به نظر ميرسد، دانستن اصول فيزيك حاكم بر ماهيت عملكرد چسبهاي نواري نميتواند به منزله در دست داشتن كليد ورود به دنياي ساخت و توليد آن باشد، اما برخلاف آنچه دانشمندان دريافتهاند، ميتوان با يافتن پاسخ اين سوال براي بسياري از سوالاتي كه در اين زمينه ذهن افراد را به خود مشغول كرده، به پاسخ قابل قبولي دست يافت.اگر سطح يك تكه چسب نواري را به كمك يك ميكروسكوپ قوي و پيشرفته مورد بررسي قرار دهيد، مشاهده ميكنيد سطح آن مسطح نيست. در سطح چسب نواري، نقاط فرورفته و برجستگيهايي وجود دارد كه با چشم غيرمسلح ديده نميشود.زماني كه سطح چسب نواري در تماس با سطح ديگر تحت فشار قرار ميگيرد، حبابهاي هوا در فاصله ميان اين دو سطح و در داخل فرورفتگيهاي سطح چسب به دام ميافتد. اين حبابهاي هوا مانند ميليونها واحد مكنده عمل ميكند و به همين دليل، چسب به سطح مورد نظر چسبيده و بسختي از آن جدا ميشود. براي اينكه چسب را از سطحي كه به آن چسبيده، جدا كنيد بايد حبابهاي هواي به دام افتاده را آزاد كنيد. براي اين كار بايد به آرامي چسب را از روي كاغذ بلند كنيد، زيرا وقتي چسب نواري روي سطحي ميچسبد، حبابهاي هوا به گونهاي مهر و موم ميشود كه حتي يك مولكول هوا هم نميتواند به داخل هيچ كدام از اين حبابها راه يابد. با چسبيدن نوار چسب روي سطح مورد نظر فشار هواي داخل هر يك از حبابها و ابعاد آنها كاهش مييابد. به اين معني كه فشار هواي محيط بر فشار هواي داخل حبابهاي هوا غلبه كرده، موجب هرچه بهتر چسبيده شدن آن ميشود، اما اگر نيروي كافي اعمال كنيد، ميتوانيد براحتي چسب را از هر سطحي جدا كنيد. وقتي برش يا منفذ كوچكي در سطح چسب ايجاد ميشود، هوا به سطح زير چسب نفوذ كرده، چسب براحتي جدا ميشود. ماده چسبنده موجود در چسبهاي نواري با ماده چسبندهاي كه در چسبهاي مايع وجود دارد متفاوت است. بر خلاف چسبهاي مايع كه ماده چسبنده آن پس از خشك شدن موجب چسبيدن دو سطح يا دو قطعه مختلف ميشود؛ چسبهاي نواري به محض اينكه قطعهاي از آن را جدا ميكنيد، اين قابليت را دارند كه سطوح يا قطعات مورد نظر را به هم بچسبانند؛ البته نوع ماده چسبندهاي كه در تهيه چسبهاي نواري به كار ميرود با توجه به كاربرد آن متفاوت است.
.: Weblog Themes By Pichak :.