهان دارد و مراکز تولیدی آن‌ها اکثرا در کشورهای آسیای شرقی همچون مالزی و سنگاپور متمرکز هستند. وسترن دیجیتال امروز بیش از ۲ هزار کارمند دارد و آخرین آمارهای مالی،‌ درآمد آن‌ها را نزدیک به ۲۰ میلیارد دلار اعلام می‌کنند.

اختراع ریزپردازنده‌های کامپیوتری و توسعه‌ی آن‌ها در آمریکا نقشی اساسی در پیشرفت این کشور در دهه‌های گذشته داشته است. اکثر اخبار و اطلاعات در دهه‌های اخیر به ظهور و اوج‌گیری شرکت‌های مشهوری همچون اپل، گوگل و دیگر فعالان مشابه اختصاص داشت. دراین‌میان شرکت‌هایی همچون وسترن دیجیتال رویکرد خود را با نظم و سرعت مناسبی حفظ کردند و با وجود قرار داشتن در سایه، بازار مناسبی را برای خود حفظ کردند. اگرچه وسترن دیجیتال فرصت‌های متعددی را در دنیای کامپیوتر از دست داد، اما درنهایت در بازار اختصاصی و صنعت اصلی خود به بازیگری بزرگ تبدیل شد.

تاریخچه‌ی تأسیس

وسترن دیجیتال در ۲۳ آوریل سال ۱۹۷۰ توسط یکی از کارمندان شرکت موتورولا به‌نام آلوین بی فیلیپس تحت عنوان General Digital تأسیس شد. اولین محصول آن‌ها، تجهیزات آزمایش ماسفت (MOS) بود. جنرال دیجیتال در سانتا آنا کالیفرنیا فعالیت می‌کرد و سرمایه‌ی اولیه‌ی خود را از Emerson Electric Company در سنت لوئیز و دیگر شرکت‌های سرمایه‌گذاری تأمین کرد.

تراشه‌ی ماشین حساب، از اولین محصولات وسترن دیجیتال

جنرال دیجیتال پس از یک سال فعالیت نام خود را به وسترن دیجیتال تغییر داد و مراکز مدیریتی نیز به نیوپورت بیچ کالیفرنیا منتقل شدند. آلوین تجربه‌ی زیادی در صنعت نیمه‌هادی داشت و تخصص او به پیشرفت هرچه بیشتر وسترن دیجیتال در سال‌‌های ابتدایی فعالیت کمک می‌کرد. مهم‌ترین رخداد وسترن دیجیتال در دهه‌ی ۱۹۷۰، ساخت تراشه‌ی رم 4K بود. پیشرفت‌های متعدد فناوری دیگر هم در همان دهه‌ی ابتدایی فعالیت در وسترن دیجیتال رخ داد که آن‌ها را به‌مرور به بازیگری قابل‌‌احترام در صنعت تبدیل کرد.

از مهم‌ترین محصولات وسترن دیجیتال در دهه‌ی اول فعالیت می‌توان به تراشه‌های ماشین‌حساب اشاره کرد. شرکت آمریکایی پس از مدتی فعالیت به بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی تراشه‌ی ماشین‌حساب در جهان تبدیل شد. پس از این موفقیت، اولین قدم‌ها به سمت حافظه‌های ذخیره‌سازی برداشته و پتنت زیرسیستم‌های Disk Array توسط شرکت خریداری شدند. این سیستم‌‌ها به‌عنوان پایه‌ی سیستم‌های ذخیره‌ساز مدرن شناخته می‌شوند.

اولین خط تولید محصولات ذخیره‌سازی داده‌ی وسترن دیجیتال در سال ۱۹۷۶ شروع به کار کرد. در آن سال‌ها فلاپی دیسک به‌عنوان ابزار پرکاربرد ذخیره‌سازی و انتقال داده شناخته می‌شد و وسترن با محصولی به‌نام FD1771 وارد آن بازار شد. 

کارت VGA هشت بیتی وسترن دیجیتال محصول سال ۱۹۸۹

با ورود به دهه‌ی ۱۹۸۰، چالش‌های رشد و توسعه به‌مرور بر سر راه شرکت آمریکایی ظاهر شدند. دهه‌ی ۱۹۸۰ دورانی محسوب می‌شد که هیچ پیش‌بینی دقیقی از پیشرفت شرکت‌ها در صنعت فناوری ممکن نبود. وسترن دیجیتال در همان دوران اشکالی اساسی در مدیریت و بخش‌های اجرایی داشت و فعالیت رقیب اصلی یعنی  IBM را در تولید فناوری PC/XT و فلاپی درایوها دست‌کم گرفت. درواقع بازار کامپیوترهای شخصی در آن زمان روند رشد خود را شروع کرده بود و وسترن دیجیتال باید تمرکز خود را روی تولید محصولات برای این بازار جدید معطوف می‌کرد.

مهندسان وسترن دییجیتال در سال ۱۹۸۳ در طول ۱۴ روز یک نمونه‌ی اولیه از کنترلر درایو هارد را برای محصول PC/AT شرکت IBM تولید کردند. همین رویکرد سریع و حرفه‌ای باعث شد تا تمرکز شرکت روی بازار کامپیوترهای شخصی معطوف شود.

هارد ۲/۵ اینچی Tidbit 60

وسترن دیجیتال در سال‌های ابتدایی رویکردی عالی در تربیت مهندسان نوآور در شرکت داشت. مدیر کل شرکت به‌عمراه راجر جانسون، مدیر عملیات، پرورش نیروی انسانی را به‌عنوان تمرکز اصلی فعالیت‌ها انتخاب کرده بودند. در چهار سال ابتدایی فعالیت جانسون، فروش شرکت دوبرابر شد و درآمد نیز به ۲۱ میلیون دلار رسید. از دستاوردهای نوآورانه‌ی مهم آن سال‌ها می‌توان به کنترلر درایو Winchester در وسترن دیجیتال اشاره کرد که در سال ۱۹۸۲ به بازار معرفی شد. تا سال ۱۹۸۵ سهم عمده‌ای از درآمد شرکت از کنترلرهای هارد درایو تأمین می‌شد. در آن زمان تولید‌کننده‌های کامپیوتر شخصی برای تأمین کنترلرهای خود پیش از همه به وسترن مراجعه می‌کردند. از میان بزرگ‌ترین آن‌ها می‌توان به IBM، HP، Compaq و Tandy اشاره کرد. همین رویکرد منجر به موفقیت‌های آتی شرکت شد و همکاری مهم آن‌ها را با IBM در سال‌های بعد به‌همراه داشت.

توسعه همراه‌با خرید و ادغام

وسترن دیجیتال در میانه‌ی دهه‌ی ۱۹۸۰ در موقعیتی مناسب برای خرید کسب‌وکارهای جدید و توسعه‌ی فعالیت‌ها قرار داشت. همین رویکرد امکان ورود به حوزه‌های فعالیت جدید را هم به آن‌ها می‌داد. MIT در آن سال‌ها در ساخت کامپیوتر Nu Machine با وسترن دیجیتال همکاری می‌کرد که بعدا به تگزاس اینسترومنتس فروخته شد. محصول دیگر همکاری آن‌ها به‌نام Nu bus شناخته می‌شد. این محصول برای توسعه‌ی مکینتاش طراحی شده بود و درمقایسه با طراحی‌های تیم اصلی مکینتاش، به‌عنوان محصول نهایی انتخاب شد.

هارد Caviar از موفق‌ترین خانواده‌ی محصولات وسترن دیجیتال

وسترن دیجیتال بخش جدایی را برای کامپیوترهای شخصی تأسیس کرده بود که به‌نام Personal Storage Division شناخته می‌شد. کاترین براون در سال‌های پایانی دهه‌ی ۱۹۸۰ به شرکت پیوست و به‌عنوان مدیر این بخش مشغول به‌کار شد. بسیاری از کارشناسان دوره‌ی مدیریتی او را از علل پیشرفت‌های وسترن دیجیتال در دهه‌ی پایانی قرن بیستم می‌دانند. براون در دوره‌ای که شرکت درآمد مناسبی داشت، پیشنهاد فروش درایوهای ذخیره‌ساز به تولیدکننده‌های OEM مانند IBM را به شرکت ارائه کرد. آن‌ها شرکت Tandon را خریداری کردند و با همین خرید، مزیت رقابتی و تولیدی بالایی در ساخت درایوهای ذخیره‌سازی به‌دست آوردند.

یکی از مراکز تولیدی وسترن دیجیتال در سنگاپور به‌صورت کامل به خط تولید Tandon اختصاص یافت تا به زیرساختی مدرن با بازدهی بالا در تولید درایوهای ذخیره‌سازی تبدیل شود. براون درنهایت توانست درآمد بخش خود را از ۱۵ میلیون دلار به دو میلیارد دلار افزایش دهد. از محصولات مهم وسترن در آن سال‌ها می‌توان به برد کنترلی Enhanced Small Device Interface یا ESDI اشاره کرد که راهکاری نوآورانه برای افزایش سرعت و ذخیره‌سازی داده در کامپیوترهای شخصی محسوب می‌شد.

وسترن دیجیتال در دهه‌ی دوم فعالیت برای خرید شرکت‌های کوچک متعددی اقدام کرد. از میان آن‌ها می‌توان به Adaptive Data Systems، Paradise و Verticom اشاره کرد. این شرکت‌ها به محض ملحق شدن به وسترن، اجزاء مورد نیاز را برای توسعه‌ی هرچه بیشتر در اختیار آن‌ها قرار دادند. همین رویکرد باعث شد تا شرکت تا سال ۱۹۸۸ به فهرست معتبر فورچن ۵۰۰ وارد شود. دو سال بعد، مرکز تولید ویفرهای سیلیکونی وسترن در اروین کالیفرنیا تأسیس شد و مراکز مدیریتی هم به اروین منتقل شدند.

هارد سری Raptor

دهه‌ی پایانی قرن بیستم با وجود پیشرفت‌های زیاد برای وسترن دیجیتال، با چالش‌هایی هم همراه بود. البته صنعت کامپیوتر به‌طور کلی در آن زمان وضعیت مناسبی نداشت و وسترن دیجیتال هم مانند شرکت‌های دیگر فعال در صنعت بود. تعدیل نیرو در ابعاد بزرگ و همچنین دریافت سرمایه به‌صورت قرض، تنها راه‌های ادامه‌ی حیات در آن سال‌ها بودند. چارلز هاگارتی در سال ۱۹۹۲ از IBM به وسترن آمد. او از بهترین انتخاب‌ها برای مدیریت اجرایی شرکت بود و درنهایت در سال ۱۹۹۳ به‌عنوان مدیرعامل انتخاب شد. او در IBM تجربه‌ی زیادی در حوزه‌ی محصولات ذخیره‌ساز داشت و همین تجربه در پیشبرد اهداف وسترن در بازار کارساز بود.

هاگارتی نقش مهمی در نوآوری‌های تولیدی در دهه‌ی ۱۹۹۰ داشت. وسترن در سال ۱۹۹۳ اولین درایو ۳۴۰ مگابایتی ۳/۵ انیچی مجهز به دو پلاتر را به بازار معرفی کرد. یک سال بعد، اولین درایو یک گیگابایتی ۳/۵ اینچی مجهز به سه پلاتر توسط همین شرکت تولید شد. محصولات نوآورانه و مهم وسترن در آن سال‌ها تحت برند Caviar به بازار عرضه می‌شدند. کامپیوترهای شخصی از بزرگ‌ترین برندها همچون اپل، Bull-Zenith، Compaq، Gateway 2000، NEC و IBM و بسیاری شرکت‌های دیگر از درایوهای وسترن بهره می‌بردند.

سال‌های پایانی دهه‌ی ۱۹۹۰ با وجود دستاوردهایی همچون دریافت گواهینامه‌ی ISO 9001 برای وسترن دیجیتال، با چالش‌های زیادی هم همراه بود. به‌طور کلی بازار کامپیوتر روند رو به افولی داشت. به‌علاوه رقبای زیادی به بازار سخت‌افزار ذخیره‌سازی وارد شده بودند و روز‌به‌روز قیمت محصولات کاهش پیدا می‌کرد. فناوری موجود در مراکز تولیدی نیز با سرعت بالایی پیشرفت می‌کرد و تکامل می‌یافت. به‌هرحال چنین روندی فعالیت و رقابت را برای وسترن دشوار می‌کرد.

سقوط بازارهای آسیایی چالش دیگری بود که در آستانه‌ی قرن بیست‌ویکم به وسترن فشار وارد می‌کرد. افت تولید یکی از نتایج اولیه‌ی افت بازارها بود، چون سهم بالایی از تولید وسترن در آسیای شرقی انجام می‌شد. به‌علاوه آن‌ها ۱۰ تا ۱۵ درصد از محصولات خود را در آسیا به فروش می‌رساندند و سایر‌‌ی محصولات، به آمریکا می‌رفت. کاهش فروش روی همین درصد پایین از خروجی وسترن هم تأثیر داشت.

هارد دیسک‌های VelociRaptor

کارشناسان دنیای کسب‌وکار در آستانه‌ی قرن ۲۱ پیش‌بینی می‌کردند که IBM وسترن دیجیتال را خریداری خواهد کرد. از نظر بسیاری از آن‌ها، این خرید باعث افزایش ظرفیت و توانایی‌های تولیدی IBM در حوزه‌ی ذخیره‌سازی می‌شد و ازطرفی تیم‌های حرفه‌ای تحقیق و توسعه را در اختیار وسترن قرار می‌داد. به‌علاوه مدیر وسترن نیز ارتباط‌های نزدیکی در تیم مدیریت IBM داشت که احتمال خرید را بالا می‌برد. البته برخی کارشناسان نیز نظر مخالف داشتند. آن‌ها می‌گفتند هاگارتی هیچ‌کاه به کار مجدد در IBM راضی نخواهد شد.

IBM و وسترن دیجیتال برخلاف پیش‌بینی کارشناسان به‌جای ورود به فرایند خرید، همکاری استراتژیکی را با هم شروع کردند. هاگارتی همکاری نزدیک با IBM را به‌عنوان راه پیشرفت حیاتی برای شرکتش تعریف کرده و از استقبال مناسب مدیران دو طرف از همکاری صحبت کرد.

وسترن با وجود همکاری استراتژیک با IBM هنوز در بخش محصولات با رقبایی جدی دست‌وپنجه نرم کرده و چند شکست بزرگ را هم در بازار تجربه کرد. درایو سه اینجی Portfolio پس از سری Caviar به بازار معرفی شد که موفقیت چندانی به‌همراه نداشت. به‌علاوه هارد دیسک مدل SDX هم با مفاهیم نوآورانه‌ی جدید طراحی شده بود که درنهایت از رابط CD-ROM شکست خورد. درمجموع محصولات وسترن در رقابت با دیگر تجهیزات ذخیره‌سازی شکست می‌خوردند و کیفیت نیز به‌مرور کاهش می‌یافت. در این‌میان کاربران دنیای کامپیوتر شخصی هم به‌مرور محصولاتی همچون مکستور (Maxtor) را به‌جای وسترن انتخاب می‌کردند. به‌هرحال همکاری با IBM و در اخیار گرفتن فناوری تولیدی مقاومت مغناطیسی بزرگ GMR به وسترن کمک کرد تا به بازار بازگردد.

اولین نتیجه‌ی همکاری آی‌بی‌ام (IBM) با وسترن محصولی به‌نام Expert بود که در دسته‌ی درایوهای ذخیره‌سازی و در سال ۱۹۹۹ معرفی شد. 

گسترش خانواده‌ی محصولات در قرن ۲۱

هاردهای ATA در آستانه‌ی قرن بیست‌ویکم به محصولات محبوبی در بازار ذخیره‌سازی تبدیل شده بودند. وسترن دیجیتال اولین شرکتی بود که موفق به تولید هارد دیسک ATA با بافر ۸ مگابایتی شد. در آن زمان اکثر محصولات با بافر ۲ مگابایتی تولید می‌شدند. وسترن محصولات جدید را به‌نام Special Edition معرفی و از کد JB برای نام‌گذاری آن‌ها استفاده کرد. اولین محصول این خانواده با حافظه‌ی ۱۰۰ گیگابایتی و محصولات دیگر با حافظه‌ی ۴۰ گیگابایتی به بازار راه یافتند. وسترن دیجیتال محصولات سری JB را برای استفاده‌ی مقرون‌به‌صرفه برای سرورهای فایل معرفی می‌کرد.

شرکت Read-Rite یکی از پیش‌گامان قدیمی بازار هارد درایو بود. آن‌ها در سال‌های ابتدایی قرن ۲۱ تا مرز ورشکستگی پیش رفتند و درنهایت وسترن دیجیتال اغلب دارایی‌های این شرکت را خریداری کرد. وسترن در سال ۲۰۰۳ اولین درایو هارد SATA (یا Serial ATA) را به بازار معرفی کرد. نام Raptor برای این سری انتخاب شد و اولین محصول با حافظه‌ی ۳۶ گیگابایتی سرعت ۱۰ هزار دور بر دقیقه را به کاربر ارائه می‌کرد. سرعت بالا، دسترسی به داده‌های این سری از درایوهای ذخیره‌ساز را به کمتر از ۶ میلی‌ثانیه کاهش داده بود. کمی بعد سری ۷۴ گیگابایتی از همین درایوها با سرعت بالاتر عرضه شد. در سال ۲۰۰۵، وسترن دیجیتال با معرفی هارد ۱۵۰ گیگابایتی ساتا به بازار، قدم بزرگی به سمت سرورهای ذخیره‌سازی داده برداشت. به‌علاوه آن‌ها درایوهای خود را با پنج سال وارانتی ارائه می‌کردند که در صنعت سرور با کاربرد بالا از سخت‌افزارها، یک مزیت رقابتی مهم محسوب می‌شد.

وسترن دیجیتال در سال ۲۰۰۶ سری My Book از هاردهای اکسترنال را به بازار عرضه کرد. استفاده از طراحی کوچک شبیه به کتاب، مای‌بوک را به محصولی زیبا در کنار کارایی مناسب تبدیل می‌کرد. یک سال بعد، شرکت Komag فعال در فناوری ضبط مغناطیسی به زیرمجموعه‌ی وسترن پیوست و فناوری PMR را به خط تولید درایوهای لپ‌تاپ در این شرکت اضافه کرد. قابلیت‌های جدید امکان تولید حرفه‌ای‌ترین درایوهای ذخیره‌سازی بازار را در آن زمان به وسترن می‌داد. در همان سال سری Green Power از هارد درایوهای وسترن نیز با تمرکز بر مصرف بهینه‌ی انرژی معرفی شدند.

خانواده‌ی هارد‌دیسک‌های رپتور همیشه بخش مهمی از فروش وسترن را به خود اختصاص می‌دادند. در سال ۲۰۰۸ سری جدیدی به‌نام VelociRaptor به این خانواده اضافه شد که اولین محصول آن با ظرفیت ۳۰۰ گیگابایت و مجهز به پلاترهای ۲/۵ اینچی معرفی شد. وسترن برای جعبه‌ی این هاردها از اصطلاح IcePack استفاده می‌کرد که مجهز به یک هیت‌سینک داخلی بود. محصولات جدید، نسبت به نسل قبل ۳۵ درصد سریع‌تر بودند. محصول مهم بعدی در آن سال‌ها به خانواده‌ای جدید به‌نام Scorpio Blue تعلق داشت و یک هارد ۵۰۰ گیگابایتی ۲/۵ اینچی مخصوص لپ‌تاپ بود.

اولین هارد دیسک اینترنال ۲ ترابایتی در سال ۲۰۰۹ توسط وسترن دیجیتال معرفی شد. در همان سال، شرکت آمریکایی با خرید Siliconsystems به صنعت تولید درایوهای SSD وارد شد. به‌علاوه اولین هارد درایوهای کوچک یک ترابایتی هم معرفی شدند که به‌صورت درایوهای اکسترنال خانواده‌ی Passport یا هاردهای داخلی لپ‌تاپ عرضه می‌شدند. آخرین محصول مهم وسترن در دهه‌ی ۲۰۰۰ هم هارد درایو داخلی SATA با ظرفین ۳ ترابایت بود.

سال‌های اخیر و وضعیت کنونی وسترن دیجیتال

فرایندهای خرید و ادغام همیشه روشی کاربردی برای توسعه‌ی فعالیت‌ شرکت‌ها خصوصا در حوزه‌ی فناوری هستند. وسترن دیجیتال هم از این قائده مستثنی نبود و در طول تاریخ فعالیت، با خرید شرکت‌های متعدد محصولات و خدمات خود را توسعه داد. در سال ۲۰۱۱ خرید مهمی توسط شرکت آمریکایی انجام شد و بخش محصولات ذخیره‌سازی هیتاچی (HGST) با پراخت ۴/۳ میلیارد دلار به شرکت آمریکایی پیوست. در این قرارداد، ۳/۵ میلیارد دلار به‌صورت نقد و مابقی به‌صورت ۲۵ میلیون سهم از وسترن دیجیتال به هیتاچی پرداخت شد.

تبلیغ محصولات سن‌دیسک، از زیرمجموعه‌های مهم وسترن

خرید HGST، وسترن دیجیتال را در سال ۲۰۱۲ به بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی هارد درایوهای سنتی در جهان تبدیل کرد. محدودیت‌های تنظیم‌گری قانون، شرکت آمریکایی را مجبور کرد تا بخشی از تولید هاردهای ۳/۵ اینچی خود را به توشیبا بفروشد. البته آن‌ها در عوض یکی از کارخانه‌های تولید هارد ۲/۵ اینچی توشیبا را در تایلند تصاحب کردند. از محصولات مهم HGST که پس از پیوستن به وسترن معرفی شدند می‌توان به SSD با سرعت ۱۲ گیگابایت بر ثانیه اشاره کرد که استاندارد سرعت درایوهای SSD SAS را دوبرابر کرد. محصول بعدی Ultrastar He6 بود که به‌عنوان اولین هارد درایو هلیومی جهانی معرفی شد.

وسترن دیجیتال در ادامه‌ی مسیر معرفی محصولات جدید ذخیره‌سازی، خانواده‌ی Purple را در سال ۲۰۱۴ برای استفاده در سیستم‌های نظارت تصویری معرفی کرد. ظرفیت محصولات این خانواده از یک تا چهار ترابایت بوده و برای نوشتن سریع داده روی دیسک‌های درایو بهینه‌سازی شده بودند. به‌علاوه فناوری AllFrame هم در محصولات جدید وسترن به‌کار گرفته شد که باعث کاهش خطاهای نوشتن داده می‌شود.

از خریدهای مهم دیگر وسترن دیجیتال در سال‌های اخیر می‌توان به شرکت SanDisk اشاره کرد که با هزینه‌ی ۱۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۶ خریداری شد. خرید بعدی در سال ۲۰۱۷ انجام شد و شرکت Upthere ارائه‌دهنده‌ی خدمات ذخیره‌سازی ابری به وسترن پیوست. Tegile Systems از فعالان حوزه‌ی فلش مموری هم در آن سال توسط شرکت آمریکایی خریداری شد.

جدیدترین هاردهای ظرفیت بالای وسترن دیجیتال

وسترن دیجیتال امروز تحت برند سن‌دیسک محصولات مرتبط با ذخیره‌سازی موبایل، کارت‌های حافظه و تجهیزات خواندن حافظه، فلش درایوهای USB، درایوهای SSD و پخش‌کننده‌های رسانه‌ای به فروش می‌رساند. درواقع اکثر محصولات وسترن در حوزه‌ی فلش درایو تحت برند سن‌دیسک فروخته می‌شوند. از محصولات خاص این خانواده می‌توان به خانواده‌ی SanDisk iXpand اشاره کرد که به‌صورت اختصاصی برای استفاده در آیفون و آیپد تولید شده‌اند. به‌علاوه میکرواس‌دی ۴۰۰ گیگابایتی سن‌دیسک نیز برای گوشی‌‌های اندرویدی با قابلیت افزایش حافظه ارائه می‌شود. البته آخرین محصول سن‌دیسک در این بازار یک میکرواس‌دی یک ترابایتی است که برای استفاده در انواع گجت‌های هوشمند از گوشی موبایل تا پهپاد و دوربین‌های دیجیتال، طراحی و تولید شده است.

مرکز مدیریت وسترن دیجیتال در سال ۲۰۱۷ از اروین به سن‌خوزه کالیفرنیا منتقل شد. از تغییرات دیگر اخیر می‌توان به توافق با توشیبا برای فروش مرکز تولیدی مشترک حافظه‌های NAND در ژاپن اشاره کرد. به‌علاوه مرکز تولیدی هارد دیسک وسترن در کوالالامپور نیز در سال ۲۰۱۸ تعطیل شد. از شرکت‌های دیگری که در سال‌های اخیر توسط وسترن خریداری شدند می‌توان به Arkeia Software، sTec، Virident، Amplidata و Tegile اشاره کرد که در حوزه‌های گوناگون سخت‌افزار و نرم‌افزار ذخیره‌سازی فعالیت می‌کنند.

هارد اکسترنال پنج ترابایتی از محصولات جدید وسترن

از جدیدترین نوآوری‌های وسترن در دنیای ذخیره‌سازی هم می‌توان به iNAND 7250A اشاره کرد که به‌صورت اختصاصی برای خودروهای هوشمند و خودران تولید می‌شود. به‌علاوه حافظه‌های NAND مجهز به ۹۶ لایه در سال ۲۰۱۷ توسط وسترن معرفی شدند که نیازهای روبه‌رشد بازار را در حوزه‌ی حافظه‌های SSD هدف قرار دادند. شرکت آمریکایی با مشاهده و درک نیازهای بازار در بخش اینترنت اشیاء، کنترلرهای حافظه، پردازش‌های امن و انواع کاربری‌های امبدد در دنیای فناوری، در سال ۲۰۱۸ هسته‌ی پردازشی را هم به محصولات خود اضافه کرد که به‌نام SweRV Core و به‌صورت متن‌باز و در خانواده‌ی پردازنده‌های ۳۲ بیتی معرفی شد.

وسترن دیجیتال اکنون در سرتاسر جهان نزدیک به ۷۲ هزار کارمند دارد. آخرین آمار، درآمد آن‌ها را در سال ۲۰۱۸ نزدیک به ۲۰ میلیارد دلار گزارش می‌‌کند که شرکت آمریکایی را در رتبه‌ی ۱۵۸ فهرست فورچن ۵۰۰ از لحاظ درآمد قرار می‌دهد. درحال‌حاضر استفن دی میلیگان به‌عنوان مدیرعامل وسترن دیجیتال مشغول به فعالیت است.

در ساعات اولیه‌ی امروز بود که رسانه‌ی اندروید پیور فهرستی را که ظاهرا به دستگاه‌های سامسونگ تحت پشتیبانی سیستم‌عامل اندروید ۱۰ اشاره می‌کند، در فضای مجازی فاش کرد. در این فهرست غیررسمی، به وضوح نقشه‌ی راه سامسونگ برای انتشار به‌روزرسانی اندروید ۱۰ برای گوشی‌هایش به‌چشم می‌خورد. 

پیش از مشاهده‌ی فهرست موردبحث، ذکر این نکته ضروری است که نمی‌توانیم با اطمینان درمورد این فهرست سخن به میان آوردیم و تا زمانی‌که سامسونگ به‌صورت رسمی در این باره اطلاعیه منتشر نکند، این خبر در حد شایعه باقی می‌ماند. گرچه این فهرست، فهرستی غیررسمی است؛ اما دستگاه‌های یادشده در آن تا حد زیادی با منطق جور درمی‌آیند، بنابراین اگر تصویر فاش‌شده از سوی رسانه‌ی اندروید پیور حقیقی باشد، چندان تعجب نخواهیم کرد. 

در جدول زیر می‌توانید فهرست غیررسمی گوشی‌هایی از سامسونگ که ظاهرا قرار است اندروید ۱۰ را دریافت کنند، مشاهده کنید:

آمدن نام برخی گوشی‌ها را در جدول بالا می‌شد انتظار داشت؛ برای مثال بدیهی است که سامسونگ بخواهد اندروید ۱۰ را برای خانواده‌ی گلکسی اس ۱۰ و گلکسی نوت ۱۰ در دسترس قرار دهد. از آن‌جایی که گوشی‌های یادشده پرچمداران سال ۲۰۱۹ سامسونگ هستند، انتشار اندروید ۱۰ برای آن‌ها امری قطعی است.

همچنین حضور همه‌ی دستگاه‌های خانواده‌ی گلکسی M در این جدول تا حد زیادی منطقی به‌نظر می‌رسد؛ خصوصا از این جهت که سری گلکسی M به‌طور کلی گوشی‌های جدیدی هستند و مدت زیادی از عرضه‌ی آن‌ها به‌ بازار نمی‌گذرد. سامسونگ با تجهیز این گوشی‌ها به اندروید ۱۰، رقبا را در بازار گوشی‌های اقتصادی و میان‌رده با چالش مهمی روبه‌رو خواهد کرد. در جدول بالا همچنین مدل‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ گلکسی تب A دیده می‌شوند.

جالب‌توجه‌ترین نکته را شاید بتوان دستگاه‌هایی دانست که در جدول بالا نام‌شان نیامده است. به‌عنوان نمونه می‌توانیم به گوشی‌های گلکسی اس ۸ و گلکسی نوت ۸ اشاره کنیم. این دستگاه‌ها که تاریخ عرضه‌ی آن‌ها به سال ۲۰۱۷ میلادی برمی‌گردد تاکنون سه نسخه‌ی مختلف از اندروید را (شامل نوقا، اوریو و اخیرا پای) دریافت کرده‌اند. با این اوصاف، عدم انتشار اندروید ۱۰ برای این گوشی‌ها اتفاقی چندان غیرمنطقی نیست؛ زیرا سامسونگ در هر صورت به‌مدت قابل‌قبولی از آن‌ها پشتیبانی نرم‌افزاری به‌عمل آورده است. البته این حقیقت که یک گوشی پرچم‌دار با تنها دو سال عمر، قرار نیست به نسخه‌ی جدید اندروید به‌روزرسانی شود، در هر صورت ناامید‌کننده است؛ خصوصا برای دارندگان این گوشی‌ها. 

تصویر فاش‌شده از نقشه‌ی راه اندروید ۱۰ برای گوشی‌های سامسونگ، تنها شامل فهرست بالا است و هیچ‌گونه جزئياتی را در ارتباط با تاریخ انتشار این سیستم‌عامل ذکر نمی‌کند. بنابراین فعلا نمی‌دانیم که اندروید ۱۰ قرار است در چه تاریخی برای گوشی‌های سامسونگ در دسترس قرار گیرد. 

دیدگاه شما کاربران زومیت چیست؟ به‌نظر شما فهرستِ فاش‌شده، حقیقی است؟

قیمت به‌روز، مشخصات فنی و هر اطلاعاتی که برای خرید ارزان و آگاهانه‌ی انواع گوشی سامسونگ نیاز دارید را در بخش محصولات زومیت بیابید؛ مقایسه‌ی مشخصات فنی انواع گوشی‌های سری S، J، M و A سامسونگ و گالری تصاویر رسمی این محصولات همگی در بخش محصولات در دسترس شما خواهد بود.

تا همین چند سال پیش، خریداران کامپیوتر حق انتخاب بسیار کمی در تجهیزات ذخیره‌سازی برای کامپیوتر‌ها داشتند. دنیای کنونی حافظه‌های ذخیره‌سازی ترکیبی از دو فناوری متفاوت است؛ در یک سمت رقابت حافظه‌های حالت جامد یا SSD‌ها به‌عنوان تازه‌واردان چالاک و مدرن قرار می‌گیرند و در طرف دیگر شاهد کهنه‌سواری همچنان توانمند به نام هارددیسک هستیم. ولی مسئله‌ی مهم، انتخاب بین این دو است. برای کسب اطلاعات دقیق در مورد سازوکار این تجهیزات ذخیره‌سازی و انواع آن‌ها توصیه می‌کنیم پیش از هر چیز مقاله‌ی «راهنمای خرید هارددیسک و حافظه SSD» را مطالعه کنید؛ در مطلب پیش روی به بارزترین نکات برای انتخاب SSD و HDD خواهیم پرداخت و مزایا و معایب هر کدام را تشریح خواهیم کرد. 

کوتاه در مورد SSD و HDD

هارددیسک‌های مرسوم که حرکت چرخشی دارند، به‌عنوان یک ابزار ذخیره‌سازی دائمی برای کامپیوترها مطرح هستند. ابزار ذخیره‌سازی دائمی به این معنی است که با قطع جریان برق، اطلاعات ذخیره‌شده از بین نمی‌روند. هارددیسک اساسا یک پلاتر فلزی با پوشش مغناطیسی است و وظیفه‌ی آن ذخیره کردن داده‌ی مورد علاقه‌ی شما است؛ چه این داده گزارش آب و هوای قرن پیش باشد، چه یک کپی با کیفیت بالا از سه‌گانه‌ی ارباب حلقه‌ها یا موسیقی‌های مورد علاقه‌ی شما، هارددیسک این کار را برای شما انجام می‌دهد. زمانی‌که پلاتر در حال چرخیدن است، هد خواندن و نوشتن در هارددیسک توسط یک بازو به داده‌ی مورد نظر شما دسترسی پیدا می‌کند.

این حافظه‌های مبتنی بر حرکت دیسک بوده و دهه‌ها از تولد آن‌ها می‌گذرد اما همچنان بخش مهمی از بازار ذخیره‌ساز‌ها را در دست دارند. هارددیسک‌های کنونی در دو دسته‌ی اصلی اکسترنال و اینترنال و در سایزهای مرسوم ۲.۵ اینچ (مختص لپ‌تاپ) و ۳.۵ اینچ برای رایانه‌های رومیزی در بازار موجود هستند.

از نظر عملکرد، یک SSD قادر به انجام تمام کارهایی است که یک هارددیسک انجام می‌دهد. اما به‌جای اینکه داده روی دیسک مغناطیسی ذخیره شود، روی حافظه‌های فلش متصل به هم ذخیره می‌شود. این تراشه‌ها می‌توانند به‌طور مستقیم به مادربورد (همانند لپ‌تاپ‌های کوچک و قابل حمل)، توسط درگاه PCI Express (در برخی از ورک‌استیشن‌های حرفه‌ای و سیستم‌های کامپیوتری) یا به‌صورت باکس‌های شکیل و با استفاده از درگاه‌های موجود به سیستم دسکتاپ یا لپ‌تاپ متصل شوند. SSD‌ها به دلیل استفاده به دنیای تراشه‌ها تعلق دارند و آینده از آن‌ها خواهد بود؛ استفاده از فناوری‌های جدید در این حافظه‌ها، بسیاری از محدودیت‌های هارددیسک‌های مرسوم را از پیش روی برداشته است.

لپ‌تاپ‌های بالارده و اولترابوک‌های جدید عموما از حافظه‌های SSD بهره می‌برند؛ از طرفی بسیاری از لپ‌تاپ‌ها قدیمی نیز به لطف درگاه ساتا امکان استفاده از حافظه‌های SSD را دارند. به‌صورت کلی دو نوع حافظه‌ی 2.5 اینچی و M.2 برای کاربران عادی در بازار یافت می‌شود؛ نوع نخست قیمت کمتری دارد و تقریبا روی تمام کامپیوترهای رومیزی قابل نصب است اما M.2‌ها به‌عنوان پیشروان در سرعت و فناوری تنها در لپ‌تاپ‌های بالارده و رایانه‌هایی با مادربوردهای جدید دیده می‌شوند؛ برتری‌های حافظه‌های M.2 نسبت به SSD‌های ساتا قیمت بالاتر و البته عملکرد بهتر آن‌ها را موجب شده است.

شایان ذکر است که در این مقاله، روی سخن ما با ابزار ذخیره‌سازی اصلی سیستم است. ولی تقریبا تمامی موارد گفته‌شده، قابل تعمیم به درایوهای اکسترنال نیز هستند. استفاده از حافظه‌های اکسترنال عموما برای کاربردهای آرشیوی و ذخیره‌ی اطلاعات کم‌کاربرد رواج بیشتری دارد به همین دلیل بخش بزرگی از بازار هنوز در اختیار حافظه‌های مبتنی بر دیسک است اما حافظه‌های اکسترنال SSD نیز راه خود را به بازار باز کرده‌اند و می‌توان از آن‌ها برای کارهای حرفه‌ای‌تر بهره گرفت. 

مزایا و معایب

SSD و HDD هر دو کار مشابهی انجام می‌دهند؛ سیستم شما را بوت می‌کنند و برنامه‌ها و فایل‌های شخصی شما را ذخیره می‌کنند. ولی هر کدام از این دو ابزار ذخیره‌سازی، ویژگی‌های خاص خود را دارند. در ادامه به بررسی تفاوت‌ها می‌پردازیم و دلایل انتخاب یکی از آن‌ها را توضیح خواهیم داد.

قیمت

SSD-ها قیمت بیشتری با درنظرگرفتن معیار دلار برای هر گیگابایت دارند. یک هارددیسک اینترنال با ظرفیت ۱ ترابایت حدود ۴۰ الی ۵۰ دلار قیمت دارد؛ در حالی که یک SSD با ظرفیت مشابه، قیمتی در حدود ۱۶۰ الی ۱۸۰ دلار دارد (مدل‌های ساتا)؛ عموما هزینه‌ی خرید نمونه‌های M.2 دو برابر نمونه‌های SSD ساتا است. از آن‌جایی که هارددیسک‌ها از فناوری قدیمی‌ و جاافتاده‌تری استفاده می‌کنند، هزینه‌ی کمتری به شما تحمیل  خواهند کرد بنابراین اگر به‌دنبال یک حافظه‌ی ذخیره‌سازی ارزان هستید هنوز این حافظه‌ها اولویت شما هستند. SSD‌ها به دلیل جدیدتر بودن فناوری آن‌ها قیمت بالا‌تری نسبت به هارددیسک‌ها دارند اما پیشرفت روش‌های ساخت مانند فلش‌های سه‌بعدی و افزایش حجم تولید آینده‌ی مناسبی برای این حافظه‌ها رقم خواهد زد؛ خوشبختانه در سال‌های اخیر قیمت این حافظه‌ها روش نزولی داشته و این روند هنوز هم ادامه دارد. 

اگر هزینه برای شما مهم‌ترین اولویت است SSD‌ها به‌خصوص در ظرفیت‌های بالا گزینه‌ی ایده‌الی برای شما نیستند؛ در این صورت خرید یک حافظه‌ی SSD با ظرفیت پایین و استفاده‌ی ترکیبی از آن با یک HDD با ظرفیت بالا بهینه‌ترین راهکار و توصیه ما است. اگر محدودیت مالی برای خرید یک حافظه مطرح نیست و کاربری‌های حرفه‌ای مدنظر شما است خرید حافظه‌های SSD حتی در ظرفیت‌های بالا منطقی به نظر می‌رسد. در نتیجه خرید هارددیسک، خرید یک حافظه SSD با رابط SATA و خرید حافظه SSD از نوع M.2 به ترتیب کمترین و بیشترین پول را از حساب شما کم خواهند کرد.

حداکثر ظرفیت و ظرفیت‌های رایج

با اینکه SSD-هایی که برای کاربران ارائه می‌شود، تا ۴ ترابایت حجم دارند، ولی حافظه‌هایی با این حجم قیمت بسیار بالایی دارند؛ ظرفیت رایج مورد استفاده ۱۲۸ تا ۵۱۲ گیگابایت به‌عنوان درایو ذخیره‌سازی اصلی است. یک حافظه ۱۲۸ گیگابایتی برای نصب‌ویندوز، برنامه‌های کاربردی و نزدیک به ۵۰ گیگابایت فضای خالی در اخیتارتان خواهد گذاشت؛ حافظه ۲۵۶ گیگابایتی نیز علاوه بر موارد گفته شده امکان نصب میانگین ۳ بازی مدرن را نیز در اختیارتان قرار خواهد داد. ظرفیت موردنیاز برای کاربران مالتی‌مدیا بیشتر و ۱ الی ۴ ترابایت در سیستم‌های رده بالا است بنابراین این کاربران باید تنها برای اطلاعاتی که هر روز با آن سروکار دارند به سراغ SSD‌ها بروند و از سرعت بالای آن لذت ببرند؛ ممکن است ابزارهای ذخیره‌سازی ابری برای ذخیره و به اشتراک‌گذاری فایل‌ها بین گوشی، تبلت و کامپیوتر شخصی مناسب باشند؛ اما خرید ابزار ذخیره‌سازی شخصی هزینه‌ی کمتری در بر دارد و فقط لازم است یک‌بار آن را بخرید.

هارددیسک‌ها تا ظرفیت‌های ۸ و ۱۲ ترابایت در بازار برای خرید کاربران معمولی موجود هستند؛ البته این ظرفیت‌ها عموما برای سرورها مورد استفاده قرار می‌گیرند. هارددیسک‌ها عموما در ظرفیت‌های بالا استفاده می‌شوند به طوری که هارد دیسک‌‌های با حجم زیر ۵۰۰ گیگابایت تقریبا در بازار کم‌یاب شده‌اند. اگر به‌دنبال استفاده از حافظه برای ذخیره‌‌ی فایل‌های کم‌استفاده هستید و به ظرفیت بالا نیاز دارید انتخاب اول شما هارددیسک خواهد بود. خرید یک حافظه SSD با ظرفیت بالای یک ترابایت هزینه‌ی بالایی در بر خواهد داشت و عموما برای ظرفیت‌هایی در این سطح هارددیسک‌ها معقول‌ترین انتخاب‌ها هستند. ترکیبی از هارددیسک برای ذخیره‌‌ی اطلاعات فرعی و کم استفاده و SSD برای نصب نرم‌افزارها و سیستم‌عامل بهینه‌ترین راهکار برای استفاده از ظرفیت‌‌ حافظه‌ها است؛ حتی اگر یک کاربر حرفه‌ای باشید نیز چنین ترکیبی برای شما راهگشا خواهد بود و هزینه‌‌های شما را کاهش خواهد داد. 

دسترسی به اطلاعات و سرعت راه‌اندازی

در بحث دسترسی سریع به اطلاعات SSD‌ها به دلیل ذات تراشه‌گونه‌‌ آن‌‌ها عملکرد بسیار بهتری دارند؛ برخلاف هارددیسک که محدودیت‌های فیزیکی حرکت هد و ثبت اطلاعات در بخش‌های مختلف باعث ایجاد تأخیر در خواندن اطلاعات می‌شود، SSD‌ها دسترسی بسیار سریعی به اطلاعات دارند و تفاوت معناداری در تست‌های سرعت خواندن اطلاعات به‌صورت تصادفی در آن‌ها دیده نمی‌شود. سرعت دسترسی به اطلاعات نیز در SSD‌ها به پایدار از هارددیسک‌ها است و خبری از نوسان‌ها شدید در آن نیست.

SSD‌ها از نظر سرعت باز کردن فایل‌ها تا ۳۰ درصد سریع‌تر از نمونه‌های HDD هستند و سرعت اجرای اپلیکیشن‌ها نیز در آن‌ها بیشتر است. یک سیستم مجهز به هارددیسک‌ در شرایط معمولی به ۳۰ الی ۴۰ ثانیه برای راه‌اندازی یا بوت ویندوز زمان نیاز دارد این در حالی است که SSD‌ها این زمان را به ۱۰ الی ۱۵ ثانیه کاهش می‌دهند. 

سرعت

هارددیسک‌ها عموما در ۲ سرعت چرخش دیسک ۵۴۰۰ و ۷۲۰۰ در دسترس هستند؛ هارددیسک‌های ۷۲۰۰ تقریبا ۳۰ درصد سریع‌تر از نمونه‌های ۵۴۰۰ بوده و استفاده از آن‌ها بیشتر به هاردهای اینترنال محدود می‌شود. شایان ذکر است که نمونه‌هایی با سرعت چرخش بالاتر نیز تولید می‌شوند اما گستردگی استفاده از آن‌‌ها در مقایسه با این دو مدل کمتر است. حافظه‌های SSD از نوع SATA حدودا ۳ برابر در خواندن و نوشتن اطلاعات به‌صورت ترتیبی از یک هارددیسک ۷۲۰۰ دور در دقیقه سریع‌تر هستند. برتری ویژه‌ی حافظه‌های SSD از نوع M.2 در سرعت مشخص می‌شود به طوری که این حافظه‌ها چندین برابر سریع‌تر از حافظه‌های SSD معمولی با درگاه SATA هستند. 

شاید به سرعت هارددیسک‌ها عادت کرده باشید اما تجربه‌ی حافظه‌ی SSD شما را شگفت‌زده خواهد کرد و تجربه‌ی کاربری را نیز تا حد زیادی بهبود خواهد بخشید. اگر از سرعت پایین راه‌اندازی رایانه‌ی خود خسته شده‌اید و انتظار شما را آزار می‌دهد بد نیست حافظه‌های SSD را امتحان کنید. ما در زومیت برای نشان دادن تفاوت سرعت در HDD و SSD دو بنچمارک HD Tune Pro و CrystalDiskMark 5 را روی سه نمونه‌ حافظه به قرار زیر اجرا و نتایج آن را برای مقایسه گزارش می‌کنیم. برای گزارش تفاوت‌ این دو نوع حافظه ما از XPG GAMMIX S11 PRO به‌عنوان محصولی از خانواده گیمینگ ADATA، حافظه‌ی اینترنال ۲.۵ اینچی SU800 از محصولات میان‌رده‌ی ADATA به‌عنوان نمایندگان SSD و هارددیسک WD10EZEX وسترن دیجیتال استفاده کرده‌ایم.

• ADATA XPG GAMMIX S11 PRO: حافظه SSD از نوع M.2 با ظرفیت ۵۱۲ گیگابایت
• ADATA SU800: حافظه SSD از نوع ۲.۵ اینچی و SATA با ظرفیت ۵۱۲ گیگابایت
• Western Digital WD10EZEX: هارددیسک اینترنال ۳.۵ اینچی با سرعت چرخش ۷۲۰۰ دور در دقیقه با ظرفیت یک ترابایت
•  Western Digital Green: حافظه SSD از نوع ۲.۵ اینچی و SATA با ظرفیت ۴۸۰ گیگابایت
• Western Digital Black SN750: حافظه SSD از نوع M.2 با ظرفیت یک ترابایت

پیش از بررسی سرعت و مقایسه‌ی آن ذکر این نکته ضروری است که سرعت حافظه‌ها بسته به ظرفیت آن تفاوت دارد اما در حالت کلی محدوده‌ی سرعت‌‌ها تفاوت چندانی ندارند. بررسی را با مقایسه نتایج HD Tune Pro آغاز می‌کنیم:

پشه‌ها چیزی بیش از یک آفت هستند، آن‌ها می‌توانند ناقلان خطرناکی برای بیماری‌ها باشند. یکی از ایده‌های خلاقانه برای کنترل جمعیت حشرات، رها کردن پشه‌های نری است که ازلحاظ ژنتیکی چنان تغییر یافته‌اند که فرزندان آن‌ها زنده نمی‌مانند. اما به‌نظر می‌رسد که چنین آزمایشی در کشور برزیل با شکست رو‌به‌رو شده است و اکنون ژن‌هایی از پشه‌های جهش‌یافته وارد جمعیت بومی شده‌اند.

در آغاز، ایده عملی به‌نظر می‌رسید. پشه‌های نر Aedes aegypti ازلحاظ ژنتیکی مهندسی شدند تا دارای یک ژن کشنده‌ی غالب باشند. براین‌اساس، جفت‌گیری این نرها با پشه‌های موجود در طبیعت، می‌توانست موجب کاهش تعداد فرزندان حاصل شود و آن‌هایی که زنده می‌ماندند، چنان ضعیف بودند که به سن تولیدمثل نمی‌رسیدند. درنهایت، این برنامه باید جمعیت پشه‌ها را در این منطقه به‌شدت کاهش می‌داد. کاهش جمعیت پشه‌ها به‌معنای کاهش بیماری‌هایی مانند تب دنگی، تب زرد، زیکا و مالاریا است که به‌وسیله‌ی پشه منتقل می‌شوند و از آن‌جایی که فرزندان آن‌ها به‌اندازه‌ی کافی زنده نمی‌مانند تا با هم جفت‌گیری کنند، ژن‌های حشرات مهندسی‌شده باید به‌طور سیستماتیک از مخزن ژنی جمعیت وحشی جدا بماند. بنابراین، تنها اثر قابل مشاهده باید کاهش جمعیت پشه‌ها باشد. متاسفانه چنین اتفاقی نیفتاد. پژوهشگران دانشگاه ییل پشه‌های اطراف شهر ژاکوبینا در برزیل را مورد بررسی قرار داده‌اند؛ جایی که بزرگ‌ترین آزمایش از این نوع طی چند سال گذشته انجام شده است. نه‌تنها تعداد حشرات طی ماه‌ها پس از آزمایش کاهشی پیدا نکرد بلکه برخی از حشرات بومی ژن‌هایی را از پشه‌های مهندسی‌شده به‌همراه داشتند. جفری پاول نویسنده‌ی مقاله‌ای که این موضوع در آن توضیح داده شده است، می‌گوید:

این ادعا وجود داشت که ژن‌های حاصل از سویه‌ی آزاد شده وارد جمعیت عمومی نمی‌شوند زیرا فرزندان آن‌ها خواهند مرد. به نظر این موضوع اتفاق نیفتاد.

سویه‌ی مهندسی‌شده پشه به‌وسیله‌ی شرکتی به نام Oxitec توسعه یافته بود که قبلا مجوز FDA را برای انجام این نوع آزمایش‌ها دریافت کرده بود. در مورد برزیل، به‌مدت ۲۷ ماه، هر هفته حدود ۴۵۰ هزار پشه نر تغییر ژنتیکی داده شده در ژاکوبینا رها می‌شدند که درمجموع شامل ده‌ها میلیون حشره می‌شد. به‌منظور نظارت بر این کار، پژوهشگران دانشگاه ییل، ژنوم سویه‌ی مهندسی‌شده و نوع وحشی را قبل از آزاد کردن حشرات تغییریافته و سپس ۶، ۱۲، ۲۷ و ۳۰ ماه پس از آزاد کردن مورد بررسی قرار دادند. در پایان آزمایش شواهد آشکاری به دست آمد که نشان می‌داد ژن‌های حشرات ترانس‌ژنیک وارد ژنوم جمعیت وحشی شده‌اند. اگرچه پشه‌های مهندسی‌شده فرزندان بسیار کمتری تولید می‌کردند اما به‌نظر می‌رسید فرزندان حاصل به‌اندازه‌ی مورد انتظار ضعیف نیستند. ظاهرا برخی از آن‌ها به بلوغ رسیده و با دیگر پشه‌های نوع خود جفت‌گیری می‌کنند.

در حالی‌که در آغاز جمعیت پشه‌ها کاهش پیدا کرد اما پس از ۱۸ ماه رشد جمعیت آغاز شد. پژوهشگران بر این گمان هستند که شاید پشه‌های ماده متوجه شده باشند و از جفت‌گیری با نرهای تغییریافته اجتناب کرده باشند. بدتر اینکه، آزمایش ژنتیکی ممکن است تأثیر مخالفی داشته باشد و پشه‌ها را حتی مقاوم‌تر کرده باشد.

حشرات موجود در منطقه اکنون از سه سویه‌ی ترکیب شده با هم تشکیل شده‌اند: حشرات بومی برزیلی و نیز سویه‌هایی از کوبا و مکزیک یعنی دو سویه‌ای که برای ایجاد حشرات ترانس‌ژنیک با هم تلاقی داده شدند. غنی‌تر شدن مخزن ژنی می‌تواند موجب قدرتمندتر شدن پشه‌ها شود. دانشمندان به مردم اطمینان می‌دهند که پشه‌های ترکیبی خطر سلامتی اضافه‌ای ندارند اما هنوز جای نگرانی است. مشخص نیست که این اتفاق چه تأثیری روی انتقال بیماری یا دیگر روش‌های کنترل داشته باشد. پاول می‌گوید:

این، غیر قابل پیش‌بینی بودن نتیجه است که نگران‌کننده است. براساس مطالعات آزمایشگاهی می‌توان پیش‌بینی کرد که تأثیر احتمالی ناشی از آزاد کردن پشه‌های ترانس‌ژنیک چه خواهد بود اما باید در مراحل انجام چنین آزمایش‌هایی مطالعات ژنتیکی انجام شود که مشخص شود که آیا نسبت‌به آن‌چه پیش‌بینی شده، اتفاق دیگری رخ داده است.

نتایج این پژوهش در مجله‌ی Scientific Reports منتشر شده است.

مرسدس بنز در طول ۸ سال تولید اتاق W221 اس کلاس بیش از ۵۰۰ هزار دستگاه از این خودروی لوکس را تولید کرد. اس کلاس اتاق W221 با این آمار فروش همچنان یکی از پرفروش‌ترین نسل‌های این خودروی آلمانی به شمار می‌رود. تعداد زیاد این خودرو در بازار سبب شد تا شرکت لورینسر اقدام به طراحی کیت تیونینگ پیشرانه و ظاهری برای این مدل کند. کیت تیونینگ جدید لورینسر برای مرسدس بنز اس کلاس بدون درنظرگرفتن مالیات ۱۱۹۶ دلار قیمت دارد. لورینسر برخلاف برخی تیونرها که فقط نسخه‌های قوی را تیونینگ می‌کنند برای اکثر کدهای اس کلاس کیت تیونینگ دارد. کیت‌ جدید لورینسر قابلیت نصب در مدل‌های S250 CDI، S320 CDI، S350 BlueTec، S350 CDI، S420 CDI و S500 CGI را دارد. 

لورینسر یک کیت نیز برای مدل S63 AMG در نظر دارد که قدرت و گشتاور این مدل را از ۵۳۶ اسب‌بخار و ۸۰۰ نیوتن‌متر به ۵۹۵ اسب‌بخار و ۹۵۰ نیوتن‌متر افزایش می‌دهد. نسخه‌های سال‌های آخر S63 AMG هم که ۵۶۳ اسب‌بخار قدرت و ۹۰۰ نیوتن‌متر گشتاور داشتند با نصب این کیت به قدرت ۶۲۲ اسب‌بخار و گشتاور ۱۰۵۰ نیوتن‌متر دست پیدا خواهند کرد. کیت مخصوص S63 AMG قیمتی در حدود ۱۳۰۰ دلار دارد. 

در کنار کیت‌های تقویت موتور، لورینسر کیت بدنه‌ی جدیدی شامل سپرهای اسپرت جلو و عقب، رکاب جانبی اسپرت و دیفیوزر عقب را به قیمت ۵۲۵۸ دلار عرضه می‌کند. بخش‌های دیگر مانند جلو پنجره‌ی کرومی و اسپویلر سقفی عقب نیز به ترتیب ۵۸۵ دلار و ۴۱۴ دلار قیمت دارند. گلگیرهای اسپرت نیز به قیمت ۱۸۲۱ دلار قابل خرید هستند. یک کیت کاهش ارتفاع مخصوص سیستم تعلیق وجود دارد که به قیمت ۴۴۱ دلار به مشتریان ارائه می‌شود. در نهایت نیز به رینگ‌های ۲۱ اینچی زیبای لورینسر به قیمت ۵۷۴ دلار می‌رسیم.

درایور گرافیکی ۲۶٫۲۰٫۱۶۰٫۹۹۹ اینتل، که این شرکت پردازنده‌ساز کاملاً اتفاقی پست و حالا دیگر حذف کرده است، جزئیات چهار کارت‌گرافیک مستقل را همراه‌ با پیکربندی احتمالی گرافیک‌ مجتمع پردازنده‌های راکت‌لِیک (Rocket Lake) برملا می‌کند.

جلوتر که برویم، اینتل تمام محصولات گرافیکی‌اش (چه مستقل و چه مجتمع در داخل پردازنده‌) را با نام تجاری جدید Xe عرضه خواهد کرد. این تراشه‌ساز با عرضه‌ی کارت‌های گرافیک مستقل در بخش میانی و پرچم‌دار بازار، برنامه‌های بزرگی برای رقابت با غول‌های این عرصه، انویدیا و AMD دارد. کارت‌های گرافیک اینتل با فناوری ۱۰ نانومتری ساخته و احتمالاً سال آینده عرضه خواهند شد.

درایور گرافیکی مذکور به اسم رمزهای DG1 و DG2 اشاره می‌کند که احتمالا دو حرف DG مخفف کلمات گرافیک‌مستقل (Discrete Graphics) باشند. محصولات DG1 و DG2 پسوند‌های LP و HP هم دارند که احتمالاً مخفف توان پایین (Low-powered) و توان بالا (High-powered) باشند که می‌تواند روش اینتل برای تفکیک محصولات سطح بالا از محصولات ضعیف‌تر و سطح پائینش باشد. 

; RKL HW 

iRKLLPGT1H32 = "Intel(R) UHD Graphics, RKL" "gfx-driver-ci-master-2624" 

iRKLLPGT1HPro32 = "Intel(R) UHD Graphics, RKL" "gfx-driver-ci-master-2624" 

iRKLLPGT1S32 = "Intel(R) UHD Graphics, RKL" "gfx-driver-ci-master-2624" 

iRKLLPGT0P5S16 = "Intel(R) UHD Graphics, RKL" "gfx-driver-ci-master-2624" 

iRKLLPGT1U32 = "Intel(R) UHD Graphics, RKL" "gfx-driver-ci-master-2624" 

iRKLLPGT0P5U16 = "Intel(R) UHD Graphics, RKL" "gfx-driver-ci-master-2624" 

iRKLLPGT0 = "Intel(R) UHD Graphics, RKL" "gfx-driver-ci-master-2624"

کاملاً مطمئن نیستیم که اعداد انتهایی دقیقا چه معنایی می‌دهند، اما اگر به‌درستی حدس زده باشیم، این اعداد نماینده‌ی تعداد واحدهای اجرایی (EUs) هستند که در اینصورت، خانواده‌ی DG2 می‌تواند شامل سه محصول مختلف با ۱۲۸، ۲۵۶ و ۵۱۲ واحد اجرایی (EUs) باشد. اگر بر مبنای تعداد EU بخواهیم قضاوت کنیم، احتمالاً محصولات خانواده‌ی DG2 در دسته‌ی میان‌رده قرار می‌گیرند.

در اخبار دیگری، به پردازنده‌های RKL یا راکت‌لیک (Rocket Lake) در درایور گرافیکی اینتل اشاره شده بود. اگر احیاناً ترتیب نام پردازنده‌های اینتل را فراموش کرده‌اید، راکت‌لیک قرار است جانشین CML یا کامت‌لیک (Comet Lake) باشد. باید تأیید کنیم که راکت‌لیک هم از نود (node) پردازشی ۱۴ نانومتر استفاده خواهد کرد هرچند که ظاهراً قرار است تراشه‌های RKL از هر دو چیپلِت ۱۰ و ۱۴ نانومتری بهره ببرند. مطابق نقشه‌ی راه اینتل، پردازنده‌های RKL باید در اواسط ۲۰۲۰ وارد بازار بشوند.

 

; RKL HW

iRKLLPGT1H32 = "Intel(R) UHD Graphics, RKL" "gfx-driver-ci-master-2624"

iRKLLPGT1HPro32 = "Intel(R) UHD Graphics, RKL" "gfx-driver-ci-master-2624"

iRKLLPGT1S32 = "Intel(R) UHD Graphics, RKL" "gfx-driver-ci-master-2624"

iRKLLPGT0P5S16 = "Intel(R) UHD Graphics, RKL" "gfx-driver-ci-master-2624"

iRKLLPGT1U32 = "Intel(R) UHD Graphics, RKL" "gfx-driver-ci-master-2624"

iRKLLPGT0P5U16 = "Intel(R) UHD Graphics, RKL" "gfx-driver-ci-master-2624"

iRKLLPGT0 = "Intel(R) UHD Graphics, RKL" "gfx-driver-ci-master-2624"

احتمالاً گرافیک‌های مجتمع RKL در پیکربندی‌های GT0 و GT0.5 و GT1 ارائه بشوند که البته فقط یک لیست اولیه بوده و احتمال دارد پیکربندی GT2 هم متعاقباً معرفی بشود. با نگاه به این اسامی رمز، حدس می‌زنیم که GT0 و GT0.5 دارای ۱۶ واحد اجرائی EU و مدل بالاتر GT1 هم تا ۳۲ واحد EU داشته باشد. البته GT1 ورژن pro هم خواهد داشت.

سامسونگ از فناوری جدیدی در ساخت درایوهای SSD رونمایی کرد که در صورت پیاده‌سازی نهایی احتمالا تأثیری شگرف بر افزایش عمر این دسته از محصولات ذخیره‌سازی خواهد داشت. کره‌ای‌ها فناوری جدید را با شعار پیش‌گامی نوآورانه در صنعت معرفی کردند.

نوآوری سامسونگ به‌صورت نرم‌افزار مکمل درایو SSD و به‌نام Fail-in-place یا FIP معرفی شد. طبق ادعای شرکت، فناوری جدید می‌تواند موجب نامیرا شدن درایوهای SSD هم بشود. از مشکلات همیشگی درایوهای SSD می‌توان به فشار بر تراشه‌ی درایو و توقف فعالیت آن اشاره کرد که احتمالا با روش جدید سامسونگ برای همیشه حل خواهد شد.

لایه‌ی عایق که حفاظت از واحدهای ذخیره‌سازی داخلی را در درایوهای SSD بر عهده دارد، عموما در اثر گذشت زمان و قرار گرفتن در معرض الکتریسیته از بین می‌رود. چنین روندی از اتفاق‌های رایج در استفاده از درایوهای SSD محسوب می‌شود، چون این درایوها ناگذیر انتقال اطلاعات را از طریق سیگنال‌های برقی انجام می‌دهند. با گذشت زمان جریان زیادی از لایه‌ی عایق عبور می‌کند که درنهایت منجر به از بین رفتن آن می‌شود درنهایت امکان نوشتن داده‌های بیشتر در آن بخش از درایو ذخیره‌سازی از بین می‌رود.

با اینکه در طول زمان و عبور جریان زیاد از لایه‌ی عایق، امکان نوشتن داده روی آن از بین برود، هنوز امکان خواندن داده‌های موجود وجود دارد. سامسونگ با استفاده از همین حقیقت، فناوری جدید را توسعه داده است. قابلیت FIP سامسونگ امکان شناسایی غیرفعال شدن تراشه‌های NAND انفرادی را دارد. این فناوری سپس به نرم‌افزار داخلی SSD امکان می‌دهد تا داده‌ها را از آن بخش به بخش سالم با تراشه‌ی NAND جدید منتقل کند. همه‌ی فعالیت‌ها به‌صورت خودکار انجام می‌شود و کاربر نیازی به نگرانی درباره‌ی تراشه‌ها ندارد.

فناوری‌های دیگر موجود در صنعت SSD به‌اندازه‌ی FIP متمرکز بر کاربران نهایی درایوهای ذخیره‌ساز نیستند؛ کاربرانی که به‌نوعی از تعویض و جایگزینی درایوها به‌خاطر از بین رفتن تراشه خسته شده‌اند. البته پیشرفت‌هایی که در فناوری مجازی‌سازی SSD و V-NAND انجام شده است، احتمالا برای کاربران تجاری هدف FIP کاربردی باشد. به‌هرحال فناوری جدید سامسونگ هم به‌صورت مستقل برای کاربران نهایی یا همان مصرف‌کننده قابل استفاده نخواهد بود.

سامسونگ درحال‌حاضر فناوری خود را متمرکز بر مدل‌های سروری PCIe 4 SSD معرفی کرد. از میان آن‌‌ها می‌توان خانواده‌های PM1733 و PM1735 را نام برد که قطعا برای استفاده در دستگاه‌هایی همچون لپ‌تاپ مناسب نیستند. البته به‌زودی در هر دوی این خانواده‌ها مدل‌هایی با فرم فاکتور Half Height, Half Length یا HHHL عرضه خواهد شد که برای استفاده در کامپیوترهای رومیزی مناسب هستند.

سامسونگ هیچ اطلاع‌رسانی دقیقی درباره‌ی قیمت مدل‌های جدید SSD انجام نداد. البته با توجه به قیمت مدل‌های قبلی می‌توان پیش‌بینی کرد که برچسب‌های قیمتی چند هزار دلاری برای آن‌ها انتخاب شود. درنهایت کاربران عادی توانایی دسترسی به فناوری به‌روز سامسونگ را نخواهند داشت و باید تا عرضه‌ی پیش‌فرض آن در درایوهای SSD مخصوص مصرف‌کننده منتظر بمانند.

هر هفته، جالب‌ترین و برترین عکس‌های علمی از سراسر جهان را از نگاه زومیت تقدیم شما خوانندگان گرانقدر می‌کنیم. در دنیای پر رسانه‌ی امروز، تصاویری هستند که به دلیل اهمیت رسانه‌ای خود بارها و بارها دیده می‌شوند و به اشتراک گذاشته می‌شوند. اما از سوی دیگر، برخی از این تصاویر اگرچه با اهمیت باشند، مهجورانه به دست فراموشی سپرده می‌شوند. گاهی برخی از همین تصاویر، گفتنی‌هایی بیش‌ از گزارش‌ها و مقالات پر بازدید دنیای پر خبر امروز دارند. در ادامه به بررسی برخی از تصاویر علمی منتخب هفته به‌همراه داستان نهفته در پَس هر کدام خواهیم پرداخت. با ما همراه باشد:

فراخوان آژانس فضایی اروپا برای اکتشاف دالان‌های ماه

از آنجایی که ضرب‌الاجل ناسا برای رفتن به ماه تا سال ۲۰۲۴ است. آژانس فضایی اروپا (ESA) هم می‌خواهد از این فرصت استفاده کند و غارها یا همان دالان‌های گدازه‌‌ی کره ماه را اکتشاف کند. آژانس فضایی اروپا، طی فراخوانی اعلام کرده که پذیرای پیشنهاد‌ها مختلف و راهکارهای پیشنهادی برای طراحی کاوشگرهای رباتیکی است که قابلیت اکتشاف این دالان‌های گدازه‌ای را داشته باشند. مهلت ارسال طرح‌های پیشنهادی برای کاوشگر غارنورد آژانس فضایی اروپا تا ۳۱ اکتبر (۹ آبان) خواهد بود. کاوش و نقشه‌برداری از این دالان‌ها می‌تواند اطلاعات جدیدی را در مورد ساختار و ماهیت ماه‌ فراهم کند.

در عین حال، قبلا دانشمندان پیشنهاد داده‌اند که می‌توان از دالان‌های گدازه به‌عنوان سکونتگاه‌های دراز مدت برای فضانوردان آینده در ماه استفاده کرد. چنین دالان‌های زیر سطحی از فضانوردان در برابر پرتوهای کیهانی و اشعه‌های مضر دیگر محافظت کرده و احتمالا دسترسی و استخراج آب‌یخ و سایر منابع زیر سطحی را نیز امکان‌پذیر می‌کنند.

بزرگ‌ترین تلسکوپ جهان بیش از ۱۰۰ انفجار سریع رادیویی را کشف کرد

رادیو تلسکوپ چینی‌ها برای اولین‌بار موفق به دریافت سیگنال‌های ویژه‌ای از کهکشانی در فاصله‌ی‌ ۳ میلیارد سال نوری از زمین شده است. این سیگنال‌ها که به «انفجارهای رادیویی سریع (FRB)» شناخته می‌شوند، پالس‌های بسیار سریع و قدرتمندی از موج‌های رادیویی هستند که به‌سرعت محو می‌شوند. حال، تلسکوپ کروی با دیافراگم ۵۰۰ متری ملقب به «چشم آسمان» توانسته حدود ۱۰۰ پالس از این سیگنال‌های مرموز را کشف کند. چشم آسمان بین روزهای ۱۰ اوت (۱۹ مرداد) تا حدود ۱۰ روز قبل، توانست بیش از ۱۰۰ سینگال را از یک چشمه‌ کشف کند. دانشمندان هنوز اطلاع زیادی در مورد ماهیت این پالس‌های انفجاری ندارند اما تصور می‌کنند، در صورت بررسی چنین امواج مرموزی، اطلاعات ارزشمندی از جهان‌های دوردست و حتی اسرار شکل‌گیری کیهان به دست آورند.

ناسا برنده ۲ جایزه امی شد

اعضای پشت‌صحنه ناسا که توانسته بودند به‌خوبی پرواز تاریخی کپسول فضایی دراگون اسپیس‌ایکس به ایستگاه فضایی بین‌المللی در ماه اردیبهشت امسال را پوشش دهند، موفق شدند در بخش هنرهای خلاق هفتادویکمین «جایزه اِمی (Emmy Awards)» برگزیده شوند. دلیل اهدای جایزه از سوی هیئت داوران آکادمی هنرها و علوم تلویزیون آمریکا، برنامه تعاملی فوق‌العاده ناسا و اسپیس‌ایکس برای به اشتراک گذاشتن این مأموریت مهم با مردم به‌وسیله ویدئوهای زنده، عکس‌ها و شبکه‌های اجتماعی اعلام شد. 

جیم برایدنستاین، مدیر ناسا دقایقی پس از اعلام برندگان جایزه امی در توییتر شخصی خود نوشت:

همین حالا برنده جایزه امی شدیم که ما را یک گام به هدفمان یعنی فرستادن فضانوردان ناسا از خاک آمریکا به فضا نزدیک‌تر کرد. به همه‌ی دست‌اندرکاران و کسانی که یاری رساندند ناسا این رویداد را با سایر‌‌ (مردم آمریکا) به اشتراک بگذارد تبریک می‌گویم.

ناسا برنده دومین جایزه امی خود در بخش برنامه تعاملی اورجینال نیز شد

مأموریت آزمایشی اسپیس‌ایکس که از آن به نام «مأموریت دمو-۱»یا «دی‌ام-۱» نیز یاد می‌شود، مأموریت بدون‌سرنشین ۶ روزه‌ای به‌وسیله کپسول فضایی دراگون این شرکت خصوصی فضایی بود. اسپیس‌ایکس به‌همراه بوئینگ، یکی از شرکای تجاری ناسا در «برنامه خدمه تجاری (Commercial Crew Program)» است. هدف این برنامه در نهایت خاتمه به وابستگی ناسا به فضاپیماهای سایوز روسیه و انجام سفرهای فضایی از خاک آمریکا است. در همین حال ناسا در جایزه امی امسال جایزه دیگری را هم نصیب خود کرد. ناسا روز یکشنبه به افتخار پوشش ستایش‌برانگیزش از فرود سطح‌نشین «این‌سایت (InSight)» در مریخ که سال گذشته انجام گرفت نیز برنده دومین جایزه امی خود در بخش برنامه تعاملی اورجینال شد.

اروپایی‌ها به‌دنبال دستیابی به فضاپیماهای چندبار مصرف‌پذیر

 شرکت «آریان‌اسپیس (Arianespace)» که بیشتر شهرتش را مدیون ساخت موشک‌های آریان-۵ است، قصد دارد، موشک‌های آینده خود را در صنعت هوافضا رقابتی‌تر سازد. همان‌طور که ممکن است از موشک‌های چندبار مصرف‌پذیر فالکون ۹ و فالکون هوی اسپیس‌ایکس حدس زده باشید، قابلیت چندبار مصرف‌پذیری همان ویژگی منحصر به‌فردی است که فضاپیماهای اسپیس‌ایکس را یک کلاس بالاتر از رقبایش قرار داده است. حال، آریان‌اسپیس می‌خواهد همین کار را انجام دهد. آریان‌اسپیس و مرکز ملی پژوهش‌های فضایی فرانسه (CNES)  اسفند ماه گذشته، تفاهم‌نامه‌ای را برای ساخت یک «سکوی شتاب‌‌دهنده‌» جدید به امضا رساندند که برای توسعه موشک‌های جدیدِ چندبار مصرف‌پذیر مناسب خواهد بود. این سکو که «آریان‌ورکز (ArianeWorks)» نام دارد، تمامی تیم‌های پژوهشی را به زیر یک چتر خواهد برد و امکانات لازم برای تحقیق و توسعه‌ را فراهم می‌کند. در تصویری مفهومی که مشاهده می‌کنید، یک نمونه اولیه‌ی موشک «تمیس (Themis)» چندبار مصرف‌پذیر در حال بازگشت از مأموریت خود به زمین است.

۲۳۰ سال از کشف ستاره‌ مرگ گذشت!

 ویلیام هرشل، ستاره‌شناس بریتانیایی-آلمانی روز ۱۷ سپتامبر سال ۱۷۸۹، قمر میماس را کشف کرد. البته در آن زمان خبری از جنگ ستارگان نبود و هیچکس هم از «ستاره‌ مرگ (Death Star)» و طبعا دارت ویدر خبر نداشت، اما با این وجود، شباهت این دو به هم انکار نشدنی است.

ستاره مرگ مجموعه‌ی جنگ‌ ستارگان

 میماس، ۳۹۶ کیلومتر قطر دارد و کوچک‌ترین جرم کیهانی است که توانسته به شکل یک کّره در بیاید و یکی از مشهورترین اقمار سیاره‌ی زحل محسوب می‌شود. میماس ناهمواری‌ها و دهانه‌های بسیاری دارد خصوصا دهانه‌ی مشهور «ستاره‌ی مرگ» که به افتخار ویلیام هرشل به «دهانه‌ی هرشل» مشهورت است. این دهانه ۱۳۹ کیلومتری، حدود یک سوم کل قمر را تشکیل می‌دهد.

حل معمای چند ده ساله با گوگل مپس

ویلیام ارل مولت، کارگزار ۴۰ ساله شرکت وام‌مسکن برای آخرین بار روز ۷ نوامبر سال ۱۹۹۷ دیده شد. او که به ندرت الکل مصرف می‌کرد، آن شب بر حسب اتفاق به یک باشگاه شبانه در لانتانا، فلوریدا رفت. براساس تحقیقات پلیس محلی، او آن شب حدود ساعت ۲۳ باشگاه شبانه را ترک کرد و سوار بر اتومبیلش شد. مولت در راه به همسرش زنگ زد و گفت که به‌زودی به خانه خواهد آمد. اما مولت بیچاره، نه آن شب و نه هیچ شب دیگری به خانه برنگشت تا برای همیشه مفقودالاثر اعلام شود و سرانجام با وجود پیگیری‌های مستمر خانواده‌ و دوستانش، پرونده‌اش کاملا بسته شود. مولت برای بیش از دو دهه مفقودالاثر باقی ماند تا اینکه یک نقشه‌بردار محلی در شهر فلوریدا، در حال مشاهده تصاویر ماهواره‌ای گوگل مپس در محله‌ی خود، خودرویی را در حوضچه‌ای پشت یک خانه پیدا کرد.

او بعدا نزد باری فی، صاحب ملک رفت و جریان را به اطلاع او و سپس مأمورین رساند. بالاخره دفتر کلانتری ناحیه‌ی پالم بیچ گزارش داد، اتومبیل شناسایی شده یک ساترن سری اس ساخت شرکت ساترن کورپوریشن مدل ۱۹۹۴ متعلق به مولت است. این ملک در زمان مرگ مولت در حال ساخت‌وساز بوده و جالب اینکه در طول مراحل مختلف احداث نیز آثار مولت کشف نشده بود. اما به گفته این نقشه‌بردار محلی، خودروی مولت از سال ۲۰۰۷ در گوگل ارث قابل مشاهده بوده، اما کسی متوجه آن نشده است.

کیسه‌دار باستانی استرالیا دو برابر یک خرس قطبی جثه داشته است!

میلیون‌ها سال پیش، از اواخر دوره‌ی الیگوسن تا اواخر پلیستوسن (۲۳ میلیون تا ۱۰ هزار سال قبل)، کیسه‌داران غول‌پیکری به نام «پالوركست‌ آزیل (Palorcheste Azeal)» در شرق استرالیا زندگی می‌کردند. اکنون دانشمندان با بررسی دقیق اندام این غول‌های باستانی اطلاعات بیشتری از آن‌ها به‌دست آوردند. به عقیده دانشمندان، پالورکست آزیل، بیش از ۱ تن وزن داشته است.

به‌گفته‌ی دانشمندان، این گیاهخواران عظیم‌الجثه قدرت بالایی در خراشیدن و کندن شاخه و پوست درختان داشته‌اند و دارای ویژگی‌های خاصی بودند که قبلا در هیچ پستاندار دیگری دیده نشده است. صورت پالوركست آزیل نیز شباهت غریبی به تاپیرهای امروزی (پستاندارانی شبیه خوک با پوزه‌های کوتاه) داشته‌ است.

این غروب ارغوانی اصلا طبیعی نیست!

هنگامی که آتشفشان سابقا خاموش «رایکوک (Raikoke)» روسیه تیر ماه امسال شروع به فوران کرد، ستونی از خاکستر و گازهای آتشفشانی را از دهانه‌ی ۷۰۰ متری خود به جو زمین پرتاب کرد که حتی از ایستگاه فضایی بین‌المللی قابل مشاهده بودند. اما تأثیرات این فوران آتشفشانی به همین‌جا ختم نشد. بلکه حالا دو ماه بعد، گلن رندال، عکاس و کوهنوردی در کلورادو متوجه رنگ غیرطبیعی مایل به ارغوانی غروب‌های آفتاب در این منطقه شده است. در واقع به‌گفته‌ی، پژوهشگران دانشگاه کلرادو در بولدر، بسیاری از مردم در سایر نقاط نیز متوجه طلوع و غروب آفتاب به رنگ‌های غیر طبیعی شده‌اند. دانشمندان با فرستادن بالون سنجش‌گری بر فراز ۳۲ کیلومتری منطقه‌ی وایومینگ در غرب آمریکا، دریافتند فوران آتشفشان رایکوک نقش عمده‌ای در این پدیده آب‌وهوایی داشته است. در واقع، بررسی‌ها نشان داد، ذرات معلق در هوای ناشی از این فوران، ۲۰ برابر غلیظ‌تر از حد عادی است و به همین جهت، منجر به این طلوع و غروب‌های آفتاب منحصر‌به‌فرد شده است. پدیده‌ای که به «پراکندگی» مشهور است و در آن ذرات موجود در لایه‌ی اوزن کره زمین، مانند دی‌اکسید گوگرد و خاکستر ناشی از فوران آتشفشانی، نور خورشید را بازتاب می‌دهند و در نتیجه موجب پخش شدن رنگ‌های خاصی در جو کره زمین می‌شوند.

گشت‌وگذاری در میان برترین عکس‌های نجومی سال ۲۰۱۹

برندگان مسابقه «عکاسی نجومی ۲۰۱۹ اعلام شدند. برندگان امسال در بخش‌های مختلف عکس‌های خارق‌العاده و دیدنی را از شفق قطبی و لکه‌های خورشیدی تا سحابی‌ها به‌همراه نماهای تماشایی از ماه‌گرفتگی به هیئت داوران مسابقه ارسال کرده بودند. مسابقه عکاسی نجومی امسال نیز به همت رصدخانه سلطنتی گرینویچ با همکاری شرکت «اینسایت اینوستمنت (Insight Investment)» و «مجله بی‌بی‌سی اسکای نایت (BBC Sky at Night Magazine)» برگزار شد. در رقابت عکاسی نجومی امسال که یازدهمین دوره‌ی این رقابت بود، ۴۶۰۰ شرکت‌کننده (که رکوردی جدید برای رقابت محسوب می‌شد) از ۹۰ کشور جهان شرکت کرده بودند. برگزارکنندگان رقابت امسال بخش جدیدی به نام «جایزه‌ی سِر پاتریک مور» را برای بهترین عکاسان تازه‌وارد نیز راه‌اندازی کرده بودند که به‌طور مشترک به دو عکاس اهدا شد.

عکس: «هلال ماه در طول روز» برنده نفر دوم بخش «ماه ما (Our Moon)»؛ عکاس: رافائل ریوز از کشور اسپانیا

لازلو فرانسیس مجارستانی برای عکس «در میان سایه‌ها»ی خود جایزه برتر مسابقه عکاسی نجوم ۲۰۱۹ به ارزش ۱۰ هزار پوند (۱۲٫۳۵۰ دلار آمریکا) را نصیب خود کرد. عکس ترکیبی فرانسیس، ۲۵ مرحله‌ی ماه‌گرفتگی یا خُسوف ۲۱ ژانویه ۲۰۱۹ (۱۱ دی ‍۱۳۹۷) را به زیبایی به تصویر کشیده بود.