سال‌ها بود که طرفداران فوتبالی که گیمر هم بودند اواخر تابستان سر دوراهی شیرینی قرار می‌گرفتند. از یک سو کونامی با مجموعه Pro Evolution Soccer برای خود نامی در بین فوتبال‌دوستان دست و پا کرده بود و از طرف دیگر الکترونیک آرتز با پیشرفت‌های چشم‌گیر گرافیکی، محتوا و گیم‌پلی جذاب سعی داشت تا توجه گیمرها را به سمت خود جلب کند. این رقابت جذاب تا سال‌های سال ادامه داشت اما کم کم و به‌دلیل قدرت مالی بسیار بالاتر الکترونیک آرتز، این شرکت موفق شد با خریداری کردن اکثر امتیازات لیگ‌های معتبر (و حتی لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۱۹) عملا از لحاظ لایسنسینگ کونامی را کنار بزند. به این موارد تبلیغات عظیم در خلال بازی‌های فوتبال واقعی، اسپانسر شدن و برگزاری انواع و اقسام مسابقات را اضافه کنید تا ببینید که چرا فیفا تبدیل به فاتح بلامنازع این نبرد نابرابر شده است.

همین مسئله باعث شد که با وجود گیم‌پلی بهتر مجموعه PES، اکثر بازیکنان به سمت سری فیفا سوق پیدا کنند. در یکی دو سال اخیر نیز حالت آلتیمیت تیم بازی و مورد توجه قرار گرفتن آن توسط بازیکنان واقعی فوتبال (مانند دیبالا، اوبامیانگ، ایسکو، مورنو و تعداد زیادی بازیکن حرفه‌ای دیگر) باعث شده که فیفا بیش‌ازپیش بازیکنان را به خود جلب کند. شاید با خود فکر کنید که تمام این موارد باعث شده است که فیفا به بازی بهتری تبدیل شود و در طول یکی دو سال اخیر، پیشرفت‌های آن به قدری زیاد باشند که دیگر نیازی برای یک بازی دیگر فوتبالی احساس نشود. اما پس از گذشت تقریبا ۷ ماه از عرضه فیفا ۱۹، جدیدترین نسخه این مجموعه، نه‌تنها این بازی بهتر نشده است، بلکه با هر آپدیت و هر محتوای جدید بازی سیر نزولی پیدا کرده است. در این مقاله سعی کرده‌ایم تمام این نکات را به تفصیل شرح دهیم.

در تاریخ ۹ مهر و زمانی‌که بررسی زومجی از فیفا ۱۹ منتشر شد، این بازی موفق شد نمره بسیار خوب ۸ و نیم را دریافت کند و بله، بازی در نسخه اولیه خود بازی خوبی بود. اضافه شدن لیگ قهرمانان اروپا، ادامه داستان الکس هانتر و قول‌هایی که الکترونیک آرتز در قبال بخش آلتیمیت تیم داده بود، همه را امیدوار کرده بود که EA از اشتباهات فیفا ۱۸ درس گرفته و قرار است یک سال کامل با فیفا ۱۹ لحظات خوشی را داشته باشیم. اما همه سخت در اشتباه بودیم! 

اولین اشتباه در قبال مجموعه فیفا، نه امسال بلکه سه سال پیش رخ داد. جایی که الکترونیک آرتز تصمیم گرفت از فیفا ۱۷، موتور بازی را از ایگنایت به فراست‌بایت تغییر دهد. دلیل اصلی الکترونیک آرتز برای این مسئله بخش داستانی بازی موسوم به Journey بود. زیرا موتور ایگنایت به سازندگان اجازه نمی‌داد که فضاهای خارجی استادیوم را در بازی بگنجانند و به همین دلیل آن‌ها تصمیم گرفتند از موتوری که برای بازی‌های دیگر خودشان استفاده می‌شد، در فیفا نیز بهره ببرند. مشکل اصلی جایی مشخص شد که متوجه شدیم موتور فراست‌بایت اصلا و ابدا در شبیه‌سازی فیزیک یک بازی ورزشی توانایی ندارد. این مسئله کاملا یک مسئله مشهود بود. زیرا مشخصا موتوری که برای بازی‌های شوتر اول شخص توسعه داده شده، نمی‌تواند برای ساخت بازی‌های ورزشی مورد استفاده قرار بگیرد. البته که کونامی با استفاده از موتور فاکس (موتوری که در ساخت بازی‌های متال گیر بکار رفته بود) در بازی PES نشان داد که این کار شدنی است، اما نیاز به برطرف کردن باگ‌ها و آزمون و خطا دارد. مشخصا الکترونیک آرتز قسمت دوم را در قبال موتور فراست‌بایت انجام نداده و سه سال است که عملا فیزیک از گیم‌پلی بازی رخت بر بسته است. اگر EA به موتور ایگنایت وفادار می‌ماند، می‌توانستیم حداقل امیدوار باشیم که در طی چند سال فیزیک بازی به پختگی برسد. 

اما دراین‌میان سوالی که مطرح است، در رابطه با وجود یک بخش داستانی در یک بازی ورزشی است. درست است که 2K مدتی است با نسخه‌های NBA 2K خود بخش داستانی جذابی را به شبیه‌ساز بسکتبال خود اضافه کرده است و قطعا الکترونیک آرتز نیز قصد داشته که چنین تجربه‌ای را برای فوتبال دوستان فراهم کند. اما مشکل اصلی ابتدا در داستان فوق‌العاده هندی‌وار جرنی خلاصه می‌شود و در ثانی اصلا ورزش فوتبال، نیازی به یک بخش مجزای داستانی ندارد. مخاطبان بازی‌های بسکتبال عموما افرادی هستند که با فرهنگ آمریکایی بزرگ شدند (در خلاف با فرهنگ اروپایی / آمریکای جنوبی فوتبال) و از شوهای بزرگ استقبال می‌کنند. در حالیکه فوتبال‌دوستان، بیشتر دوست دارند که خود بازی فوتبال را تجربه کنند و کوچک‌ترین اهمیتی برای یک بخش داستانی چند ساعته قائل نمی‌شوند. نکته دیگر به حالت کریر مود فیفا باز می‌گردد. بخش کریر فیفا همیشه یکی از محبوب‌ترین بخش‌های این بازی بوده است و تصمیم EA برای بی‌توجهی کردن به این بخش اصلا و ابدا توجیهی ندارد. اگر الکترونیک آرتز بجای بخش جرنی سعی در بهبود کریر مود فیفا می‌کرد و تلفیقی از فیفا و فیفا منیجر را در این بخش می‌گنجاند، به مراتب بازیکنان را راضی‌تر می‌کرد. چندین سال است که الکترونیک آرتز هیچ‌گونه توجهی به یکی از اصلی‌ترین بخش‌های بازی خود نمی‌کند. به این ترتیب اگر شما از کسانی باشید که هیجان لیگ را دوست دارید و قصد دارید به نقاط مختلف دنیا سر بزنید و استعداد جدیدی را کشف کنید، برای صعود به لیگ بالاتر یا قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا تلاش کنید و حس یک مربی بزرگ بودن را تجربه کنید، هرگز نمی‌توانید این تجربیات را در فیفا ۱۹ به خوبی داشته باشید. زیرا کریر مود جدیدترین فیفا، دقیقا همان مدل نخ‌نمای چند سال اخیر است. الکترونیک آرتز حتی به خود زحمت نداده که باگ تقویم بازی‌ها را که سال‌ها است در این حالت وجود دارد و شما را بعضی اوقات مجبور به انجام دو بازی مهم در دو روز پشت سر هم می‌کرد، رفع کند. از اهمیت بالای (!) این بخش برای الکترونیک آرتز همین بس که در ابتدای فیفا ۱۹ باگی در بخش کریر وجود داشت که عملا ادامه بازی را غیر ممکن می‌کرد. EA تازه پس از چندین ماه با انتشار یک بسته الحاقی آن را رفع کرد. همین نکته به خوبی اهمیت فوق‌العاده پایین Career Mode را برای الکترونیک آرتز مشخص می‌کند. چرا وقتی آن‌ها می‌توانند روزانه میلیون‌ها میلیون دلار از بخش آلتیمیت تیم و فروش فیفا پوینت درآمد داشته باشند، برای بخشی وقت بگذارند که هیچ سودی برای آن‌ها ندارد؟ تازه این در حالی است که قیمت اولیه بازی نیز ۶۰ دلار است. همه این مواردی که در بالا ذکر شد نشان می‌دهد که الکترونیک آرتز هیچ اهمیتی به گیمر نمی‌دهد و فقط به پر کردن جیب سهام‌داران خود فکر می‌کند.

در بالا تا حدودی از محدودیت‌های موتور فراست‌بایت در بازی‌های ورزشی صحبت کردیم. اما ای کاش که تنها مشکل گیم‌پلی بازی،‌ فیزیک آن بود. در هنگام رونمایی از فیفا ۱۹، الکترونیک آرتز از ویژگی جدیدی به نام Timed Finishing رونمایی کرد. این ویژگی به بازیکن اجازه می‌داد که با تایمینگ مناسب شوتی را روانه دروازه کند که شانس گل شدن آن بسیار بیشتر باشد. نتیجه؟ کالیدو کولیبالی، مدافع سنگالی ناپولی که قدرت تمام‌کنندگی‌ای برابر با ۱۹ از ۱۰۰ و قدرت شوت‌زنی ۲۶ از ۱۰۰ دارد، با یک تایمد فینیش سبز، از پشت محوطه جریمه و در دقیقه ۹۲ شوتی را به گل تبدیل می‌کند که کریستیانو رونالدو، فن‌باستن، دل‌پیرو و بکام هم همگی باهم نمی‌توانند آن را گل کنند! به قدری اوضاع این ویژگی جدید فیفا دردسرساز شد که الکترونیک آرتز مجبور شد در یکی از به‌روزرسانی‌های اولیه بازی‌، این قابلیت را به اصطلاح نرف (به کاهش قدرت یک ویژگی غیربالانس در بازی‌ها می‌گویند) کند. اما EA حتی در این اقدام هم موفق نبود! آپدیت بازی باعث شد که بازیکنانی که قدرت شوت‌زنی بالایی داشته باشند هم دیگر نتوانند توپ‌های خود را به گل تبدیل کنند. اما این مسئله تنها یکی از مشکلات اساسی گیم‌پلی بازی فیفا ۱۹ بود. از تکل‌های خودکار مدافعین گرفته، تا هوش مصنوعی غیر بالانس و بیش از حد قدرتمند مدافعان (به‌حدی که بسیاری از بازیکنان در هنگامی که در موقعیت دفاع قرار داشتند، به گیم‌پد خود دست نمی‌زدند و در کمال تعجب گلی هم دریافت نمی‌کردند)، تا سوتی‌های عجیب غریب دروازبانان، تا استفاده از «پرس شدید» در طول مدت بازی بدون هیچ جریمه‌ای، همه و همه دست به دست هم دادند تا گیم‌پلی بازی به حد غیر قابل تحمل برسد. این داستان زمانی بدتر می‌شود که بدانیم تا بحال چندین به‌روزرسانی برای بازی منتشر شده و تنها کاری که این به‌روزرسانی‌ها انجام داده‌اند، بدتر کردن گیم‌پلی بوده است.

تمامی این نکات منفی که تا به اینجا ذکر کرده‌ایم در مقابل حالت بنجل آلتیمیت تیم هیچ است. حالتی که تنها و تنها برای الکترونیک آرتز تبدیل به قلکی شده است که ثانیه ثانیه توسط گیمرهای بعضا کم سن و سال یا ساکن حاشیه خلیج‌فارس با دلار شارژ می‌شود. حالتی که به سختی می‌توان اسم آن را بازی گذاشت. حالتی که از سال ۲۰۰۹ پای خود را به مجموعه فیفا باز کرد و طی این مدت ۱۰ سال توانسته به پر بازیکن‌ترین و محبوب‌ترین بخش فیفا تبدیل شود. همین مسئله باعث شده که الکترونیک آرتز فرصت را مغتنم شمرده و از هر روشی برای پول در آوردن از این بخش استفاده کند. حتی تا سال گذشته وضعیت بخش آلتیمیت تیم به نحوی بود که می‌شد از آن لذت برد. اما امسال الکترونیک آرتز کولاک کرده و تمامی اقدامات آن‌ها در این بخش اعم از حذف حالت‌های کژوال، اضافه کردن بازیکنان جدید و حالت لیگ قهرمانان اروپا فقط و فقط در راستای یک هدف بوده است؛ کسب درآمد بیشتر. در ادامه این مطلب به بررسی اشکالات اساسی و اشتباهات عجیب الکترونیک آرتز در بخش آلتمیت تیم می‌پردازیم. اگر با این بخش آشنایی ندارید، پیشنهاد می‌کنیم راهنمای بخش آلتیمیت تیم زومجی را پیش از ادامه مطلب مطالعه کنید.

در فیفا ۱۸ انتقادات بسیار زیادی به بخش آلتیمیت تیم وارد بود. از جمله آن‌ها می‌توان به تعداد زیاد بازی‌ها (۴۰ بازی در یک بازه زمانی ۳ روزه) در ویکند لیگ، جایزه‌های ناکافی در صورت برد در دیویژن‌ها و پک‌های بسیار بد اشاره کرد. پیش از عرضه فیفا ۱۹، الکترونیک آرتز قول داد که تمامی این مسائل را برطرف کند. آن‌ها با اضافه کردن حالتی به نام دیویژن رایوالز سعی کردند جوایز هفتگی را بهبود دهند، با کاهش ۴۰ بازی به ۳۰ بازی ویکند لیگ را راحت‌تر کردند و حتی اعلام کردند که از این به بعد با درصد نشان می‌دهند که شانس به دست آوردن بازیکنان مختلف در پک‌ها چقدر است. همه این موارد نوید تغییرات فوق‌العاده مثبت را در پرطرفدارترین حالت فیفا می‌داد. اما الکترونیک آرتز باز هم به همه رکب زد!

پس از انتشار بازی مسخره‌ترین نکته‌ای که می‌شد مشاهده کرد، درصد شانس به دست آوردن بازیکنان در پک‌ها بود. الکترونیک آرتز با نشان دادن آمار فوق‌العاده گنگ سعی داشت همه را فریب دهد. این مسئله به قدری حاد شد که در کشورهایی از قبیل بلژیک فروش فیفا پوینت به‌طور کامل غیر قانونی اعلام شد. اما الکترونیک آرتز کماکان به رویه فوق‌العاده مکارانه خود ادامه داد. در طول این ۷ ماه مشخص شد که کم کردن بازی‌ها از ۴۰ به ۳۰ نیز تاثیر چندانی ندارد. اما حالت دیویژن رایوالز را با فاصله می‌توان بدترین تصمیم EA در آلتیمیت تیم امسال برشمرد. الکترونیک آرتز با حذف کردن فصل‌ها و اضافه کردن دیویژن رایوالز عملا هیچ حالت کژوالی برای گیمرهایی که قصد دارند چند دست بازی کنند، قرار نداد. تک تک بازی‌هایی که در دیویژن رایوالز انجام می‌گرفت، حتی از سخت‌ترین و حساس‌ترین بازی‌های فات چمپیونز سخت‌تر و پر استرس‌تر بود. این اقدام باعث شد که عملا هیچ‌گونه حالت بی‌استرسی در بازی وجود نداشته باشد. البته که کماکان Online Single Match در این بازی وجود دارد، اما اگر شما هم توانستید حریف در این بخش پیدا کنید، ما را بی‌خبر نگذارید.

زمانی‌که فیفا بخش آلتیمیت تیم را راه‌اندازی کرد، هدف اصلی آن ایجاد مکانی برای ساخت تیم‌های مورد علاقه و بازی کردن با آن تیم بود. هرگز از همان ابتدا این بخش یک بخش P2W (Pay To Win) به حساب نمی‌آمد. اما در سال‌های اخیر و به‌خصوص امسال این مشکل به اوج خود رسیده است. اگر فیفا را زیاد بازی کنید و وقت زیادی برای خرید و فروش بازیکن نگذارید، نهایتا پس از ۷ ماه و با کمی چاشنی شانس می‌توانید تیمی مانند تیم زیر را جمع کنید:

ممکن است پیش خود بگویید که این تیم، که اصلا و ابدا بد نیست! از نظر ارزش فیفایی، تیمی که در بالا دیدید چیزی در حدود ۲ الی ۳ میلیون سکه می‌ارزد و توجه کنید که تیم بالا توسط کسی جمع‌آوری شده که بازی کردنش به ویکند لیگ‌ (بازی‌های آخر هفته) و چند دست در طول هفته خلاصه شده است. وقتی که هر بازی در میان (چه در ویکند لیگ و چه در دیویژن رایوالز) به تیم‌هایی که همگی به ترتیب دارای رونالدو نازاریو (با قیمت حدود ۴ میلیون سکه)، کریستیانو رونالدو (با قیمت ۱.۲ میلیون سکه)،‌ رود گولیت (با قیمت ۴ میلیون سکه)، نسخه TOTY امباپه (با قیمت ۳ میلیون سکه) و الی آخر بر می‌خورید، چه کاری از دست شما ساخته است؟ بازیکنانی که بیش از اندازه قدرتمند ساخته شده‌اند و کافی‌ است با کریستیانو رونالدو از هر جای زمین شوتی به سمت دروازبان شما روانه شود یا سانتری از جناحین روی سر CR7 کشیده شود، تحت هر شرایطی گل خواهید خورد. بستن تیمی مانند تیمی که ذکر کردم، دو حالت بیشتر ندارد: یا شخص مورد نظر به طرز عجیبی فرد خوش‌شانسی است و در پک‌های مختلفی که به دست آورده بازیکنان فوق‌العاده‌ای وجود داشته‌اند (که نه‌تنها بعید نیست، بلکه غیر ممکن است)، یا اینکه با خرج کردن هزاران هزار دلار و خرید فیفا پوینت یا خرید سکه به روش غیر قانونی، به چنین تیمی دست یافته است. همین مثال کوچک P2W بودن بازی را به خودی خود نشان می‌دهد. در یک بازی که سازندگان آن ادعا دارند یک بازی مناسب برای ورزش‌های الکترونیکی است، می‌بینیم که مهارت فردی محلی از اعراب ندارد و تنها بازیکنان مجازی که با خرج کردن پول به دست می‌آیند توانایی تغییر نتیجه را دارند. فراموش نکنید که فیفا یک بازی رایگان نیست! شما برای این بازی ۶۰ دلار پول خرج کرده‌اید. 

از این موارد که بگذریم، به بحث اسکریپتینگ و هندی‌کپ می‌رسیم. دو بحثی که همیشه در جامعه آلتیمیت تیم وجود داشتند اما هرگز مدرک محکمه پسندی برای اثبات آن‌ها موجود نبوده. این مورد،‌ موردی است که من به شخصه آن را تجربه کرده‌ام. با اینکه نمی‌توانم هیچ مدرکی برای آن بیاورم اما با بازگو کردن آن شما را در جای قاضی قرار می‌دهم. در تمام ویکند لیگ‌هایی که من بازی کردم، همیشه و همیشه پس از چند برد متوالی، محکوم به چند باخت پشت سر هم بودم. شاید با خود بگویید که خب قطعا سیستم مچ میکینگ بازی تو را در مقابل بازیکنان بهتری قرار می‌دهد. من هم ابتدا چنین فکری را می‌کردم اما اتفاقات عجیب کم کم شروع شد. بازی‌هایی که بازیکنان من دروازه خالی را به بیرون می‌زدند یا دروازبان من پاس به عقب را گل می‌خورد. بازی‌هایی که من با آمار خیره‌کننده ۲۰ شوت در چارچوب در مقابل ۳ شوت، درنهایت بازنده می‌شدم. بازی‌هایی که جلو بودم اما به ناگهان مدافعان من تصمیم می‌گرفتند به‌صورت خودکار تکل بروند یا به فرمان من گوش ندهند. همه این موارد باعث شد که من اعتقاد پیدا کنم که در بسیاری از بازی‌های بخش آلتیمیت تیم برنده از پیش تعیین شده است. پس از مطرح کردن این نکته با تعدادی دیگر از بازیکنان آلتیمیت تیم که در ایران زندگی می‌کنند، در کمال تعجب متوجه شدم که اوضاع برای آن‌ها نیز دقیقا به همین منوال است و اگر قرار باشد یک بازی را واگذار کنم، فیفا شخصا وارد عمل شده و من را بازنده می‌کند! سیستم مچ میکینگ بازی هم که به نوبه خود شاهکار قرن است. قرار گرفتن یک تیم با اورال کلی ۸۴ در مقابل تیمی با اورال ۹۳ هرگز نباید اتفاق بیفتد. که خب اینجا EA است و هر ناممکنی، ممکن!

بحث دیگر بخش آلتیمیت تیم که اعتراضات فوق‌العاده زیادی به آن وارد است، بخش رویدادهای مختلف و بازیکنان خاص است. امسال الکترونیک آرتز تقریبا هر دو هفته یک‌بار با برگزاری یک رویداد من‌درآوردی تعدادی بازیکن عجیب و غریب را به بازی اضافه می‌کرد. این بازیکنان جدید نه‌تنها باعث بر هم خوردن بالانس بازی می‌شدند، بلکه باعث بهم خوردن نظم بازار هم می‌شدند. از پروموشن‌هایی نظیر «ستاره‌های آینده»‌ که بازیکنان آینده‌دار با اورال‌های غیر واقعی به بازی اضافه شدند تا رویداد «تولد فات» که با فاصله یکی از مسخره‌ترین، غیرواقعی‌ترین و عجیب‌ترین رویدادهای تاریخ بازی‌هایی ویدیویی به شمار می‌آمد. در این رویداد بازیکنان در پست‌های دیگری به نسبت به پست اصلی خود به بازی اضافه شدند. به‌طور مثال ویرجیل ون دایک و سرجیو راموس در مقام مهاجم و محمد صلاح در مقام یک دفاع چپ در بازی قرار گرفتند. به همه این‌ها کم شدن شانس به دست‌ آوردن بازیکنان خوب در حین این رویدادها را هم اضافه کنید تا متوجه بشید چرا الکترونیک آرتز تنها به فکر جیب خود است. آن‌ها با این رویدادها قصد دارند که بازیکنان را برای خرید فیفا پوینت ترغیب کنند. در همین زمان است که پک‌های مختلفی با قیمت‌های گزاف در دسترس قرار می‌گیرند و همه گیمرها در آرزوی به دست‌ آوردن یک بازیکن خاص، حاضر به خرج کردن پول واقعی و خرید فیفا پوینت هستند. 

اما بزرگ‌ترین رسوایی امسال از لحاظ محتوا در زمان آیکون‌ها رخ داد. در میانه چرخه بازی الکترونیک آرتز از نسخه‌های جدید آیکون‌ها (بازیکنان قدیمی با اورال بسیار بالا) موسوم به آیکون مومنت‌ها رونمایی کرد. این کارت‌ها همگی یک اورال بیشتر از بالاترین کارت خود داشتند. این حرکت اعتراضات بسیاری را در بر داشت اما الکترونیک آرتز بر سر تصمیم خود باقی ماند و اعلام کرد از این به بعد SBCهایی که توسط الکترونیک آرتز برای آیکون‌ها در بازی قرار خواهند گرفت، همگی آیکون مومنت خواهند بود. این ماجرا گذشت تا نوبت به عرضه SBCهای امثال رونالدو، گولیت و رونالدینیو رسید. در کمال تعجب، الکترونیک آرتز نسخه‌های ضعیف‌تر این بازیکنان را در این SBCها قرار داده بود و تنها توضیحات آن‌ها در این رابطه یک توضیح بسیار بی‌ربط توسط زارو، یکی از کارکنان آن‌ها در توییتر بود که درنهایت تقصیر را به گردن بازخورد گیمرها انداخت! در حالیکه آن‌ها پیش از این به صراحت اعلام کرده بودند که تمام SBCهایی که قرار است منتشر شوند، آیکون مومنت خواهند بود.

اضافه شدن چمپیونز لیگ به بازی فیفا ۱۹ هم عملا هیچ‌گونه تاثیری در بخش آلتمیت تیم نداشت. تنها تغییر، عرضه کارت آبی بازیکنان چمپیونز لیگ بود که تنها اورال آن‌ها یک واحد از اورال کارت عادی‌شان بالاتر بود. البته در طول سال تعدادی رویداد مخصوص چمپیونز لیگ هم برگزار شد که اصلا و ابدا در حد و اندازه هایپی که الکترونیک آرتز برای آن به راه انداخته بود، نبود. 

تمام مواردی که بالا ذکر شد در مقابل ادامه مقاله مانند یک سوزن در یک استادیوم شلوغ است! امسال اشتباهات فوق‌العاده نابخشودنی‌ای از طرف تیم محتوای الکترونیک آرتز که به ادعای خودشان بیش از ۱۰ هزار نفر هستند، رخ داد. بیش از ۸۰ اشتباه عجیب در بحث محتوای فیفا در طول فقط ۷ ماه گذشته رخ داده است که در زیر باهم تعدادی از عجیب‌ترین آن‌ها را مرور می‌کنیم. برای دیدن فهرست کامل این اشتباهات (که به‌طور مداوم نیز به‌روز می‌شود) می‌توانید به تاپیک آن در ساب‌ردیت فیفا ۱۹ مراجعه کنید:

• در SBC گونسالو گوئدس در نسخه پرتغالی بازی ذکر شده بود که این SBC مربوط‌به بازیکنی به نام گونسالو پاچینچیا است
• در تاریخ ۱۹ آوریل تمام کارت‌های آیکون مومنت تبدیل به فردی به نام Allsop شدند
• رسوایی آیکون مومنت‌ها 
• در تاریخ ۵ آوریل قابلیت استفاده از کارت‌های تمرین (که اورال بازیکن را در بازی بالا می‌برد) در ویکند لیگ میسر شد!
• در بازی کشور Colombia به اشتباه با املای Columbia نوشته شده بود
• در تاریخ ۵ آوریل روی SBCهای آیکون مومنت، به‌جای فیفا ۱۹، عبارت فیفا ۱۷ دیده می‌شد
• در نسخه چینی بازی یکی از «اهداف هفتگی بازی» به اشتباه ترجمه شده بود
• در تاریخ ۱۸ مارس، SBC دنیس برگکمپ عرضه شد اما در صورت اتمام این SBC، پاتریک کلایورت به بازیکن اهدا می‌شد!
• حساب کاربری فرانسه الکترونیک آرتز، باشگاه الخاندرو گومز را به‌جای آتالانتا، آتلانتا یونایتد ذکر کرده بود
• در تاریخ دوم مارس، کارت‌ MOTM دلیخت به بازی اضافه شد اما نسخه عادی وی در پک‌ها قرار داشت
• در تاریخ اول مارس، در بخش لودینگ بازی برای مودریچ اورال ۹۱ نشان داده می‌شد که در حقیقت اورال وی ۹۲ بود
• عکس فالکائو در کارت مخصوص اروپا لیگ او، تبدیل به عکس کاستاس مانولاس شد
• در تاریخ ۱۹ فوریه نسخه‌های جدید بازیکنانی که ملیت‌شان را تغییر داده بودند عرضه شد. اما در بخش جزییات، کشور همان کشور قبلی بود
• کارت هدلاینرز یان سومر با دریافت به‌روزرسانی زمستانی، به‌جای اورال ۸۹، اورال ۹۲ را دریافت کرد
• در تاریخ ۱۷ فوریه، مارکو رویس کارت آپگرید زمستانی خود را دریافت کرد و استت‌های کارت بازیکن ماه او بالا رفت. اما عصر همان روز EA این استت‌ها را پایین آورد
• در تاریخ ۱۶ فوریه نسخه فلش‌بک داوید لوییز عرضه شد. اما اورال او نسبت به اورالی که EA اعلام کرده بود، کمتر بود و الکترونیک آرتز مجبور به بالا بردن اورال وی شد
• در تاریخ ۱۳ فوریه، وب‌سایت الکترونیک آرتز کارت پرایم آیکون مومنت تیری آنری را تبلیغ کرد. اما مشکل، توضیحات کارت بود که توضیحات آن مربوط‌به پاتریک ویرا می‌شد
• در تاریخ ۸ فوریه کارت‌های اسکریم با قول به‌روز رسانی شدن مداوم عرضه شدند. اولین به‌روز رسانی این بازیکنان سه ماه بعد رخ داد
• در تاریخ ۳۱ ژانویه، لوگوی تیم آث میلان به اشتباه در بازی قرار گرفته بود
• در تاریخ ۱۶ نوامبر کارت بازیکن ماه جیدون سانچو عرضه شد. این بازیکن به اشتباه به‌عنوان یک هافبک چپ در بازی قرار گرفت در حالیکه کارت اصلی او هافبک راست بود
• در تاریخ ۱۵ نوامبر یک SBC آیکون عرضه شد. اما باگ موجود در این SBC باعث شده بود که کاربران بتوانند به دفعات و با هزینه کم این SBC را به اتمام برسانند
• در تاریخ ۱۹ اکتبر رویداد آلتیمیت اسکریم آغاز شد. روی پک‌ها به‌جای فیفا ۱۹، عبارت فیفا ۱۸ درج شده بود

موارد ذکر شده در بالا، تنها بخش کوچکی از اشتباهاتی بود که الکترونیک آرتز با بیش از ۱۰ هزار کارمند در کمتر از ۷ ماه مرتکب شده است. همان‌طور که بالاتر نیز گفته شد، می‌توانید فهرست کامل را در لینک مشاهده کنید.

الکترونیک آرتز به‌صورت مداوم در حال برگزار کردن تورنومنت‌ها و مسابقات مختلف از آغاز فیفا ۱۹ است. اگر این بازی‌ها را دنبال کرده باشید، قطعا با کرش کردن بازی در حین یک مسابقه و گل‌های عجیب و غریب مواجه شده‌اید. اما عجیب‌ترین اتفاقی که برای یکی از بازیکنان حرفه‌ای فیفا رخ داد، کاملا غیر قابل قبول است. چندی پیش الکترونیک آرتز در راستای بالانس کردن بازی محدودیت‌هایی را برای تیم‌ها قائل شد. این محدودیت‌های به نحوی بود که به شرکت‌کننده اجازه نمی‌داد از یک تعداد بیشتر بازیکن با ریتینگ بالاتر از ۹۰ در بخش مقدماتی مسابقات استفاده کند. در همین حین کارت‌های هدلاینرز در بازی وجود داشتند که به‌طور خودکار در صورت دریافت یک کارت TOTW آپگرید می‌شدند. یکی از شرکت‌کنندگان با نام Faze Tass (که یک بازیکن حرفه‌ای فیفا هم هست) در ترکیب خود و در بخش ذخیره‌ها کارت لیروی سانه هدلاینرز را با اورال ۹۰ داشت. هنگامی که چهارشنبه سانه کارت TOTW دریافت کرد، اورال کارت هدلاینرز این بازیکن با یک واحد افزایش به ۹۱ رسید. صبح روز بعد Faze Tass متوجه شد که بازیکنش به‌صورت خودکار آپگرید شده است و همین باعث شد که او به علت نقض قوانین بازی از ادامه مسابقات کنار گذاشته شود!

به تمام موارد گفته شده، کیفیت فوق ضعیف سرورها، سیستم مچ میکینگ مشکل‌دار، هک شدن بی‌شمار اکانت‌های بازیکنان عادی، بیش از اندازه قوی بودن بعضی از بازیکنان مانند کریستیانو رونالدو و خرید و فروش غیر قانونی سکه‌ها را اضافه کنید تا ببینید که الکترونیک آرتز تنها در چند سال چه بر سر یکی از دو بازی ویدیویی فوتبالی آورده است.

هرچه که هست، آینده بازی‌های فوتبالی اصلا و ابدا روشن نیست. به زبان خیلی ساده کونامی توانایی رقابت با الکترونیک آرتز را ندارد. این شرکت ژاپنی نمی‌تواند به‌دلیل گران و انحصاری بودن لایسنس لیگ‌ها و تیم‌های مختلف را به دست بیاورد و الکترونیک آرتز به‌تنهایی تمامی این لیگ‌ها را در انحصار خود دارد. این مسائل باعث شده است الکترونیک آرتز با سری فیفا به یکه‌تاز عرصه بازی‌های ویدیویی فوتبالی تبدیل شود. وقتی رقابت وجود نداشته باشد، قطعا پیشرفتی هم حاصل نمی‌شود. برای شرکت‌های دیگر بازی‌ساز ورزشی مانند 2K نیز ساخت یک بازی فوتبالی هیچ‌گونه توجیه اقتصادی ندارد. زیرا آن‌ها باید برای به‌دست آوردن لایسنس‌ها (که اگر نگوییم مهم‌ترین، یکی از مهم‌ترین عناصر بازی) با شرکتی مانند الکترونیک آرتز رقابت کنند. همه این موارد دست به دست هم داده تا کاملا امید خود را نسبت به آینده بازی‌های ویدیویی فوتبالی از دست بدهیم. در حال حاضر الکترونیک آرتز به‌تنهایی مشغول حکم‌رانی در این عرصه است و روزبه‌روز و ثانیه به ثانیه در حال اضافه کردن به ثروت خود و فقط ما هستیم و انتظار برای یک بازی فوتبالی خوب. همیشه می‌گویند انسان به امید زنده است اما هیچ‌گونه امیدی در آینده مجازی محبوب‌ترین ورزش دنیا دیده نمی‌شود.