اگر کسبوکار موفقی دارید و میخواهید مجوز استفاده از برندتان را برای کسبوکارتان در مکانی دیگر بدهید یا میخواهد با علامت تجاری کسبوکار معروفی فعالیت تجاری کنید، میتوانید این کار را ازطریق قرارداد فرانشیز انجام دهید. برای مثال، تصور کنید صاحب رستورانی موفق با برندی خوشنام در تهران هستید و میخواهید شعبهای از رستورانتان را در شیراز یا کرمانشاه تأسیس کنید. برای انجام این کار به انعقاد قرارداد فرانشیز نیاز دارید. البته، این مثال فقط بخشی از کاربرد قرارداد فرانشیز را پوشش میدهد.
معنا و کاربرد قرارداد فرانشیز
واژیه فرانشیز بهمعنای مجوز و پروانه و امتیاز است؛ اما پس از مدتی، معنایی اصطلاحی بهخود گرفته و امروزه، بیشتر به نوع خاصی از قرارداد گفته میشود. از این قرارداد در کسبوکارهای بسیاری استفاده میشود. برای مثال، در صنعت فستفود مجموعه رستورانهای مکدونالد (McDonald's) یا KFC، در صنعت هتلداری مَرییات اینترنشنال (Marriott International)، در صنعت فروشگاههای زنجیرهای ایلِوِن ۷ (7 Eleven) و در بسیاری دیگر از صنعتها و کسبوکارها، این قرارداد حضور و اهمیت دارد.
طرفین قرارداد فرانشیز
طرفین قرارداد فرانشیز، فرانشیزدهنده و فرانشیزگیرنده را شامل میشوند. فرانشیزدهنده شخصی است که کسبوکاری مشخص با علامت تجاری و دیگر مالکیتهای فکری ازقبیل اختراع و طرح صنعتی و سرّ تجاری دارد. فرانشیزگیرنده نیز شخص یا اشخاصی هستند که قرار است با علامت تجاری فرانشیزدهنده و بهکمک مالکیتهای فکری مذکور فعالیت کنند.
انواع قرارداد فرانشیز
۱. فرانشیز تولیدی: در فرانشیز تولیدی، فرانشیزدهنده به فرانشیزگیرنده فناوری و چگونگی ساخت محصول با برند فرانشیزدهنده را اعطا میکند. برای مثال، ممکن است فرانشیزدهنده اطلاعات مربوطبه سرّ تجاری یا اختراع انحصاریاش را دراختیار فرانشیزگیرنده قرار دهد تا او بتواند محصول خاصی را با کیفیت مشخصی تولید کند. از این نوع فرانشیز بهطور معمول استفاده فراوانی میشود.
۲. فرانشیز توزیعی: در فرانشیز توزیعی، فرانشیزگیرنده با ضابطهها و دستورهای مشخصی محصولات فرانشیزدهنده را توزیع میکند و میفروشد. برای نمونه، شرکتی ضمن تولید محصول خاصی در کشور ژاپن با شرکتی در ایران قرارداد میبندد تا محصولات او را در ایران توزیع کند و بفروشد.
۳. فرانشیز خدماتی: در این نوع فرانشیز، فرانشیزگیرنده خدماتی را بهعنوان بخشی از مجموعهی فرانشیزدهنده (با علامت تجاری او) انجام میدهد. برای مثال، مراکز تعمیر خودرو برندی خاص، مانند کیا موتورز که در شهرهای مختلف فعالیت میکنند.
کسبوکارهای موفق با استفاده از قرارداد فرانشیز
بسیاری از برندهای معروف جهان بهکمک قرارداد فرانشیز، کسبوکارشان را به سراسر جهان گسترش دادهاند. درادامه، چند نمونه از این کسبوکارها را معرفی میکنیم.
مجموعه رستورانهای مکدونالد
میزان موفقیت مجموعه رستورانهای شرکت مکدونالد بهحدی است که در ۱۱۹ کشور شعبه دارد و در طول روز، به بیش از ۶۲میلیون نفر سرویس ارائه میدهد. این شرکت حدود ۳۹هزار شعبه رستوران در سراسر جهان دارد.
مِری میدز (Merry Maids)
این شرکت کسبوکاری مرتبطبا نظافت و شستوشو ازقبیل نظافت منزل است که بیش از نُهصد فرانشیز یا شعبه در آمریکا و کانادا دارد. مجموع کارکنان این شرکت درحدود هشتهزار نفر است.
مَرییات اینترنشنال (Marriott International)
یکی از شرکتهای گردشگری آمریکایی است که در حوزهی ارائهی خدمات هتلداری و مهماننوازی و مدیریت بر مکانهای اقامتی و رستورانهای زنجیرهای فعالیت میکند. در سال ۱۹۲۷، جان ویلارد مرییات این شرکت را در واشنگتن راهاندازی کرد و درحالحاضر، شبکهای از ۳۸۰۰ شعبه در ۷۴ کشور جهان دارد.
تعهدات فرانشیزدهنده و فرانشیزگیرنده
در قرارداد فرانشیز، هر دو طرف قرارداد دربرابر یکدیگر تعهداتی دارند. درادامه، به برخی از تعهدات مهم اشاره میکنیم.
فرانشیزدهنده
- تعهد به تسلیم: فرانشیزدهنده مکلف است علامت تجاری خود را در قلمرو فعالیت فرانشیزگیرنده ثبت کند تا علاوهبر حمایت قانونی از علامت تجاری، به فعالیتهای فرانشیزگیرنده مشروعیت ببخشد.
- تعهد به ارائه اطلاعات: فرانشیزدهنده بهطور معمول اطلاعات و دانش ویژهای دارد که موجب موفقیت کسبوکارش شده است. بنابراین، ضمن قرارداد فرانشیز باید اطلاعات مدنظر را به فرانشیزگیرنده ارائه کند.
- تعهد به نظارت و کنترل: فرانشیزدهنده باید بهطور مداوم بر عملکرد فرانشیزگیرنده نظارت و آن را بازرسی کند. همچنین، کنترل کیفیت محصول و خدمات ارائهشدهی فرانشیزگیرنده اهمیت بسیاری دارد.
فرانشیزگیرنده
- تعهد به استفاده درست و مناسب از علامت تجاری: فرانشیزگیرنده ضمن قرارداد متعهد میشود اقداماتی انجام ندهد که به اعتبار علامت تجاری لطمه وارد کند. افزونبراین، از علامت تجاری سوءاستفاده نکند.
- تعهد به نداشتن رقابت با نظام فرانشیز: فرانشیزگیرنده متعهد میشود با فرانشیزدهنده رقابت نکند؛ بهگونهایکه به منافع فرانشیزدهنده لطمه وارد نشود.
- تعهد به پذیریش کنترل و بازرسی: فرانشیزگیرنده باید از انجام امور مرتبطبا بازرسی و کنترل کیفیت فرانشیزدهنده جلوگیری نکند.
- تعهد به عمل مطابق سیاستها: فرانشیزگیرنده ملزم است که مطالبق سیاستها و رویههای فرانشیزدهنده عمل کند و از کارهای خودسرانه بدون اطلاع فرانشیزدهنده خودداری کند.
برای اطلاعات بیشتر در این زمینه، به کتاب «حقوق انتقال فناوری» اثر دکتر ابراهیم رهبری رجوع کنید.
برای انعقاد قرارداد فرانشیز چه باید کرد؟
- نوع قرارداد را انتخاب کنید: همانطور که قبلا توضیح دادیم، قرارداد فرانشیز انواع متفاوتی دارد که باید باتوجهبه کسبوکارتان نوع آن را انتخاب کنید. این نوع قرارداد ممکن است فرانشیز تولیدی یا خدماتی یا توزیعی باشد. انتخاب نوع قرارداد به کسبوکارتان بستگی دارد. اگر نمیتوانید بااطمینان نوع قرارداد را انتخاب کنید، از کارشناسان مرتبط، مانند وکلا کمک بگیرد.
- اطلاعات مربوط به کسبوکارتان را جمعآوری کنید: بهمنظور نگارش قرارداد فرانشیز درک درستی از کسبوکار خود و اطلاعات آن باید داشته باشید. شما نیاز دارید بدانید چه عواملی موجب موفقیت کسبوکارتان خواهد شد. از خود بپرسید: داشتن برندی معتبر و معروف چه تأثیری بر کسبوکارتان خواهد گذاشت؟ در محلی که فعالیت میکنید، برند مدنظرتان بهخوبی شناخته شده است یا خیر؟ افزونبراین، کیفیت محصولاتتان را با برندهای معروف مقایسه کنید. برای مثال، اگر صاحب رستورانی هستید، این نکته را درنظر بگیرید که تغییر دستور پخت یا مواداولیه چقدر بر کیفیت غذای شما تاثیر خواهد گذاشت؟ آیا کیفیت ارائهی خدمات به مشتریانِ کسبوکار شما درحد برندهای معروف است؟ آیا نیاز دارید کارمندانتان آموزشهای ویژهای برای ارائه بهتر خدمات ببینند یا خیر؟
- فرانشیزدهندگان بالقوه را شناسایی کنید: اگر مایلاید قرارداد فرانشیزی منعقد کنید و با علامت و رهنمودهای کسبوکاری موفق عمل کنید، ابتدا باید برندهایی را شناسایی کنید که میتوانند به شما کمک کنند. برای این کار میتوانید از اینترنت یا همصنفیهایتان کمک بگیرد.
- هدف از انعقاد قرارداد فرانشیز را مشخص کنید: بهمنظور ایجاد کسبوکاری موفق ازطریق انعقاد قرارداد فرانشیز، هدف یا اهداف مشخص و واضحی باید داشته باشید. اگر برند موفق و شناختهشدهای دارید و کسبوکارتان پردرآمد است، لزومی ندارد بخواهید تغییرات اساسی در رویه فعالیتهایتان ایجاد کنید.
نگارش قرارداد فرانشیز
۱. مفاهیم قرارداد را تعریف کنید: در این قسمت، باید مفاهیمی را تعریف کنید که قرار است در قرارداد فرانشیز استفاده شود. برای مثال، منظور از شخص، شخص ثالث، فناوری و... دقیقا چیست.
۲. اعضا و طرفین قرارداد را مشخص کنید: در این بخش، باید مشخصات طرفین قرارداد فرانشیز، یعنی فرانشیزدهنده و فرانشیزگیرنده را مشخص کنید. این مشخصات بهطور معمول عبارتاند از: نام، نام خانوادگی، آدرس، شمارهتماس شخص حقیقی و نام شرکت، شمارهثبت و آدرس شخص حقیقی.
۳. مجوزها و حقوقی را مشخص کنید که قرار است از فرانشیزدهنده دریافت کنید: هدف از انعقاد قرارداد فرانشیز این است که مجوزها و حقوقی از فرانشیردهنده دریافت کنید. محدودهی این مجوزها و حقوق باید بهطور کامل مشخص شود و ابهامی نداشته باشد. برای مثال، مجوز استفاده از چه فناوریها یا دستورالعملهایی دریافت میکنید یا مطابق این قرارداد در چه محدودهی جغرافیایی میتوانید فعالیت کنید. این قسمت اهمیت بسیاری دارد؛ بنابراین، نهایت دقت خود را برای آن صرف کنید.
۴. استانداردهایی برای استفاده از علامت تجاری تعریف کنید: بهمنظور جلوگیری از بُروز اختلافات یا دعاوی در آینده، بهطور صریح و کامل استانداردهایی برای استفاده از علامت تجاری فرانشیزدهنده تعریف کنید. برای مثال، در چه اندازه و تا چه میزان میتوانید از علامت تجاری استفاده کنید. بهطور معمول فرانشیزدهندگان بخشی از قرارداد را به این موضوع اختصاص میدهند که فرانشیزگیرنده فقط اجازهی استفاده از علامت تجاری را دارد و نمیتواند ادعایی دربارهی مالکیت آن داشته باشد. همچنین، رهنمودهایی نیز دربارهی چگونگی استفاده از علامت به شما ارائه خواهند کرد.
۵. هزینههای فرانشیز را مشخص کنید: در قرارداد خود باید دقیق مشخص کنید که چه مقدار بهعنوان عوض قرارداد فرانشیز پرداخت خواهید کرد. بهطور معمول در قراردادهای فرانشیز سه دسته هزینه مشخص میشود: ابتدایی و سالیانه و بازاریابی ماهیانه.
۶. مدتزمان قرارداد را مشخص کنید: شما باید برای قرارداد فرانشیز خود مدتزمانی تعیین کنید؛ اگرچه میتوانید پس از اتمام قرارداد، آن را مجددا تجدید کنید. این مدت باتوجهبه ماهیت و عرف موجود در کسبوکارتان متفاوت است. بهعبارتدیگر، ممکن است مدت قرارداد شما یکساله یا در مواقعی دَهساله باشد.
۷. محدودهی جغرافیایی فعالیت کسبوکارتان را مشخص کنید: در قرارداد خود مشخص کنید محدودهی فعالیت کسبوکارتان چگونه است. پس از مشخصکردن این محدوده، از فرانشیزدهنده تعهد بگیرید که در آن محدوده، قرارداد فرانشیزی با شخص دیگر منعقد نکند.
۸. دربارهی چگونگی مدیریت و نظارت فرانشیزدهنده بهتوافق برسید: فرانشیزدهندگان بهطور معمول مشخص میکنند در چه فواصل زمانی و چگونه بر فعالیتهای فرانشیزگیرنده نظارت و آن را مدیریت خواهند کرد. این نظارت کنترل کیفیت محصول، برخورد کارمندان با مشتری و... را شامل میشود.
۹. دربارهی تبلیغات توافق کنید: با طرف قراردادتان دربارهی چگونگی تبلیغات باید توافق کنید. برای مثال، آیا فقط فرانشیزدهنده مکلف به انجام تبلیغ است یا خیر؟ آیا فرانشیزگیرنده میتواند در محدودهی فعالیتش برند و کسبوکار را تبلیغ کند؟
۱۰. دربارهی چگونگی حفاظت از اطلاعات مهم توافق کنید: بهمنظور جلوگیری از اختلافات در آینده، اگر در قرارداد فرانشیز، فرانشیزدهنده دانش فنی، سرّ تجاری، اطلاعات مربوطبه اختراع و دیگر اطلاعات مهم را دراختیارتان قرار میدهد، دربارهی چگونگی حفاظت از این اطلاعات کاملا توافق کنید. فرانشیزدهندگان بهطور معمول برای حفاظت از اطلاعات مهم با طرفین قراردادشان قرارداد عدم افشا منعقد میکنند.
مقالهی مرتبط:
۱۱. مستند قانونی تعیین کنید: قرارداد فرانشیز چهارچوب مشخصی دارد؛ اما مستند قانونی قراردادتان را مادهی دهم قانون مدنی قرار دهید.
۱۲. نهاد داوری تعیین کنید: اگر مایلاید درصورت بُروز اختلاف، شخصی اختلافتان را حلوفصل کند، در قرارداد خود بخشی را به تعیین داور و الزامات مخصوص به آن قرار دهید.
۱۳. قرارداد را امضا کنید: پس از توافق بر سر تمامی موضوعات و جنبههای قرارداد، آن را امضا کنید. فراموش نکنید حتما پیش از امضای قرارداد با وکیلی کارکُشته مشورت کنید.
.: Weblog Themes By Pichak :.