دوستان از این پس ما را در آدرس www.elme2020.blogfa.com دنبال کنید

وقتی عبارت «کاهش وزن» را در موتور جستجوی گوگل وارد می‌کنید، چالش جداکردن واقعیت‌ از داستان آغاز می‌شود. در این میان، پنج مکمل وجود دارد که ادعا می‌شود موجب کاهش وزن می‌شوند؛ اما آیا در حمایت از آن‌ها شواهد علمی وجود دارد؟

۱. کتون‌ تمشک

کتون‌های تمشک که به‌عنوان قرص‌های لاغری فروخته می‌شوند، مواد شیمیایی هستند که در تمشک‌های قرمز یافت می‌شوند و مسئول طعم و بوی متمایز تمشک هستند. کتون‌ تمشک را در آزمایشگاه نیز می‌توان تولید کرد.

مطالعه‌ای که روی موش‌های چاق انجام شد، نشان داد که کتون‌های تمشک موجب کاهش کل محتوای چربی بدن می‌شود. در یک مطالعه‌ی انسانی، ۷۰ فرد بالغ دچار چاقی تحت رژیم غذایی و برنامه ورزشی کاهش وزن قرار گرفتند و به‌طور تصادفی مکمل حاوی کتون‌های تمشک یا مکمل‌های دیگری نظیر قهوه یا سیر یا دارونما را دریافت کردند. تنها ۴۵ نفر از شرکت‌کنندگان دوره‌ی این مطالعه را کامل کردند. ۲۷ نفری که از یک مکمل استفاده می‌کردند، ۱/۹ کیلوگرم از وزن خود را از دست دادند، درحالی‌که ۱۸ نفری که در گروه دارونما حضور داشتند، ۴۰۰ گرم کاهش وزن پیدا کردند. نرخ ترک مطالعه به‌حدی بالا بود که نشان می‌دهد، باید این نتایج را با احتیاط زیادی تفسیر کرد.

در مطالعه‌ی کوچک دیگری به افراد شرکت‌کننده گفته شد که الگوی غذایی و ورزش فعلی خود را حفظ کنند و درکنار آن روزانه ۲۰۰ میلی‌گرم مکمل کتون تمشک مصرف کنند. در این مطالعه، هیچ‌گونه تأثیری روی وزن مشاهده نشد. نگرانی‌هایی نیز درمورد اثرات سمی احتمالی کتون‌های تمشک روی قلب و تولیدمثل مطرح شده است.

نتیجه: مکمل کتون تمشک را رها کنید. پول خود را صرف غذاهایی کنید که حاوی آن‌ها هستند؛ ازجمله توت‌های تازه، کیوی، هلو، انگور، سیب‌ و ریواس.

۲. پودر چای سبز ماچا

ماچا نوعی چای سبز تهیه‌شده از برگ‌های کاملیا سیننسیس یا گیاه چای سبز است اما به شکل پودر سبزی درآورده شده است که می‌تواند با مایعات یا غذا مخلوط شود. قبل از برداشت برگ‌ها، گیاه چای برای یک هفته در سایه قرار داده می‌شود و این امر باعث افزایش محتوای تیانین و کافئین آن می‌شود. در هیچ مطالعه‌ای تأثیر ماچا روی کاهش وزن بررسی نشده است.

نتایج حاصل از ۶ مطالعه که در آن روش‌های مختلف آماده‌سازی چای سبز مورد بررسی قرار گرفته بود، در بین کشورهای مختلف متفاوت بود. در مطالعات انجام‌شده در خارج از ژاپن، افرادی که چای سبز مصرف می‌کردند، نسبت‌به گروه کنترل وزن بیشتری از دست ندادند. در ۸ مطالعه‌ای که در کشور ژاپن انجام شده بود، میانگین کاهش وزن از ۲۰۰ گرم تا ۳/۵ کیلوگرم متغیر بود (به‌علت تفاوت‌های مهمی که بین مطالعات مختلف وجود داشت، امکان یک نتیجه‌گیری کلی از تمام این مطالعات وجود نداشت).

نتیجه: درحال حاضر هیچ مطالعه‌ای وجود ندارد که در آن تأثیر مصرف چای ماچا روی کاهش وزن بررسی شده باشد.

۳. مکمل‌های گارسینیا کامبوجیا

گارسینیا کامبوجیا یک میوه‌ی گرمسیری است که حاوی مقادیر زیادی هیدروکسی سیتریک اسید (HCA) است و ادعا می‌شود به کاهش وزن کمک می‌کند. در مطالعات حیوانی نشان داده شده است که HCA در روند معمول تولید اسیدهای چرب در بدن تداخل ایجاد می‌کند. اگر این امر به انسان‌ها تعبیر شود، ازنظر تئوریکی موجب می‌شود که متابولیسم چربی‌ها دشوار و کاهش وزن تسریع شود. البته مطالعاتی که روی انسان‌ها انجام شده، چنین چیزی را نشان نداده است.

در یک آزمایش ۱۲ هفته‌ای روی زنان دارای اضافه وزن که تحت رژیم غذایی کم‌انرژی با یا بدون HCA قرار داشتند، نشان داده شد که گروه HCA وزن بیشتری از دست دادند (۳/۷ کیلوگرم درمقایسه‌با ۲/۴ در گروه دارونما) اما در دو آزمایش دیگر تفاوتی در میزان کاهش وزن مشاهده نشد. در یک آزمایش ۱۲ هفته‌ای که در آن ۱۳۵ مرد و زن مشارکت داشتند، هیچ تفاوتی در کاهش وزن بین گروه HCA و گروه دارونما دیده نشد. یک آزمایش ۱۰ هفته‌ای نیز که در آن ۸۶ زن و مرد دارای اضافه وزن حضور داشتند و به‌طور تصادفی در گروه مصرف عصاره‌ی گارسینیا کامبوجیا یا دارونما قرار گرفتند و تحت رژیم غذایی کاهش وزن قرار نداشتند، تفاوتی بین گروه‌ها دیده نشد.

نتیجه: براساس شواهد علمی حاضر، گارسینیا کامبوجیا موجب تسریع کاهش وزن نمی‌شود.

۴. مکمل‌های کافئین

ادعا می‌شود که کافئین موجب افزایش نرخ متابولیسم و درنتیجه، سرعت بخشیدن به روند کاهش وزن می‌شود. در پژوهش‌های انجام‌شده روی داوطلبان دارای وزن سالم افزایش نرخ متابولیسم دیده شده، اما این افزایش وابسته‌به مقدار است. هرچه میزان مکمل کافئین بیشتری مصرف شود، نرخ متابولیک بیشتر افزایش پیدا می‌کند. کمترین مقدار کافئین مصرفی یعنی حدود ۱۰۰ میلی‌گرم که معادل مقدار کافئین موجود در یک فنجان قهوه‌ی فوری است، میانگین نرخ متابولیک را تا ۹ کالری در ساعت افزایش می‌دهد، درحالی‌که مقدار ۴۰۰ میلی‌گرم کافئین که تقریبا معادل کافئین موجود در دو یا سه فنجان قهوه‌ای است که در کافی‌شاپ آماده می‌شود، نرخ متابولیک را تا مدت ۳ ساعت تا حد ۳۴ کالری در ساعت افزایش می‌دهد.

هنگامی که به افراد بالغ دچار چاقی مکمل کافئین داده شد (۸ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن)، تا ۳ ساعت پس از مصرف کافئین، افزایش ۱۶ درصدی در نرخ متابولیک دیده شد. در مطالعه‌ای از افراد بالغ دچار چاقی خواسته ‌شد درحالی‌که یک رژیم غذایی لاغری را دنبال می‌کنند، مکمل کافئین یا یک دارونما را مصرف کنند، ولی درنهایت تفاوتی در تغییر وزن در بین دو گروه دیده نشد. طی ۸ هفته‌ی نخست مطالعه، گروهی که از مکمل کافئین استفاده می‌کردند، دچار عوارض جانبی بی‌خوابی، لرزش و سرگیجه شدند.

نتیجه: درحالی‌که کافئین سرعت متابولیسم بدن را در کوتاه‌مدت افزایش می‌دهد، موجب سرعت بخشیدن به روند کاهش وزن نمی‌شود.

۵. آب قلیایی

محصولات قلیایی به‌طور گسترده تبلیغ می‌شوند. این موارد شامل آب قلیایی، پودرهای قلیایی و رژیم‌های غذایی قلیایی است. فرض این است که برای ارزیابی سطح فعالیت بدن باید میزان اسیدیته ادرار یا بزاق را اندازه‌گیری کرد. pH ادرار معمولا کمی اسیدی است (متوسط آن حدود ۶ است). مصرف سبزی‌ها و میوه‌ها آن را قلیایی کرده درحالی‌که مصرف گوشت pH را کاهش می‌دهد. بزاق دارای pH خنثای برابر ۷ است. طبق توصیه‌ی رژیم‌های غذایی قلیایی، آنچه می‌خورید را براساس pH ادرار یا بزاق خود اصلاح کنید. ادعای حامیان توصیه این است که pH قلیایی به هضم، کاهش وزن و بهزیستی کمک می‌کند. البته معده‌ی شما با pH کمتر از ۳/۵ بسیار اسیدی است و این اسید به شکستن مواد غذایی کمک می‌کند. پس از این مرحله، مواد غذایی برای هضم و جذب به روده‌ی کوچک منتقل می‌شود و pH آن به ۴/۵ تا ۵ افزایش می‌یابد که هنوز اسیدی است. بدن از مکانیسم‌های دقیقی برای کنترل سطح pH و حفظ آن در محدوده‌ی ۷/۳۵ تا ۷/۴۵ استفاده می‌کند. اگر چنین مکانیسم‌هایی وجود نداشته باشد، به مرگ می‌انجامد.

البته رژیم‌های غذایی قلیایی با ترویج مصرف غذاهای گیاهی مانند میوه و سبزیجات غذا خوردن سالم را رواج می‌دهند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مصرف کمتر غذاهای دارای منشا حیوانی که باعث افزایش اسیدیته می‌شوند، با سلامت بهتر در بلندمدت همراه هستند.

نتیجه: هیچ مدرک علمی برای حمایت از این ادعا که آب یا پودرهای قلیایی باعث کاهش وزن می‌شوند، وجود ندارد.

ظاهرا براساس آخرین اخبار، سال آینده میلادی هولولنز ۲ مایکروسافت با رقیب جدیدی روبه‌رو خواهد شد. اوپو، تولیدکننده‌ی گوشی‌های هوشمند هدست واقعیت افزوده‌ی (AR Glass Oppo) را معرفی کرده و قرار است فصل اول ۲۰۲۰ به بازار عرضه کند.  

هدست واقعیت افزوده اوپو از نظر طراحی شباهت بسیار زیادی به هولولنز مایکروسافت دارد و روی سر قرار می‌گیرد.

براساس اعلام اوپو، AR Glass در منزل برای گیمینگ و تجربه‌ی کاربری برای محتوای واقعیت افزوده مناسب است. در حالی‌که در محیط‌های کاری، می‌توان از آن برای ارائه‌ی خدمت مبتنی بر واقعیت افزوده ازجمله مدل‌سازی سه‌بعدی، برنامه‌ریزی و طراحی استفاده کرد.

عینک واقعیت افزوده‌ی AR Glass اوپو، مجهز به دو دوربین (fisheye) در قسمت جلوی هدست است که میدان دید وسیعی را دراختیار کاربر قرار می‌دهد. علاوه بر دو دوربین (fisheye)، هدست واقعیت افزوده مجهز به دوربین سوم و حسگر زمان پرواز برای اندازه گیری فاصله است. در رویداد رونمایی هدست واقعیت افزوده، اوپو دمویی از نحوه‌ی عملکرد دستگاه با اپلیکیشنی از  منظومه‌ی شمسی به نمایش گذاشته بود.

علاوه بر ژست‌های حرکتی، عینک واقعیت افزوده اوپو از قابلیت کنترل با صدا هم پشتیبانی می‌کند. به‌نظر می‌رسد که هدست واقعیت افزوده اوپو باریک‌تر و سبک‌تر از هولولنز مایکروسافت است. هنوز اطلاعات بیشتری در مورد محصول جدید اوپو در دست نیست و صحبتی در مورد قیمت و بازارهایی که این هدست در آن‌ها عرضه می‌شود، نشده است. اوپو، سومین شرکت تولیدکننده‌ی محبوب گوشی‌های هوشمند در بازار چین محسوب می‌شود و بی‌شک بازار اصلی اوپو، بازار چین خواهد بود. درنتیجه انتظار می‌رود این هدست واقعیت افزوده فعلا در بازار چین عرضه شود. با این وجود، اخیرا اوپو حضور پررنگی در بازارهای هند و برخی دیگر از بازارهای آسیایی و کشورهای اروپایی نیز داشته است. 

احتمالا AR Glass اوپو در سه‌ماهه‌ی اول ۲۰۲۰ به بازار عرضه خواهد شد. هولولنز ۲ مایکروسافت با قیمت ۳۵۰۰ دلار برای استفاده در حوزه‌های تجاری طراحی شده است.

داده، نفت جدید است. چنین تعریفی از اهمیت داده، سرویس‌های ذخیره‌سازی و خدمات پردازش عمومی آن شاید اغراق‌آمیز به‌نظر برسد. ازطرفی می‌توان شباهت مناسبی بین داده و نفت پیدا کرد. هر دو صنعت تأثیرات زیست‌محیطی زیادی دارند. به‌عنوان مثال وزارت‌خانه‌ی انرژی آمریکا ادعا می‌کند که دیتاسنترها حدود دو درصد از مصرف الکتریسیته‌‌ی آمریکا را به خود اختصاص می‌دهند.

تأثیر زیست‌محیطی خدمات صنعت داده نشان می‌دهد سرویس‌های ابری که مثلا برای کاربردهایی همچون ارائه‌ی محتوای نتفلیکس، اجرای بازی‌های آنلاین یا حتی ایمیل استفاده می‌شوند، زیرساخت فلزی و مسی ندارند و به‌نوعی کربن را باید ماده‌ی اولیه‌ی اصلی آن‌ها دانست. شاید برای کاربران عادی، تأثیر زیست‌محیطی سرویس‌های آن‌چنان مشخص و واضح نباشد، اما به‌هرحال تأثیر دیجیتالی آن‌ها می‌تواند تا ضربه‌های جدی به محیط زیست افزایش پیدا کند. پیدا کردن پا‌ک‌ترین و سالم‌ترین روش برای ذخیره‌سازی داده می‌تواند تأثیرگذاری زیست‌محیطی و انتشار گازهای گلخانه‌ای بر اثر خدمات ابری را کاهش دهد. البته این سؤال مطرح می‌شود که شرکت‌های ثروتمند و مالکان آن‌ها، چگونه به چنین مسائلی می‌اندیشند؟ پاسخ به این سؤال، هیچ‌گاه واضح نیست.

سه سرویس‌دهنده‌ی اصلی خدمات ابری یعنی آمازون AWS، گوگل کلاد و مایکروسافت آژور دوسوم از سرویس‌های پردازش ابری را به خود اختصاص می‌دهند. آن‌ها در رویکردهای خود ادعای تلاش برای پیاده‌سازی پاک‌ترین راهکارها را دارند. مقاله‌ی کنونی زومیت، برگردان بررسی رسانه‌ی وایرد از ادعای شرکت‌ها و راهکارهای پاک‌تر کردن خدمات ابری است.

خدمات ابری چگونه پاک‌تر می‌شوند؟

برخی شرکت‌ها هنوز داده‌های خود را در جعبه‌های سیاهی در کمدهای بزرگ راهروهای دیتاسنتر ذخیره می‌کنند که همیشه چراغ‌هایی چشمک‌زن هم دارد. نیازهای دیتاسنتری برخی دیگر، آن‌چنان عظیم بوده که آن‌ها را مجاب به ساخت دیتاسنترهای اختصاصی کرده است. برای کسب‌وکارهایی در حد وسط دو مورد مذکور، عموما سه راهکار بیشتر وجود ندارد. آن‌ها باید یا به آمازون یا گوگل یا مایکروسافت هزینه‌ای را پرداخت کنند تا داده‌ها در مزرعه‌های سرور فوق عظیم شرکت‌های مذکور ذخیره‌ شود.

جاناتان کومی، متخصص حوزه‌ی محیط‌ زیست برای بررسی پاک بودن خدمات ابری متنوع، سه فاکتور را در نظر می‌گیرد: بازدهی زیرساخت دیتاسنتر (نورپردازی، خنک‌کنندگی و موارد مشابه)، بازدهی سرورها و منبع نیروی برق.

هر یک از سه سرویس‌دهنده‌ی بزرگ خدمات ابری، موارد کاهش بازدهی را در سخت‌افزار و نرم‌افزار خود تاحدودی کاهش داده است. آن‌ها در سرورهای خود از ماشین‌های مجازی استفاده می‌کنند تا زمان داون‌تایم سرویس‌ها را کاهش دهند. سیستم‌های خنک‌کنندگی اختصاصی در سرورها استفاده شده و اتوماسیون نیز در همه‌ی بخش‌های ممکن پیاده‌سازی می‌شود. روش‌های حرفه‌ای افزایش بازدهی در سال‌های گذشته باعث شده است تا صنعت دیتاسنتر در دهه‌ی گذشته نیازهای انرژی خود را تاحدودی ثابت نگه دارد. به‌علاوه افزایش بازدهی دیتاسنترها یعنی وقتی افراد و سازمان‌ها، داده‌های خود را از سرورهای داخلی به کلاد منتقل می‌‌کنند، انرژی مصرفی خود را کاهش خواهند داد.

دیل سارتر، دانشمند کتابخانه‌‌ی ملی برکلی می‌گوید، وضعیت بازدهی و مصرف انرژی دیتاسنترهای عظیم، این‌چنین باقی نخواهد ماند. از نظر او یک روز به نقطه‌ی اوج می‌رسیم؛ نقطه‌ی اوج زمانی خواهد بود که همه‌ی سازمان‌ها، دیتاسنترهای خود را به شرکت‌های سرویس‌دهنده منتقل کرده باشند. در آن زمان، نیاز انرژی دیتاسنترها شروع به افزایش می‌کند. دیل درباره‌ی افزایش مصرف انرژی می‌گوید:

هیچ‌کس تصور نمی‌کند که رشد تمایل ما برای منابع پردازشی کاهش یابد. درنتیجه احتمال مشاهده‌ی انفجاری در مصرف انرژی در یک تا دو دهه‌ی آینده بالا خواهد بود.

باتوجه به فرضیه‌های بالا، یکی از راهکارهای مناسب اندازه‌گیری پاک بودن دیتاسنتر، بررسی منبع انرژی آن است. هر سه بازیگر بزرگ ادعا می‌کنند که همه‌ی تلاش خود را برای توقف استفاده از کربن در دیتاسنترها به‌ کار گرفته‌اند؛ اما هیچ‌کدام هنوز موفق به حذف کامل سوخت‌های فسیلی نشده است.

شرکت‌های بزرگ خدمات ابری برای پاک کردن اثر کربنی خود بر محیط زیست، به ابزاری به‌نام اعتبار انرژی تجدیدپذیر تکیه می‌کنند. ابزار مذکور، توکنی (REC) بوده که نشان‌دهنده‌ی تولید انرژی پاک شرکت است. درواقع REC به شرکت‌هایی همچون گوگل و مایکروسافت امکان می‌دهد که ادعای مصرف ۱۰۰ انرژی تجدیدپذیر داشته باشند، درحالی‌که هنوز به شبکه‌های توزیع برق مبتنی بر سوخت‌های فسیلی متصل هستند. درنهایت تنها بخشی از انرژی هر شرکت به‌صورت مستقیم از منابعی همچون باد و خورشید به‌دست می‌آید و سایر آن مبتنی بر REC خواهد بود.

محاسبه‌ی پاک بودن خدمات ابری مملو از تفاوت‌های ظریف میان فاکتورها هست. به‌هرحال در ادامه‌ی مطلب به برخی فاکتورهای مهم اشاره می‌شود که در محاسبه‌ی عدم استفاده از کربن در ذخیره‌سازی داده مفید خواهند بود.

گوگل کلاد

ادعای شرکت

گوگل در میان سه بازیگر بزرگ خدمات ابری، کمترین سهم بازار را دارد، اما بیشترین تلاش را برای کاهش انتشار گازهای کربنی در اثر ذخیره‌سازی داده انجام داده است. اهالی مانتین ویو در سال ۲۰۱۷ اعلام کردند که موفق به رسیدن به مصرف ۱۰۰ انرژی تجدیدپذیر در تمامی فعالیت‌های خود شده‌اند که شامل دیتاسنترها نیز می‌شود. آن‌ها ادعا می‌کنند که تمامی داده‌های پردازش‌شده توسط گوگل کلاد، انتشار کربن صفر دارند.

روش انجام کار

گوگل خود را بزرگ‌ترین خریدار انرژی تجدیدپذیر در جهان می‌داند. آن‌ها در ماه سپتامبر پورتفولیوی انرژی تجدیدپذیر خود را با قراردادهای خرید انرژی در سرتاسر جهان، به میزان ۴۰ درصد افزایش دادند. چنین قراردادهایی به‌معنای تهیه‌ی سرمایه‌ی موردنیاز پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر هستند که پس از اتمام پروژه، از انرژی آن‌ها بهره می‌برند. ایده‌ی اصلی چنین طرح‌هایی، توسعه‌ی شبکه‌های توزیع انرژی تجدیدپذیر است که توسط گوگل هم توسعه یافت.

گوگل علاوه بر برنامه‌های انرژی تجدیدپذیر، از یادگیری ماشین برای بهینه‌سازی دیتاسنترهای خود استفاده می‌کند. به‌عنوان مثال الگوریتمی که با داده‌های تاریخچه‌ی آب‌وهوا آموزش می‌بینید، مهارت کنترل دمای دیتاسنتر را در شرایط گوناگون محیطی دارد. جو کاوا، معاون ارشد گوگل در بخش دیتاسنتر، روش کار الگوریتم مذکور را شرح می‌دهد. سیستم هر پنج دقیقه وضعیت‌های آب‌وهوایی گوناگون را نمونه‌سازی می‌کند تا اگر کاهش دمای شدیدی در محیط مشاهده شد، زیرساخت دیتاسنتر، انرژی کمتری را برای خنک کردن سرورها اختصاص دهد.

دستاورد سیستم

گوگل در سال ۲۰۱۸ زیرمجموعه‌ی مخصوص نفت و گاز را با هدف روشن جلب نظر صنعت سوخت‌های فسیلی تأسیس کرد. شرکت ادعا می‌کند که ابزارهای یادگیری ماشینی‌اش در ترکیب با خدمات ابری، به شرکت‌های نفت و گاز کمک می‌کند که عملکرد بهتری با داده‌های خود داشته باشند. به‌بیان دیگر، گوگل به شرکت‌ها کمک می‌کند تا نفت و گاز را با بازدهی و سرعت بیشتر از مخازن موجود استخراج کنند.

شایان ذکر است، گوگل در مناطقی از جهان با انرژی تجدیدپذیر کم یا بدون انرژی تجدیدپذیر، از سوخت‌های فسیلی در دیتاسنترهایش استفاده می‌کند. البته آن‌ها با تهیه‌ی REC، اثر آن سوخت‌ها را باطل می‌کنند.

برنامه‌های آتی

گوگل کلاد محاسبات مصرف کربنی خود را در دوره‌های سالانه و به‌صورت جهانی آماده می‌کند. آ‌ن‌ها مصرف انرژی و تهیه و خرید انرژی‌های تجدیدپذیر را محاسبه می‌کنند و مطمئن می‌شوند که مقداری برابر داشته باشند. کاوا می‌گوید گوگل تلاش می‌کند تا دیتاسنترها در دوره‌های زمانی یک‌ساعته، مصرف انرژی ۱۰۰ درصد تجدیدپذیر داشته باشند. چنین ادعایی بلندپروازانه محسوب می‌شود چون به‌هرحال منابعی همچون خورشید و باد، همیشه در دسترس نیستند، اما نیروگاه اینترنت همیشه باید روشن باشد. چنین رویکردی نه‌تنها به پروژه‌های تجدیدپذیر بیشتر نیاز دارد، بلکه فناوری‌های متعدد بیشتری هم نیاز خواهد بود و ذخیره‌سازی بلندمدت انرژی، یکی از موارد مهم آن محسوب می‌شود.

استفاده‌ی بهتر از فناوری‌های تجدیدپذیر کنونی باعث می‌شود تا آن‌ها را در آینده بهتر توسعه دهیم. تیم دیتاسنتر گوگل در ابتدای سال جاری با واحد هوش مصنوعی دیپ‌مایند وارد همکاری شد تا مدلی مبتنی بر یادگیری ماشین توسعه دهد؛ مدلی که می‌تواند خروجی مزرعه‌ی بادی را تا ۳۶ ساعت قبل پیش‌بینی کند. سازمان‌ها می‌توانند با استفاده از این اطلاعات، برنامه‌ریزی‌های بهتری در ارتباط با در دسترس بودن انرژی داشته باشند تا درنتیجه انرژی بادی در دسترس در شبکه‌ی توزیع افزایش یابد.

رتبه‌بندی

• امتیاز کل عملکرد پاک: +B
• بازدهی انرژی: +A
• شفافیت عملکردی: A
• نوآوری فناورانه: A
• مجموع پورتفولیوی انرژی تجدیدپذیر: ۵/۵ گیگاوات

مایکروسافت آژور

ادعای شرکت

مایکروسافت شعاری با عبارت «دیتاسنتر را محو کن» دارد که براساس آن تلاش می‌کند تا تأثیر زیست‌محیطی مزارع سرور خود را به صفر برساند. ردموندی‌ها از سال ۲۰۱۲ مصرف کربن خنثی داشته‌اند و با تکیه بر توکن‌های REC، از سال ۲۰۱۴ عملکرد خود را ۱۰۰ درصد بر مبنای انرژی تجدیدپذیر پیش برده‌اند. دیتاسنترهای مایکروسافت بدون درنظرگرفتن REC، تنها ۶۰ درصد فعالیت خود را با انرژی تجدیدپذیر انجام می‌دهند. آن‌ها تصمیم دارند آمار مذکور را تا سال ۲۰۲۳ به ۷۰ درصد برسانند.

روش انجام کار

مایکروسافت سیاست‌های داخلی قابل‌توجهی همچون مالیات داخلی بر مصرف کربن دارد. چنین سیاست‌هایی همه‌ی دپارتمان‌ها ازجمله آژور را به کاهش حداکثری تأثیر زیست‌محیطی ملزم می‌کند. ردموندی‌ها همچنین سرمایه‌گذاری‌های عظیمی روی انرژی‌های پاک انجام داده‌اند. آن‌ها در ابتدای سال جاری قرارداد تهیه‌ی انرژی پاک را در واشنگتن امضا کردند و تصمیم دارند تا نیروی برق موردنیاز خود را از مزرعه‌ای جدید در ایالت مذکور تهیه کنند. مایکروسافت قراردادی با موضوع یک پروژه‌ی انرژی خورشیدی در کارولینای شمالی نیز امضا کرده است.

برایان جانوس، مدیر کل پروژه‌های انرژی و پایداری مایکروسافت می‌گوید پروژه‌های جدید شرکت در حوزه‌ی تأمین و تهیه‌ی انرژی تجدیدپذیر، پورتفولیوی آن‌ها را به ۱/۹ گیگاوات می‌رساند. آمار مذکور، به‌معنای رشد حدود ۶۰ درصدی نسبت به سال گذشته است.

مایکروسافت سرمایه‌گذاری‌هایی در حوزه‌ی تحقیقات برای افزایش بازدهی انرژی در دیتاسنترهای کنونی و آتی انجام می‌دهد. آن‌ها سال گذشته آزمایش دیتاسنتر در کف اقیانوس را شروع کردند که هزینه‌های خنک‌سازی زیرساخت را کاهش می‌دهد یا حتی به صفر می‌رساند. ردموندی‌ها همچنین آزمایش روی سلول‌های سوختی برای تأمین نیروی دیتاسنترها را در دست دارند. آن‌ها نیز مانند گوگل از یادگیری ماشین برای بهبود بازدهی زیرساخت دیتاسنتر بهره می‌برند. از برنامه‌های دیگر می‌توان به ارائه‌ی اعتبار خدمات پردازش ابری به محققانی اشاره کرد که روی مسائل تغییرات اقلیمی تحقیق می‌کنند.

دستاورد سیستم

مایکروسافت با فعالان سوخت‌های فسیلی همکاری می‌کند. آن‌ها در ماه سپتامبر خبر از همکاری با غول‌های نفت‌ و گاز جهان، شورون و شلومبرژه دادند که با هدف استفاده از پلتفرم آژور در مسیر «شتاب‌دهی به تولید فناوری‌های دیجیتالی و پتروشیمی نوآورانه» انجام می‌شود. همکاری مذکور، موجب ناراحتی و عصبانیت مجموعه‌ای از کارمندان مایکروسافت شد که شرکت را متهم به هم‌دستی در بحران اقلیمی جهان کردند. بسیاری از کارمندان مایکروسافت پس از اعلام خبر همکاری، در تظاهراتی علیه آن شرکت کردند.

اگرچه مایکروسافت از سال ۲۰۱۴ همه‌ی فعالیت‌های خود را تجدیدپذیر اعلام کرد، آن‌ها هنوز از سوخت‌های فسیلی استفاده می‌کنند. استفاده از سوخت‌های فسیلی نیز مانند دیگران با توکن‌های REC خنثی می‌شود. درنهایت شایان ذکر است، ردموندی‌ها درحال تحقیق پیرامون استفاده از گاز طبیعی برای تأمین نیروی دیتاسنترها هستند. البته اگرچه گاز طبیعی بهبودهایی را از لحاظ بازدهی انرژی ارائه می‌کند، اما در دسته‌ی منابع تجدیدپذیر نیست و به‌نوعی تأثیرگذاری کربنی شرکت را افزایش می‌دهد.

برنامه‌های آتی

جانوس می‌گوید سلول‌های سوختی روشی برای تبدیل کردن دیتاسنترها به نیروگاه خودشان است چون نیروی برق را در همان محل تولید می‌کند. آن‌ها امیدوار هستند که روزی هیدروژن به عنصری فراوان و ارزان تبدیل شود تا بتوان از سلول‌های سوختی با حداقل عنصر کربن استفاده کرد. همان‌طور که گفته شد، اکنون سلول‌ها با بهره‌گیری از گاز طبیعی آزمایش می‌شوند.

توسعه‌ی فناوری باتری برای دیتاسنترها، یکی از موضوع‌های مهم تحقیق و سرمایه‌گذاری در مایکروسافت محسوب می‌شود. صرف‌نظر از بهره‌گیری از سلول‌های سوختی یا باتری، ماهیت تبدیل کردن دیتاسنتر به محلی برای ذخیره‌سازی انرژی موجب بهبود استفاده از انرژی تجدیدپذیر می‌شود. در زمانی‌که انرژی‌های خورشیدی و بادی در دسترس باشند، می‌توان آن‌ها را ذخیره‌سازی و در زمان‌های کاهش منابع، انرژی ذخیره‌شده را به مدار وارد کرد. ردموندی‌ها سال گذشته پروژه‌ای آزمایشی را با استفاده از باتری در دیتاسنتر ویرجینیا شروع کردند.

رتبه‌بندی

• امتیاز کل عملکرد پاک: B
• بازدهی انرژی: A
• شفافیت عملکردی: A
• نوآوری فناورانه: +A
• مجموع پورتفولیوی انرژی تجدیدپذیر: ۱/۹ گیگاوات

آمازون AWS

ادعای شرکت

زیرمجموعه‌ی خدمات ابری مایکروسافت که به‌نام کامل Amazon Web Services فعالیت می‌کند، به‌عنوان بزرگ‌ترین ارائه‌دهنده‌ی خدمات ابری در جهان شناخته می‌شود. بیش از یک سوم از سهم بازار در اختیار AWS قرار دارد. مدیرعامل شرکت، جف بزوس، تعهدی طولانی‌مدت را برای رسیدن به ۱۰۰ درصد انرژی تجدیدپذیر در سازمان تحت مدیریتش اعلام کرده است. شرکت از آن زمان مزارع انرژی بادی و خورشیدی متعددی توسعه داد. بزوس در ابتدای سال جاری قول داده بود که تا سال ۲۰۴۰، انتشار کربن را به صفر برساند. اظهارنظرها و برنامه‌های او تحت فشار از سوی منتقدان و کارمندان متعدد انجام شد. آمازون در سال ۲۰۱۸ اعلام کرد که با درنظرگرفتن توکن‌‌های REC، مصرف انرژی تجدیدپذیر در سرتاسر سازمان به ۵۰ درصد می‌رسد.

روش انجام کار

آمازون تا به امروز در برنامه‌های متعدد تأمین برق شرکت کرده است که موجب ساخت سه مزرعه‌ی انرژی بادی و ۶ مزرعه‌ی خورشیدی جدید در آمریکا شده‌اند. پروژه‌های متعدد دیگری هم برای سال‌های آتی در دست ساخت قرار دارند. همان‌طور که قبلا گفته شد، آمازون نیز مانند دیگر سرویس‌دهنده‌ها با استفاده از توکن‌های REC، انتشار کربن خود را خنثی می‌کند.

دستاورد سیستم

سازمان Greenpeace ابتدای سال جاری در گزارشی آمازون را متهم به توقف اجرای تعهدات در مسیر رسیدن به ۱۰۰ درصد انرژی تجدیدپذیر کرد. طبق گزارش منتشرشده، برخی از بزرگ‌ترین دیتاسنترهای شرکت تنها با ۱۲ درصد انرژی تجدیدپذیر فعالیت می‌کنند. در ادامه‌ی گزارش می‌خوانیم، AWS در ویرجینیا که هسته‌ی زیرساخت ابری آمازون را پشتیبانی می‌کند در دو سال گذشته فعالیت خود را بدون اضافه کردن انرژی تجدیدپذیر جدید، ۵۹ درصد افزایش داده است. آمازون در پاسخ به گزارش منتشرشده تنها ادعا کرد که به تعهد خود برای رسیدن به ۱۰۰ درصد انرژی تجدیدپذیر پایبند خواهد ماند.

آمازون عادت مخفی کردن اطلاعات پیرامون اثر کربنی خود از جامعه را در پیش گرفته است. اگرچه آن‌ها در سال جاری برای اولین‌بار گزارش اثر جهانی انتشار کربن خود را منتشر کردند، از دولت استرالیا خواستند تا اطلاعات را در گزارش سالانه‌ی کشور منتشر نکند. علاوه بر موارد مذکور، انتقادهای متعددی به آمازون مطرح می‌شود که عدم انتشار نقشه‌ی راه شفاف پیرامون برنامه‌های آتی در مسیر رسیدن به ۱۰۰ درصد انرژی تجدیدپذیر را هدف قرار می‌دهد.

درنهایت آمازون هم مانند دو سرویس‌دهنده‌ی دیگر همکاری‌هایی با صنعت نفت و گاز دارد. آن‌ها خدمات ابری خود را به‌عنوان روشی برای شتاب‌دهی و بهینه‌سازی فرایندهای استخراج، حفاری و تولید سوخت‌های فسیلی در اختیار شرکت‌های مربوطه قرار می‌دهند.

برنامه‌های آتی

آمازون هیچ پاسخی درباره‌ی برنامه‌های کنونی یا آتی AWS به وایرد ارائه نداد.

رتبه‌بندی

• امتیاز کل عملکرد پاک: -C
• بازدهی انرژی: B
• شفافیت عملکردی: F
• نوآوری فناورانه: نامشخص
• مجموع پورتفولیوی انرژی تجدیدپذیر: ۱/۶ گیگاوات

قابلیت جدید جی‌میل با وجود عجیب بودن قطعا جالب خواهد بود. سرویس ایمیل گوگل به کاربر اجازه می‌دهد تا بدون دانلود ایمیل‌ها آن‌ها را به ایمیل خود پیوست کند. فقط کافی است یک یا چند ایمیل را در پنجره‌ی Compose بکشید و رها کنید تا همه‌چیز تکمیل شود. از طرف دیگر، می‌توان یک یا چند ایمیل را از نمای مکالمه انتخاب کرده و با استفاده از منو‌ی سه‌نقطه و دکمه‌ی «Forward as attachment» آن‌ها را پیوست کرد.

قابلیت مذکور کمی عجیب به‌نظر می‌رسد؛ اما ظاهرا شرایطی وجود دارد که پیوست کردن ایمیل‌ها توجیه بیشتری نسبت به فوروارد جداگانه‌ی آن‌ها دارد. مثلا فرض کنید شخصی بخواهد چندین پیام مرتبط با یک موضوع خاص را فوروارد کند. اگر ایمیلی پیوست شود کل نمای مکالمه (و انباشت) آن حفظ خواهد شد؛ به همین دلیل دنبال کردن آن برای شخص ثالث راحت‌تر از ارسال بخش‌های پیام به‌صورت تک‌به‌تک است.

ارسال ایمیل‌ها به‌صورت پیوست‌شده همچنین این امکان را به کاربر می‌دهد تا پیام خلاصه‌ای برای دریافت‌کنندگان خود بنویسد و ‌آن‌ها را برای آنچه قرار است مشاهده کنند، آماده کند. پیوست‌ها می‌توانند به‌صورت مستقیم در ایمیل دریافت‌کننده باز شوند؛ زیرا هر ایمیل پیوست‌شده به فایلی با پسوند «eml.» تبدیل می‌شود. می‌توانید هر تعداد که می‌خواهید ایمیل پیوست کنید. وقتی روی پیوست کلیک می‌کنید، پنجره‌ی جدیدی باز خواهد شد.

قابلیت پیوست ایمیل از امروز تا ۲۱ ژانویه (۱ بهمن) به مرحله‌ی اجرا در خواهد آمد که در این تاریخ همه باید این قابلیت را دریافت کرده باشند.

تاکنون اخبار و شایعه‌های مختلفی در مورد گلکسی اس ۱۱ سامسونگ منتشر شده است. اما یکی از موضوعاتی که تاکنون در مورد آن خبری به‌اشتراک گذاشته نشده، به باتری این گوشی هوشمند مربوط می‌شود.

براساس آخرین اطلاعات فاش‌شده مربوط به صدور تاییدیه‌ی گلکسی اس ۱۱، ظاهرا باید منتظر دستگاهی با باتری بزرگ‌تر باشیم. تصویر به‌اشتراک گذاشته شده، باتری ۱۷/۳۷ وات ساعتی را نشان می‌دهد.

دارا بودن ولتاژ ۳/۸۶ ولتی برای دستگاه جدید سامسونگ به‌معنای آن است که ظرفیت باتری ۴۵۰۰ میلی‌آمپر‌ساعتی خواهد بود. چند روز قبل گفته شده بود که گلکسی اس ۱۱ پلاس به باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی مجهز می‌شود. درنظر داشته باشید که باتری گلکسی اس ۱۰ پلاس، ۴۱۰۰ میلی‌آمپرساعتی و باتری گلکسی نوت ۱۰ پلاس نیز ۴۳۰۰ میلی‌آمپرساعتی است. این بدان معنی است که نسخه‌ی استاندارد گوشی هوشمند بعدی گلکسی S با باتری بزرگ‌تری نسبت به نسخه‌های پلاس گوشی‌های هوشمند نسل فعلی سامسونگ به بازار عرضه خواهد شد. 

البته هنوز مشخص نیست که گلکسی اس ۱۱ با باتری ۴۵۰۰ میلی‌آمپرساعتی معرفی خواهد شد یا خیر.  کماکان باید منتظر باشیم تا اطلاعات بیشتری در مورد این گوشی هوشمند به‌اشتراک گذاشته شود.

پرنده هدایت‌پذیر از دور یا همان پهپاد کار خود را از سال ۱۸۴۹ در اتریش آغاز کرد و امروز با پیشرفت تکنولوژی به حدی گسترش پیدا کرده که به طور گسترده در زمینه‌های مخابرات، ناوبری جهانی، تحقیقات هواشناسی، جغرافیایی و نظامی به کار گرفته می‌شوند.

در حال حاضر ۳۲ کشور در حال ساخت و گسترش ۲۵۰ مدل پهپاد در مدل‌های بسیار کوچک، مینیاتوری و پهپاد‌های سنگین هستند که بیشتر نمونه سنگین در زمینه نظامی با امکان حمله به اهداف زمینی یا هوایی، پهپاد‌های تجسسی و جاسوسی، پهپاد‌های پشتیبانی و لجستیکی کاربرد دارند.

ورود ایران به باشگاه ساخت پهپاد

ایده اولیه ساخت پهپاد در کشورمان به سال‌های پیش از انقلاب بازمی‌گردد، اما این موضوع هربار با شکست روه‌به‌رو شد تا این که پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷ نیرو‌های مسلح با همکاری جوانان انقلابی در جهاد دانشگاهی اصفهان کار ساخت یک پهپاد شناسایی را آغاز  و با ادامه این همکاری ها موجب شد تا اولین پهپاد شناسایی ایرانی با نام تلاش با سرعت ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت که با رادیو کنترل هدایت می‌شد، ساخته شود و پس از آن هم تلاش ۲ با سرعت ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت، شعاع عملیاتی ۵ کیلومتر، سقف پروازی ۲۷۰۰ متر و مداومت پروازی ۴۵ دقیقه پا به میدان نبرد گذاشت و در نتیجه گردان رعد سپاه پاسداران جهت انجام عملیات‌های شناسایی با پهپاد‌ها به وجود آمد. پس از این بود که متخصصان جوان کشورمان نخستین هواپیمای بدون سرنشین ساخت داخل و بومی با نام مهاجر که قابلیت تهاجمی داشت را طراحی و ساختند. 

در همین راستا باشگاه خبرنگاران جوان هم قصد دارد تا مجموعه گزارش‌هایی دستاورد‌های حوزه پهپادی کشور را که به صورت بومی طراحی و ساخته شده‌اند را بررسی و تحلیل کند.

ما در گزارش‌های قبلی از این مجموعه، پهپاد‌های شاهد ۱۲۹،  مهاجر ۱، سیمرغ،  مهاجر ۲، صاعقه، مهاجر ۳ و ۴ ، صادق، مهاجر ۶ ، کرار، یسیر، حماسه، ابابیل، سریر ، ابابیل ۲، کمان ۱۲ ، کیان ، حازم، مهاجم ۹۲، فرپاد، سفره‌ماهی، سینه سرخ ، دلتا، طارق، سیمرغ دریاپایه و فراز ۱۰۲ را بررسی کردیم. در گزارش بیست و هشتم  پهپاد فراز-۳ را بررسی کردیم که متن آن را در ادامه مطالعه می‌کنید.

 پهپاد فراز۳

این پهپاد یکی از انواع پهپادهای دست پرتاب ساخت کشورمان است که توسط متخصصان دفاعی کشورمان طراحی و ساخته شده است که با حضور برخی متخصصان دفاعی از آن رونمایی شد.

مشخصات فنی

پهپاد فراز ۳ یکی از انواع پهپاد‌هایی است که در رده پهپاد‌های نسبتاً سبک طبقه بندی می‌شوند. طول این پهپاد در حدود ۲/۵ متر، دهانه بال ۴/۴ و ارتفاع آن نیز ۱ متر است و بیشترین جرم آن در هنگام پرتاب در حدود ۴۰ کیلوگرم ارزیابی می‌شود. جرم این پهپاد هم ۲۰ کیلوگرم است.

اصولا ارابه‌های فرود پهپاد‌ها به چند نوع تقسیم می‌شود که ارابه فرود در این پهپاد از نوع چرخدار ثابت است. موتور احتراقی ۱۰ اسب بخاری پهپاد فراز ۳  می‌تواند مدوامت پروازی ۸ ساعته را تا برد ۱۰۰ کیلومتری برساند.

در بُعد سرعت هم سرعت بیشینه فراز ۳ در حدود ۱۸۰، سرعت کروز ۱۱۰، کمترین سرعت پروازی ۷۰ کیلومتر بر ساعت ارزیابی می‌شود.

فراز-۳ برای برخاستن می‌تواند با یک پرتابگر ریلی و نیروی گاز فشرده (نیوماتیکی) یا با استفاده از چرخ از روی زمین بلند شده و برای فرود آمدن نیز به چرخ‌های خود متکی است. فراز-۳ از یک مجموعه الکترواپتیکی دید در روز و حرارتی پایدار شده به عنوان محموله شناسایی استفاده می‌کند و می‌توان آن را در محدوده دمای منفی ۲۵ تا مثبت ۶۵ درجه سانتیگراد به کارگیری کرد.

سقف پرواز این پهپاد ۱۵۰۰۰ پا معادل ۴۵۷۲ متر تخمین زده می‌شود، شکل ظاهری این پهپاد شامل یک بال شبه بیضوی نصب شده بالای بدنه استوانه‌ای و دم دوگانه V شکل معکوس است. فراز-۳ را می‌توان با پهپاد آمریکایی و پر استفاده RQ-۷ Shadow مقایسه کرد که فراز-۳ عملکردی نزدیک، اما ابعادی نسبتاً کوچکتر از آن دارد.

فراز-۳ در رسانه‌های خارجی

پایگاه‌های خبری که در حوزه دفاعی فعالیت می‌کنند و اخبار و گزارش‌های مربوط به این حوزه را بررسی و تحلیل می‌کنند در مجموعه گزارش‌هایی به بررسی خانواده پهپاد‌های فراز پرداخته است.

آئودی اسپرت سال بسیار شلوغ و پرکاری را تجربه کرد و حالا ۲۰۱۹ را با معرفی دو مدل از سری RS به پایان می‌رساند. دو مدل جدید این خودروساز RS5 کوپه و RS5 اسپرت بک هستند و همان‌طور که انتظار می‌رفت، آئودی تغییراتی مشابه با مدل‌های فیس‌لیفت A5 و S5 روی این دو خودرو اعمال کرده است. RS5 کوپه و RS5 اسپرت بک از نظر فنی با مدل‌های A4، S4 و RS4 آوانت نیز مشترک هستند. بارزترین تغییر را در نمای جلوی این خودروها می‌توان مشاهده کرد؛ جایی که شاهد جلوپنجره‌ی یک تکه‌ی بزرگی هستیم که عرض آن نسبت به قبل بیشتر شده است. چراغ‌های جلو نیز طراحی جدیدی دارند و به‌صورت سفارشی امکان تجهیز آن‌ها با فناوری لیزری و ماتریکس LED وجود دارد. 

همان‌طور که در ابتدا اشاره کردیم، تغییرات این مدل‌ها بیشتر به بخش طراحی مربوط است و به همین دلیل ورودی‌های هوای جدید در بالای گلگیر نیز مشاهده می‌شوند که یادآور مدل کواترو سال ۱۹۸۴ هستند. در نمای جانبی نیز شاهد نصب رکاب جدیدی هستیم و در قسمت عقب دیفیوزر جدیدی به چشم می‌خورد. مشتریان آئودی می‌توانند RS خود را در رنگ‌های جدیدی به‌نام آبی توربو و قرمز تانگو نیز سفارش دهند. برای نمای بیرونی خودرو بسته سفارشی فیبرکربن نیز در نظر گرفته شده است که باعث کاهش وزنی در حدود ۴ کیلوگرم می‌شود. 

هر دو مدل جدید RS دارای رینگ‌های ۱۹ اینچی هستند ولی آئودی به‌صورت سفارشی سه نوع رینگ ۲۰ اینچی را نیز عرضه می‌کند. درون رینگ‌های این خودرو دیسک‌های ترمز فولادی قرار گرفته‌اند ولی به‌صورت سفارشی امکان تجهیز دیسک ترمزهای کربن سرامیکی نیز وجود دارد. مشتریان می‌توانند رنگ‌های آبی، قرمز و خاکستری را برای کالیپرهای ترمز انتخاب کنند. 

با ورود به داخل کابین RS5  جدید اولین چیزی که متوجه خواهید شد، سیستم اطلاعات و سرگرمی با نمایشگر لمسی ۱۰.۱ اینچی است. این نمایشگر حالتی مشابه تبلت دارد که برخلاف مدل‌های بزرگ‌تر A6، A7 و A8 بوده و ممکن است بسیاری از افراد آن را نپسندند، چون در مدل‌های بزرگ‌تر آئودی، نمایشگر روی داشبورد با ظرافت تمام به‌صورت یکپارچه با داشبورد طراحی شده است. در مقابل راننده نیز نمایشگر ۱۲.۳ اینچی (سفارشی) سیستم Audi Virtual Cockpit Plus قرار دارد.

آئودی در مدل مخصوص اروپا S5 تغییرات عمده‌ای را ایجاد کرده که دلیل اصلی آن به دیزلی بودن این خودروها برمی‌گردد. حالا در مدل‌های RS5 نیز تغییرات مشابهی اعمال شده‌ است. پیشرانه‌ی ۲.۹ لیتری V6 تویین توربوشارژ این خودرو می‌تواند ۴۴۴ اسب‌بخار قدرت و ۶۰۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید کند. با این مشخصات RS5 می‌تواند در ۳.۹ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد و به حداکثر سرعت ۲۸۰ کیلومتربرساعت نیز دست پیدا کند. آئودی فروش مدل‌های جدید RS5 را در بازار اروپا به‌زودی آغاز خواهد کرد و قیمت آن‌ها برای هر دو مدل کوپه و اسپرت بک از ۸۳ هزار و ۵۰۰ یورو (حدود ۹۳ هزار دلار) در آلمان شروع خواهد شد.

دوچرخه‌های برقی وینتیج الکتریک (Vintage Electric) با ظاهر کلاسیک‌ دوچرخه‌های کروزر، پوشش باتری مانند پیشرانه‌ موتورسیکلت و سیستم پدال کمکی برقی، به‌معنای واقعی کلمه جذابیت زیادی برای علاقه‌مندان ایجاد خواهد کرد. وینتیج الکتریک برای طراحی جدیدترین نسخه‌ی تولید محدود خود از Cobra 289 Slab Side متعلق به کارول شلبی فقید الهام گرفته است.

دنیای خودروسازی در سال ۲۰۱۲، هنگامی که کارول هال شلبی در سن ۸۹ سالگی درگذشت، یکی از مردان افسانه‌ای این صنعت را از دست داد. رکورددار سابق سرعت، قهرمان ملی آمریکا و برنده‌ی مسابقات ۲۴ ساعته لمان، سال ۱۹۶۰ از دنیای رقابت خارج شد و به سمت طراحی و ساخت خودرو رفت. شاید شلبی بیشتر از همه برای تولید خودروی اسپرت کبرا که برای اولین‌بار در سال ۱۹۶۲ معرفی شد، شناخته شده باشد.

اندرو دیویج، طراح و بنیانگذار وینتیج الکتریک، گفت:

برای انتقال روح طراحی کارول شلبی، باید در کنار خودروهای فوق‌العاده که او تولید کرده است، حضور داشته باشید. قدم زدن در اطراف خودروهای مشهور شلبی، لمس و رانندگی با آن‌ها و دیدن آخرین جزئیاتی که کارول شلبی در آن‌ها استفاده کرد، واقعاً همان چیزی است که ما برای ساخت دوچرخه الکتریکی جدید از آن بهره برده‌ایم. هنگامی که به سمت کبرا قدم می‌زنید، اولین چیزی که توجه را جلب می‌کند، طراحی ماندگاری است که نسل‌های زیادی با آن‌ها سروکار داشته‌اند. کبرا نمادی آمریکایی است. ما می‌خواستیم این نماد را در جدیدترین دوچرخه الکتریکی شلبی به نمایش بگذاریم.

وینتیج الکتریکی شلبی با همکاری کارول شلبی اینترنشنال ساخته شده و دارای طرح رنگ آبی متالیک N6، نوارهای مسابقه‌ای مات سیاه و نشان شلبی و کبرا است. دسته‌های فرمان و زین دوچرخه طراحی داخلی مدل اصلی شلبی ۲۸۹ را منعکس می‌کنند و تقریبا تمام قطعات و اجزای این دوچرخه الکتریکی با نمادهای کبرا گره خورده‌اند.

وینتیج الکتریک از باتری ۴۸ ولت و ۲۳/۴ آمپرساعت در محفظه‌ی آلومینیومی استفاده می‌کند و ظرفیت پیمایش ۱۲۰ کیلومتر را با هر ۴/۵ ساعت شارژ فراهم خواهد کرد. تولیدکننده ادعا می‌کند که دوچرخه الکتریکی شلبی به بیشینه سرعت ۵۸ کیلومتربرساعت (در محیط‌های بسته مانند پیست) می‌رسد. 

برای دستیابی به نهایت قدرت و سرعت، دوچرخه‌سواران باید کلید سرعت را از باتری حذف کنند؛ در غیر این صورت دوچرخه الکتریکی به سرعت قانونی شهری ۳۲ کیلومتربرساعت محدود خواهد شد. پدال کمکی برقی با فشار دکمه در دسترس قرار می‌گیرد و همچنین کنترل دستی روی فرمان امکان دسترسی به پنج حالت تنظیم قدرت را فراهم می‌کند.

شلبی از سیستم تعلیق جلو معکوس با تغییر ارتفاع ۶۰ میلی‌متری، رینگ‌های ۲۶ اینچی در لاستیک‌های برند Schwalbe، چراغ‌‌های جلو و عقب LED و ترمزهای دیسکی هیدرولیکی Promax در جلو و عقب بهره می‌برد. همچنین ترمز عقب قادر به بازیابی انرژی برای کمک به شارژ باتری است. تولید دوچرخه وینتیج الکتریک شلبی محدود به ۳۰۰ دستگاه است و ۷،۲۴۹ دلار قیمت دارد. 

ده سال است که اپل در نمایشگاه CES حضور نداشته ولی امسال در تاریخ ۷ ژانویه یکی از مدیران شرکت برای گفت‌وگو در رابطه با حریم خصوصی در این نمایشگاه حاضر خواهد شد. طبق برنامه‌ی CES، جین هوروات، مدیر ارشد حفظ حریم خصوصی اپل، در تاریخ ۷ ژانویه مسئول اصلی گردهمایی حفظ حریم خصوصی خواهد بود و در رابطه با این موضوع صحبت خواهد کرد.

البته اپل محصولات جدید خود را در نمایشگاه به نمایش نخواهد گذاشت، اما مشارکت خود را در CES آینده افزایش خواهد داد و جزییاتی از آیفون را در میان خواهد گذاشت. درواقع محور اصلی صحبت‌های شرکت در راستای حریم خصوصی خواهد بود.

حرکت اپل برای شرکت در بزرگ‌ترین نمایشگاه فناوری جهان، CES، در حالی صورت می‌گیرد که صنعت با کاهش فروش گوشی‌های هوشمند رو‌به‌رو شده و این چالشی بزرگ برای تجهیزات 5G نسل بعدی و مشکلات حریم خصوصی مربوط به این فناوری خواهد بود. CES در گذشته مکانی برای به نمایش گذاشتن بزرگ‌ترین اتفاقات و تحولات صنعت فناوری  یا دست‌کم محلی برای معرفی ایده‌های بسیار جالبی مانند ربات تاکننده‌ی لباس یا تلویزیون‌های رول‌شونده بوده است.

کارمندان مختلف اپل در این سال‌ها در نمایشگاه CES شرکت کرده‌اند و اپل معمولا در خلال یا پس از این نمایشگاه محصولاتی را معرفی می‌کرد؛ اما از سال ۱۹۹۲ تاکنون به‌طور رسمی در نمایشگاه CES حضور نداشته و یک شرکت‌کننده‌ی رسمی در این مراسم نبوده است.