تویوتا با اطمینان معتقد است خودروهای خودران در آینده نقش بسیار مهمی در حمل‌و‌نقل بازی خواهند کرد؛ اما هنوز هیچ خودروسازی نتوانسته حتی به فناوری خودران سطح پنج نزدیک شود. جیمز کوفنر، مدیر اجرایی واحد تحقیقات بخش جهانی تویوتا، گفته است این خودروساز ژاپنی مشغول بررسی این موضوع است که در سیستم‌های رانندگی خودکار چقدر باید نقش راننده را محدود کرد. 

وی درباره‌ی این موضوع می‌گوید:

با محدودکردن راننده، از همین امروز می‌‌توان ترافیک و آلودگی‌ و سرعت کمتری داشت؛ ولی موضوع این است که اگر محدودیت‌ها کافی هستند، چقدر باید محدودیت اعمال کنیم و آیا این کاری ارزشمند است یا نه.

کوفنر قبلا عضو تیمی بود که سیستم‌های رانندگی خودکار را در گوگل توسعه می‌دادند و حالا مدیر مؤسسه‌ی تحقیقاتی تویوتا است. تویوتا برنامه دارد تا سال آینده، سیستم رانندگی خودکار سطح دو خود را رونمایی کند. این سیستم می‌تواند در اتوبان رانندگی خودرو را کاملا برعهده بگیرد و قابلیت مواجه‌شدن با ترافیک را هم دارد. به‌باور تویوتا، تا پایان سال ۲۰۲۰ سیستم‌های رانندگی خودکار در مسیرهای مشخصی مانند بزرگراه‌ها به مرحله‌ی عملیاتی خواهند رسید.

کوفنر به قول‌های غیرعملی برخی از سازندگان خودرو نیز اشاره کرد که ادعا می‌کنند خودروهای خودران بسیار زودتر از آنچه بسیاری فکر می‌کنند، وارد بازار خواهند شد. به‌گفته‌ی وی، تحقق این موضوع خیلی سخت است و به این راحتی‌ها نمی‌توان خودرو کاملا خودران را روانه‌ی بازار کرد. فروش چنین محصولی به مشتریان نیز کاری دشوار است. او افزود:

معمولا افراد به برند ما اعتماد دارند و ما نیز می‌خواهیم محصولی به آن‌ها بفروشیم که از فروش آن احساس رضایت داشته باشیم؛ بنابراین، قول‌های غیرواقعی دیگران ما را آزرده می‌کند. باوجوداین، به تلاشمان برای توسعه‌ی این فناوری ادامه خواهیم داد و معتقد‌یم سیستم خودران اثرهای مهمی خواهد داشت. 

درکنار خودروهای خودران، موضوع خودروهای پرنده نیز در میان است. در‌این‌باره، گوردون وگنر، مدیر طراحی دایملر، در مصاحبه‌ای با بلومبرگ درباره‌ی این موضوع صحبت کرد که حمل‌و‌نقل لوکس در آینده چگونه خواهد بود و چقدر با ورود خودروهای پرنده به بازار فاصله داریم. 

گوردون وگنر بابت پست‌کردن طرح‌های آینده‌نگرانه‌ای مانند شاتل لوکس مرسدس میباخ در حساب اینستاگرام خود معروف است. چنین وسیله‌‌ی نقلیه‌ای تاکسی پرنده به‌نظر می‌رسد تا هر چیز دیگری. با اینکه این گونه از وسیله‌های نقلیه‌ی پرنده هنوز مفهومی هستند و به مرحله‌ی عمل نرسیده‌اند، پیش‌بینی می‌شود خیلی زودتر از حد انتظار مردم وارد بازار شوند. به‌گفته‌ی وگنر، خودروهای پرنده‌ی بدون سرنشین می‌توانند بخش بزرگی از مشکلات حمل‌و‌نقل را رفع کنند. بالاخره روزی این وسایل یا جایگزین خودروها یا درکنار آن‌ها به‌عنوان مکمل استفاده خواهند شد.

وگنر در پاسخ به این پرسش که چنین هدفی چه موقع محقق می‌شود، گفت: 

به نظر من، به ۲۰ تا ۳۰ سال زمان یا حتی بیشتر نیاز دارد. رانندگی خودران در هوا بسیار ساده‌تر از رانندگی خودران روی زمین است و ما در خیلی از هواپیماهای امروزی سیستم اتوپایلوت (پرواز خودکار) را داریم. 

وگنر به این موضوع نیز اشاره کرد که برخلاف رانندگی روی زمین، در وسایل نقلیه‌ی پرنده دیگر نگرانی از بابت عابران، چراغ‌های راهنمایی، مسیرهای پیچیده و اتفاقات پیش‌بینی نشده وجود ندارد.