تبادل لینک هوشمند
رصدخانه "چاندرا"( Chandra) که متعلق به "سازمان فضایی آمریکا"(ناسا) است دو تصویر زیبا از دو پدیده کهکشانی منتشر کرد.
به نقل از ناسا، رصدخانه چاندرا به رصد منابع اشعه ایکس در فضا می‌پردازد و اطلاعات جالبی از آنها منتشر می‌کند.
در ادامه به بررسی دو تصویر که جدیدترین رصدهای این مرکز هستند می‌پردازیم:
1- کهکشان مارپیچی NGC 922
این کهکشان در صورت فلکی "کوره" (Fornax) و در فاصله 150 میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته است.
این کهکشان سیاه‌چاله‌هایی با ابعاد 10 تا 1000 برابر خورشید دارد.
این کهکشان در حدود 300 میلیون سال قبل از برخورد چند کهکشان کوچک‌تر به وجود آمده است و به همین دلیل تعداد سیاه‌چاله‌های آن بسیار زیادتر از کهکشان‌های هم‌نوع آن است.
طول این کهکشان در حدود 75 هزار سال نوری است و با تلسکوپ معمولی از زمین قابل مشاهده است.
2- حباب گازی غوطه‌ور در کهکشان
در تصویر دیگری که رصدخانه چاندرا منتشر کرده است یک حباب گازی عظیم در فضا مشاهده می‌شود که بقایای یک انفجار ابرنواختری در 400 سال قبل بوده است و حباب آن با سرعت 5000 کیلومتر بر ثانیه در حال بزرگ شدن است.
این انفجار از روی زمین قابل مشاهده بوده است. ابرنواخترها پرجرم ترین ستاره‌های عالم هستند که زندگی خود را با انفجاری عظیم به نام ابرنواختر به پایان می‌برند.
این ستاره ماده خود را به سوی فضا پرتاب می‌کند و ممکن است درخشندگی آن چند روزی از کل یک کهکشان هم بیش‌تر باشد. هنوز هم می‌توان بقایای درخشان ستاره‌های منفجر شده را، که صدها یا هزاران سال پیش از هم پاشیده‌اند، دید. ابرنواخترها نادر هستند؛ در کهکشان خودمان به طور میانگین در هر قرن یک یا دو ابرنواختر رخ می‌دهد که برخی از آنها نیز در پس غبار کهکشان پنهان می‌شوند. آخرین ابرنواختر قطعی که در راه‌شیری دیده شد، ابرنواختر کپلر در سال ۱۶۰۴ میلادی بود. اما اخترشناسان، به‌خصوص رصدگران آماتور، تعداد بسیار بیشتری را در دیگر کهکشان‌ها یافته‌اند.
.: Weblog Themes By Pichak :.