مايكروسافت به عنوان يكي از توليدكنندگان نرم‌افزار و ابزارهاي توسعه، برنامه‌هاي كاربردي توسعه كتابخانه‌ها به منظور توليد سرويس‌هاي تحت وب و همين‌طور RESTful Service را در دستوركار خود دارد. البته اين شركت سابقه توليد كتابخانه‌هايي براي توسعه سرويس‌هاي تحت وب را دارد. او ابتدا با استفاده از SOAP و WSDL در اين زمينه براي برنامه‌نويسان APIهايي فراهم كرده بود، اما با ارائه دات‌نت نسخه ۳ و ارائه WCF به عنوان يك چارچوب توسعه سرويس‌هاي تحت وب، گام‌هاي مهمي در اين زمينه برداشت و توسعه وب‌سرويس‌هاي خود ـ كه پيش از اين در دات‌نت انجام مي‌شد ـ را كاملا دگرگون كرد. WCF روند سير تكاملي خود را بسرعت طي كرد و در نسخه3/5 خود كه با دات‌نت 3/5 ارائه شد، تغييرات زيادي در معماري آن داد. بعد از آن مايكروسافت با ارائه سرويس پك ۱ براي ويژوال استوديو ۲۰۰۸ و همين‌طور دات‌نت 3/5 نسخه جديدي از WCF را ارائه كرد كه علاوه بر امكانات قبلي، قابليت پشتيباني از سرويس‌هاي RESTful را در خود داشت. اين نسخه را مي‌توان تنها راه‌حل مايكروسافت براي توسعه سرويس‌هاي RESTful دانست. در همين بين پيشرفت Cloud Computing و سيستم‌هاي‌عامل تحت وب و همچنين Software as a Services و استفاده از سرويس‌هاي RESTful تاثير شگرفي بر كار توسعه‌دهندگان گذاشت. مايكروسافت نيز به عنوان يكي از بزرگ‌ترين توليد‌كننده نرم‌افزار در دنيا با ارائه ويندوز لاجوردي(Azure) گام در توسعه پردازش‌هاي ابري گذاشت. همين موضوع باعث شد اين كمپاني به فكر بهبود WCF باشد و با فراهم‌كردن APIهاي كاربردي در اين حوزه به فعاليتش ادامه دهد.در مرحله بعد و با ارائه نسخه ۴ مايكروسافت تلاش بيشتري در اين زمينه از خود نشان داد. يكي از چارچوب‌هايي كه خيلي‌ها آن را جايگزين معماري ASP.NET پيشين مي‌دانند ASP.NET MVC بود كه بشدت بين برنامه‌نويسان گسترش يافت و استفاده‌هاي زيادي از آن براي توليد برنامه‌هاي جديد تحت وب در دات‌نت فراهم شد. پيشرفت ASP.NET MVC خيلي سريع بود تا جايي كه طي چهار سال، چهار نسخه از آن ارائه شد. در آ‌خرين نسخه آن، مايكروسافت يك ويژگي جديد به آن اضافه كرد. اين ويژگي كه به نام Web API شناخته مي‌شود، امكان توسعه سرويس‌هاي RESTful را به كاربر مي‌دهد كه پيش از اين براي توسعه آن بايد از WCF استفاده مي‌شد. از ويژگي‌هاي اين كتابخانه مي‌توان به اين موارد اشاره كرد:

۱ ـ پردازش درخواست‌هاي HTTP كه به سمت سرور مي‌آيد و مديريت آنها. اين درخواست‌ها مي‌تواند با متد‌هاي مختلف HTTP را به سمت سرور ارسال كند.

۲ ـ تعيين مسير درخواست‌ها بر اساس نوع متد HTTP آنها ؛ يعني طبق همان مسيريابي كه پيش از اين در ASP.NET انجام مي‌شد.

۳ ـ استفاده از فرمت‌هاي مختلف براي ارسال و دريافت اطلاعات بين كلاينت‌ها و سرويس كه به صورت پيش‌فرض از json و xml استفاده مي‌شود.

۴ ـ پشتيباني از Queryable براي ارائه پاسخ‌ها به صورت يك شيء IQueryable مانند چيزي كه پيش از اين در OData شاهد آن بوديم.

۵ ـ امكان اجراي آزمايش‌هاي واحد به همان راحتي كه پيش از اين در ASP.NET MVC وجود داشت.

۶ ـ پشتيباني از Scaffold و ايجاد كنترل‌ها و اكشن‌ها با استفاده از ديالوگ‌هايي كه در Visual Studio براي آن تعريف شده است؛ مانند ايجاد يك كنترلر در ASP.NET MVC.